- ۹۹/۰۸/۱۲
الغدیر
سید حمید بنی هاشمی- ریاضی فیزیکِ حکمت متعالیه نظریه های حمیدی مجیدی فقهی
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- بهمن ۱۴۰۲ (۱)
- مهر ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- فروردين ۱۴۰۲ (۱)
- بهمن ۱۴۰۱ (۴)
- آذر ۱۴۰۱ (۱)
- آبان ۱۴۰۱ (۱)
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- مرداد ۱۴۰۱ (۲)
- تیر ۱۴۰۱ (۳)
- خرداد ۱۴۰۱ (۳)
- اسفند ۱۴۰۰ (۱)
- دی ۱۴۰۰ (۳)
- آبان ۱۴۰۰ (۲)
- مهر ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۴۰۰ (۲)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- شهریور ۱۳۹۹ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۸ (۱)
- دی ۱۳۹۸ (۱)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- مرداد ۱۳۹۸ (۴)
- دی ۱۳۹۷ (۲)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۶ (۳)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۴)
- آبان ۱۳۹۴ (۲)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۲)
آخرین مطالب
-
۰۳/۰۱/۲۷اسلام و توحید ناب محمدی علوی
-
۰۳/۰۱/۲۷تنبیه رژیم خبیث
-
۰۲/۰۷/۲۴طوفان الاقصی
-
۰۲/۰۷/۰۱شاه رسلی: من هم عبد اویم!
-
۰۲/۰۴/۱۵عید سعید غدیر مبارک
-
۰۲/۰۱/۰۱مهار تورم، رشد تولید
آخرین نظرات
-
۲۵ ارديبهشت ۰۳، ۱۹:۲۴ - ..اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَىٰ ...
-
۲۴ ارديبهشت ۰۳، ۱۹:۲۲ - .وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ ...
-
۲۴ ارديبهشت ۰۳، ۰۲:۱۰ - ..قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم ...
-
۲۳ ارديبهشت ۰۳، ۱۸:۱۹ - .وَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ ...
-
۲۲ ارديبهشت ۰۳، ۱۲:۲۷ - ..وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ...
-
۲۲ ارديبهشت ۰۳، ۰۰:۲۸ - .الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ ...
-
۲۱ ارديبهشت ۰۳، ۰۳:۱۱ - ..بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ ...
-
۲۰ ارديبهشت ۰۳، ۰۳:۱۱ - .وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِیلِ ...
-
۱۸ ارديبهشت ۰۳، ۰۲:۴۹ - ..وَأَذِّن فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَ...
-
۱۷ ارديبهشت ۰۳، ۰۳:۱۳ - .تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّب...
پیوندهای روزانه
61. إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿المؤمنون: ١٠٩﴾
62. وَقَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْنَا الْمَلَائِکَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَکْبَرُوا فِی أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا کَبِیرًا ﴿الفرقان: ٢١﴾
63. وَکُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَکُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا ﴿الفرقان: ٣٩﴾
64. وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا ﴿الفرقان: ٦٥﴾
65. وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا ﴿الفرقان: ٧٤﴾
66. قَالُوا لَا ضَیْرَ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ﴿الشعراء: ٥٠﴾
67. إِنَّا نَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَایَانَا أَن کُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿الشعراء: ٥١﴾
68. وَلَوْلَا أَن تُصِیبَهُم مُّصِیبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَیَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِکَ وَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿القصص: ٤٧﴾
69. وَإِذَا یُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا کُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِینَ ﴿القصص: ٥٣﴾
70. قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَیْکَ مَا کَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ ﴿القصص: ٦٣﴾
بعضیها در جناح اصولگرایان و بلکه جناح حضرت ولی فقیه مد ظله العالی هم اشکال می کنند که این اصلاح طلبان هستند که دچار شیزوفرنی سیاسی شده اند و بلکه می خواهند کشور را نیز به ورطه ی شیزوفرنی لجام گسیخته جان نشی شان بکشانند. و اما نکته ای که در جناح اصلاح طلب هم می شود مشاهده کرد این است که اینها و حتی آنهایی که خود را خیلی هم روشنفکر و بلکه روشنفکرمآب می دانند نیز خود را شدیداً سعی می کنند از اصولگرایان و بلکه شخص ولی فقیه و رهبری مد ظله العالی دور کنند چرا که حتی در حینی که یحتمل خود را مسلمان هم نشان دهند و بچه بسیجی هم هستند یا بوده اند، در عین حال هم غربگرا هستند و هم خود را می خواهند خیلی هم متجدد نشان دهند و بلکه ولی فقیه مد ظله العالی را هم منشاء عقب ماندگی می دانند. اینها یحتمل بنظرشان می رسد که اگر بخواهند هم طرفدار مستضعفین باشند و هم طرفدار ولی فقیه مد ظله العالی، دیگر آن رفاه و آسایشی را که مد نظرشان هم خیلی هست از دست خواهند داد و مجبورند در فقر و تنگدستی هم زندگی کنند؛ و نخواهند هم توانست به ریاستها و مدیریتها و تجارتها و ثروتها و حقوقهای نجومی و ... خود برسند و بلکه از چرخه ی مدرنیسم و دانشگاهی جهانی هم عقب می مانند و در تحجر خواهند مرد و مملکت هم به قهقراء خواهد کشانده شد.
برای این افراد قابل تصور نیست که چطور می شود از سیستمهای سیاست و مدیریت و تجارت و علوم غربی و شرقی آموخت و بلکه همینها را در دانشگاه ها هم تدریس کرد بدون اینکه صاحبان این دروس و مهارتها را آقای عالم فرض کرد و خود را از آنها کمتر هم دانست. آقایی بلکه از آن کسی است که دین خودش را بشناسد و بداند که یقیناً بندگی خدا و نه بندگی غیر خدا است که اگر خیلی دوست دارد آقایی هم می آورد. و الا یقیناً ولی فقیه هم برای خودش قداستی قائل نیست و بلکه قداستش در این است که خود را خدمتگذار بقیه عالم و خصوصاً مومنین و مومنات و حزب اللهی ها و امام زمان عجل الله فرجه الشریف بداند؛ و اینجا است که ولی فقیه نیز در مقام یک امام جماعت و امام جمعه و مرجع تقلید و رهبری را با شاهنشاه آریامهرها و فراعنه فرقها می گذارد. و بگذریم که این همه دزدیها و اختلاسها و فساد اقتصادی و فسق و فجور و ظلمها از کجا می آیند که هر چقدر هم کسی در این راه جهاد فی سبیل الله کند باز کم است. و اما این امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم هست که نهایتاً کارها را راست و درست می فرمایند.
51. وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَـٰهًا لَّقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا ﴿الکهف: ١٤﴾
52. وَنَادَیْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِیًّا ﴿مریم: ٥٢﴾
53. قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْ أَن یَطْغَىٰ ﴿طه: ٤٥﴾
54. قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَىٰ کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ ﴿طه: ٥٠﴾
55. إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغْفِرَ لَنَا خَطَایَانَا وَمَا أَکْرَهْتَنَا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّـهُ خَیْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿طه: ٧٣﴾
56. وَلَوْ أَنَّا أَهْلَکْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیَاتِکَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿طه: ١٣٤﴾
57. قَالَ رَبِّ احْکُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَـٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ ﴿الأنبیاء: ١١٢﴾
58. الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِم بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّـهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّـهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّـهِ کَثِیرًا وَلَیَنصُرَنَّ اللَّـهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿الحج: ٤٠﴾
59. قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَکُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ ﴿المؤمنون: ١٠٦﴾
60. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿المؤمنون: ١٠٧﴾
41. رَّبَّنَا إِنِّی أَسْکَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ ﴿ابراهیم: ٣٧﴾
42. رَبَّنَا إِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ وَمَا یَخْفَىٰ عَلَى اللَّـهِ مِن شَیْءٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ ﴿ابراهیم: ٣٨﴾
43. رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ ﴿ابراهیم: ٤٠﴾
44. رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ ﴿ابراهیم: ٤١﴾
45. وَأَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَکَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَکُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَکُم مِّن زَوَالٍ ﴿ابراهیم: ٤٤﴾
46. وَسَکَنتُمْ فِی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَتَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَکُمُ الْأَمْثَالَ ﴿ابراهیم: ٤٥﴾
47. وَإِذَا رَأَى الَّذِینَ أَشْرَکُوا شُرَکَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَکَاؤُنَا الَّذِینَ کُنَّا نَدْعُو مِن دُونِکَ فَأَلْقَوْا إِلَیْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّکُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿النحل: ٨٦﴾
48. وَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ﴿الإسراء: ١٠٨﴾
49. إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا ﴿الکهف: ١٠﴾
50. فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَدًا ﴿الکهف: ١١﴾
این مشهود است که جمله ی 50 از آیات ربنا را اشتباهاً ماشین جستجوگر بعلت شباهت فضربنا به ربنا وارد کرده است! ماشین است دیگر؛ همین قدرش هم خیلی خوب است.
خوب، در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی بودیم که باب آزادی و عدم آزادی مطرح شد. بعضی یحتمل اشکال هم کنند که مگر تو شیزوفرنی هستی که آنچه راجع به آزادی در مقاله ی سایت فلسفه ی استانفورد مطرح شده است را به آنچه راجع به امام زما عجل الله فرجه الشریف گفتی نسبت دهی؟ بنظر این حقیر این مسئله فقط یک مسئله ی سلیقه نیست؛ اتفاقاً بنده داشتم بیشتر همان مقاله سایت استانفورد را می خواندم و دیدم که خیلی خوب هم سلیقگی مسائلش را بر حسب لیبرالیسم غربی مطرح می کند. و تا آنجا هم پیش می رود که زن مسلمان را می فرماید که لزوماً از روی عدم آزادی نیست که حجاب را رعایت می کند و بلکه این بسته به دیدگاه زن مسلمان یا حتی غیر مسلمان دارد که آیا حجاب برایش آزادی می آورد یا خیر. و اما او وارد این مسئله هم اتفاقاً می شود که کجا بردگی داریم و کجاها است که بر خلاف بردگی آزادگی داریم. یحتمل بعضی اشکال کنند که این هم خوب بود که چطور هم ممکن است که همانطور که این را مطرح می کند که کسی ممکن است گیر هوی و هوسهایش آنچنان بیافتد که آزادی را از او بگیرد، همانطور هم بیشتر مسئله را باز می کرد که چطور ممکن است که در غربی که ادعای لیبرالی و آزادگی شان گوش عالم را کر کرده است بلکه بردگی جنسی هم همین امروزه روز رواج دارد؛ و بلکه بدان افتخار هم یحتمل می کنند که این برده ها آزادانه هم این کارها را می کنند؟ حالا بگذریم چطور توانسته اند برهنگی را آنقدر رواج دهند که در جوامع خود حد و حدودی برای منع آن قائل هم نیستند و بلکه کانه امری است عادی. این را می گویید آزادی؟ البته این را هم از حق نگذریم داریم که اگر مردی به زنی تعرضی جنسی ناخواسته کند حتی اگر متعرض رئیس بانک جهانی هم باشد، آن زن می تواند از او شکایت کرده و او را رسوا هم کند. چنین چیزی را بنده ی حقیر نمی دانم آیا نزد مسلمانان هم داریم یا خیر؟! ولی خود حجاب نیز آیا نمی تواند واقعاً مصونیتی را ایجاد کند و مانع چنین فجایعی شوند؛ و بگذریم که بسیاری نکات فقهی هستند که باید زن و مرد رعایت کنند تا خود را از انواع گناهان مصون بدارند. و از همه بالاتر آن فرهنگی است که هر کس مواظب شرور خودش باشد و از آن به خدا پناه ببرد: قَالَ مَعَاذَ اللَّـهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوَایَ ۖ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٣﴾ وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ ۖ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ ۚ کَذَٰلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ ﴿یوسف: ٢٤﴾.
ولی مسئله ی آزادی و امام زمان عجل الله فرجه الشریف اینجا چیست؟ شما در نظر آورید که چطور ممکن است یک روحانی یا آخوندی را یا یک دانشمندی و از جمله یک دانشمند هسته ای را کسی بخواهد شهید کند؟ البته اینجا بعضی یحتمل اشکال می کنند که خوب تو فکر نان خودت هم هستی که داری سنگ دانشمندان و ملاها و آخوندها را به سینه ات می زنی؛ و اما این در صورتی است که بنده ی حقیر هنوز در سطح طلبگی خود مانده ام و تازه کلی هم حضرات آیات عظام بحق هم انواع ایرادات و اشکالات کرده و بلکه انتقاد هم می کنند که یحتمل دیگران هم خیلی مستحضرند؛ و خوب این از مختصات طلبگی هم هست که ایراد شوی و سعی کنی ایرادات ات را نیز برطرف کنی. دانشجویی هم همین است. و اما مسئله این است که به شخص رهبری هم خیلی ایرادات شدید هم می شود و بلکه ایشان حتی ترور هم شده اند و دستشان هم مجروح است؛ و حتی در زمان طاغوت هم تبعید و زندانیها کشیده اند. و حتی بعضی خیلی پیشتر هم روند و بفرمایند که خوب مگر محمد رضا شاه پهلوی هم ترور نشد؟ فقط سردار سلیمانی و ابومهندس المهدی هم که نبوده اند که ترور شده اند!
عرض بنده ی حقیر اینجا این است که به هر حال شما یک سری آزادیهایی را دارید که از جمله نوابع از دانشمندان و روحانیت بیشتر بدان دسترسی دارند در جوامع مختلف تا دیگران و معمولاً هم اینها برای خیر است که تلاش می کنند تا چیز دیگری. و اما نوع فشارهایی که روی همین دانشمندان و حتی روحانیون تحمیل می شود چرا که اتفارقاً آزادیهای بیشتری هم دارند و بلکه بیشتر هم درک می کنند، همین باعث می شود که بیشتر هم در جوامعی که خصوصاً اینها بیشتر غیر قابل دسترس هستند و در رئوس هرمهای طبقاتی اجتماعی نیز واقعند؛ و لذا اینها بیشتر هم آسیب پذیر شوند. خصوصاً اینکه به خودی خود برای چنین افرادی لزوماً اگر احترام خاصی هم در جامعه نباشد. بنده روحانیون و دانشمندان را مخصوصاً هم با هم می گویم برای اینکه یک وجه اشتراکی دارند که در معرض تهمتهایی هستند که از جمله دیوانگی و مثلاً شیزوفرنی است. و اما خود قران مجید می فرماید که و ما هو الا ذکر للعالمین. انسان کامل یک توهم نیست و بلکه برای همه ی عالمیان است همانطوری هم که زندگی نباتی و حیوانی و بلکه جمودی را نیز هیچ انسان عاقلی نمی پسندد.
....
ولی اینجا یک نکاتی هست که فرضاً چرا داستان نویسی یحتمل بخواهد اینشتن و موبیس و نیوتن را بیاندازد توی یک بیمارستان روانی با هم چطور بحث کنند؟! یا داستان نویسی دیگر بخواهد با دختر اینشتن چنین کند؟ گذشه از اینکه واقعاً هم جان نش می فرمایند که مشکلات روانی همچون شیزوفرنی داشته است. البته این اسمها و برچسبها را روی کسی چسباندن خیلی راحتتر است از اینکه در جامعه ی بشری بخواهند به فکر درمان بیماری هم باشند؛ بثیشتر چنین برچسبهایی کمکی که به بیمار نمی کند و بلکه بیشتر هم او را ایزوله و روانپریش می کند. ولی این بیماری جامعه ی بشری را می رساند که هم دانشمندی بتواند جایزه ی نوبل در اقتصاد را بگیرد و هم ریاضیدانی برجسته باشد و هم در عین حال دچار چنین بیماری همچون شیزوفرنی شده باشد که معمولاً رهایی از آن کار حضرت فیل است. و اما عرض بنده ی حقیر این است که همینجا هم مسئله مسئله ی امام زمان عجل الله فرجه الشریف است و بلکه باید هم توجه داشت که شفا را باید از خدا خواست آنچنان که می فرماید یا من اسمه دوا و ذکره شفاء و نه از غیر او.
اینجا یک نکته ای هست که مربوط می شود به قضیه ای از همین جان نش که مربوط است به گنجاندن یک خمینه ی ریمانی در یک فضای اقلیدسی. حالا ما اینجا نمی خواهیم دقیقاً خود قضیه را عنوان کنیم که فرضاض خمینه ی ریمانی با یک بعدی از ابعاد خمینه ها در چه بعدی از فضاهای اقلیدسی می توانند گنجانده شوند و بلکه حتی کدام بعد اقلیدسی جایز است و دیگر از آن کوچکتر نمی شد. اتفاقاً این مقاله ی نش در آنالز اف ماتماتیک را بنده ی حقیر یادم هست که یک موقعی که خیلی به کتابخانه ی مرکز تحقیقات ریاضی فیزیک که بعدها شد پژوهشگاه دانشهای بنیادی یافته بودم و چند بار هم بدان نیم نگاه هایی نیز انداختم؛ ولی خود تردد به این کتابخانه یک شیزوفرنی دیگری است که بماند برای بعد! فقط اینقدر بگویم کانه کسی اگر می خواست از این کتابخانه استفاده کند، مثل این بود که می خواهد به اسراری عظیم دست یابد که خیلی هم خارج از دسترس همگان است؛ و بلکه اگر دستگاه های اطلاعاتی دنبال این مسائل نیستند، لااقل خود حضراتی که می خواهند از کتابخانه استفاده کنند این شک را دارند که نکند این بابا یک چیزهایی بفهمد که نباید هم بفهمد و دیگر واویلا شود؟!!!
و اما مثلاً همین توروس یا چنبره ی خودمان را به عنوان یک خمینه ی دو بعدی در نظر بگیرید. شما این را می توانید در یک فضای اقلیدسی سه بعدی بنشانید. ولی این هم معلوم است که در فضای اقلیدسی سه بعدی یعنی در صفحه نمی گنجد! حالا این را هم اضافه کنیم که ار شما توروس را در مقاطع عمودی و افقی با صفحه ای قطع کنید، دوایری را به شما خواهند داد. و اگر کمی اُریبتر ببرید نیز می توانید بیضیهایی را بدست آورید. و اما اگر زاویه ای را که انتخاب می کنید بین زاویه ی عمودی و افقی فرضاً صفر درجه و قائمه ی 90 درجه، اتفاقاً زاویه ای باشد که گویا است و خط دایره واری را که از این زاویه حاصل می شود را امتداد دهید روی توروس، آنگاه بعد از چندین چرخش دوباره برمی گردید بجای اول خود و نقطه ی آغازینش. و اما اگر زاویه اش زاویه ای گویا نباشد و بلکه عصم باشد، آنگاه هیچ گاه به جای اول خود باز نمی گردید و بلکه دینامیکی که از حرکت چنین خطی روی توروس و چنبره ایجاد می شود، حرکتی هم می شود ارگادیک که لااقل بتوان گفت که در کل توروس متراکم یا انبوه (dense) می شود! یعنی اینکه اعداد گنگ یا اصم حکم یک ناوردایی را پیدا می کند برای ارگادیستی یا همان دینامیک صفر-بینهایتی!
و اما آیا فکر هم کرده اید که اگر ما بخواهیم ناورداهایی از این نوع برای اعداد گنگ که بین اعداد جبری و حتی اعداد متعالی نیز تفکیک قائل می شوند بحساب آوریم، مسئله چطور می شود؟ بنده چیزی که بنظرم می رسد این است که خود دایره را اگر در نظر بگیرید متوجه می شوید که یک تعالی ای در آن هست چرا که متناظر است با عدد پی! و اما اگر بخواهیم همین دایره را با چند ضلعیهای منظمی تخمین هم بزنیم، آنگاه اتفاقی که می افتد این است که یحتمل بعضی آنقدر حضور ذهن داشته باشند یا ذهنشان آنقدر مورد زبیاییهای خاصی واقع شده باشد که سر ضرب بفرمایند که یافتم یافتم! این چند ضلعیهایی را که با آنها می توان دایره را تخمین زد و در بینهایت به دایره هم میل می کنند را می شود با اعدادی جبری هم متناظر کرد. و لذا از این دیدگاه بعضی یحتمل اشکال کنند که مسئله برمیگردد به ناورداهایی همولوژیکی یا کوهمولوژیکی و بلکه توپولوژیکی نگاه کردن به توروسها و چنبره ها! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
41. رَّبَّنَا إِنِّی أَسْکَنتُ مِن ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِندَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ ﴿ابراهیم: ٣٧﴾
42. رَبَّنَا إِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ وَمَا یَخْفَىٰ عَلَى اللَّـهِ مِن شَیْءٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ ﴿ابراهیم: ٣٨﴾
43. رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ ﴿ابراهیم: ٤٠﴾
44. رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ ﴿ابراهیم: ٤١﴾
45. وَأَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَکَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَکُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَکُم مِّن زَوَالٍ ﴿ابراهیم: ٤٤﴾
46. وَسَکَنتُمْ فِی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَتَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَکُمُ الْأَمْثَالَ ﴿ابراهیم: ٤٥﴾
47. وَإِذَا رَأَى الَّذِینَ أَشْرَکُوا شُرَکَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَکَاؤُنَا الَّذِینَ کُنَّا نَدْعُو مِن دُونِکَ فَأَلْقَوْا إِلَیْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّکُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿النحل: ٨٦﴾
48. وَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ﴿الإسراء: ١٠٨﴾
49. إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا ﴿الکهف: ١٠﴾
50. فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَدًا ﴿الکهف: ١١﴾
این مشهود است که جمله ی 50 از آیات ربنا را اشتباهاً ماشین جستجوگر بعلت شباهت فضربنا به ربنا وارد کرده است! ماشین است دیگر؛ همین قدرش هم خیلی خوب است.
خوب، در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی بودیم که باب آزادی و عدم آزادی مطرح شد. بعضی یحتمل اشکال هم کنند که مگر تو شیزوفرنی هستی که آنچه راجع به آزادی در مقاله ی سایت فلسفه ی استانفورد مطرح شده است را به آنچه راجع به امام زما عجل الله فرجه الشریف گفتی نسبت دهی؟ بنظر این حقیر این مسئله فقط یک مسئله ی سلیقه نیست؛ اتفاقاً بنده داشتم بیشتر همان مقاله سایت استانفورد را می خواندم و دیدم که خیلی خوب هم سلیقگی مسائلش را بر حسب لیبرالیسم غربی مطرح می کند. و تا آنجا هم پیش می رود که زن مسلمان را می فرماید که لزوماً از روی عدم آزادی نیست که حجاب را رعایت می کند و بلکه این بسته به دیدگاه زن مسلمان یا حتی غیر مسلمان دارد که آیا حجاب برایش آزادی می آورد یا خیر. و اما او وارد این مسئله هم اتفاقاً می شود که کجا بردگی داریم و کجاها است که بر خلاف بردگی آزادگی داریم. یحتمل بعضی اشکال کنند که این هم خوب بود که چطور هم ممکن است که همانطور که این را مطرح می کند که کسی ممکن است گیر هوی و هوسهایش آنچنان بیافتد که آزادی را از او بگیرد، همانطور هم بیشتر مسئله را باز می کرد که چطور ممکن است که در غربی که ادعای لیبرالی و آزادگی شان گوش عالم را کر کرده است بلکه بردگی جنسی هم همین امروزه روز رواج دارد؛ و بلکه بدان افتخار هم یحتمل می کنند که این برده ها آزادانه هم این کارها را می کنند؟ حالا بگذریم چطور توانسته اند برهنگی را آنقدر رواج دهند که در جوامع خود حد و حدودی برای منع آن قائل هم نیستند و بلکه کانه امری است عادی. این را می گویید آزادی؟ البته این را هم از حق نگذریم داریم که اگر مردی به زنی تعرضی جنسی ناخواسته کند حتی اگر متعرض رئیس بانک جهانی هم باشد، آن زن می تواند از او شکایت کرده و او را رسوا هم کند. چنین چیزی را بنده ی حقیر نمی دانم آیا نزد مسلمانان هم داریم یا خیر؟! ولی خود حجاب نیز آیا نمی تواند واقعاً مصونیتی را ایجاد کند و مانع چنین فجایعی شوند؛ و بگذریم که بسیاری نکات فقهی هستند که باید زن و مرد رعایت کنند تا خود را از انواع گناهان مصون بدارند. و از همه بالاتر آن فرهنگی است که هر کس مواظب شرور خودش باشد و از آن به خدا پناه ببرد: قَالَ مَعَاذَ اللَّـهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوَایَ ۖ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٣﴾ وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ ۖ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ ۚ کَذَٰلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ ﴿یوسف: ٢٤﴾.
ولی مسئله ی آزادی و امام زمان عجل الله فرجه الشریف اینجا چیست؟ شما در نظر آورید که چطور ممکن است یک روحانی یا آخوندی را یا یک دانشمندی و از جمله یک دانشمند هسته ای را کسی بخواهد شهید کند؟ البته اینجا بعضی یحتمل اشکال می کنند که خوب تو فکر نان خودت هم هستی که داری سنگ دانشمندان و ملاها و آخوندها را به سینه ات می زنی؛ و اما این در صورتی است که بنده ی حقیر هنوز در سطح طلبگی خود مانده ام و تازه کلی هم حضرات آیات عظام بحق هم انواع ایرادات و اشکالات کرده و بلکه انتقاد هم می کنند که یحتمل دیگران هم خیلی مستحضرند؛ و خوب این از مختصات طلبگی هم هست که ایراد شوی و سعی کنی ایرادات ات را نیز برطرف کنی. دانشجویی هم همین است. و اما مسئله این است که به شخص رهبری هم خیلی ایرادات شدید هم می شود و بلکه ایشان حتی ترور هم شده اند و دستشان هم مجروح است؛ و حتی در زمان طاغوت هم تبعید و زندانیها کشیده اند. و حتی بعضی خیلی پیشتر هم روند و بفرمایند که خوب مگر محمد رضا شاه پهلوی هم ترور نشد؟ فقط سردار سلیمانی و ابومهندس المهدی هم که نبوده اند که ترور شده اند!
عرض بنده ی حقیر اینجا این است که به هر حال شما یک سری آزادیهایی را دارید که از جمله نوابع از دانشمندان و روحانیت بیشتر بدان دسترسی دارند در جوامع مختلف تا دیگران و معمولاً هم اینها برای خیر است که تلاش می کنند تا چیز دیگری. و اما نوع فشارهایی که روی همین دانشمندان و حتی روحانیون تحمیل می شود چرا که اتفارقاً آزادیهای بیشتری هم دارند و بلکه بیشتر هم درک می کنند، همین باعث می شود که بیشتر هم در جوامعی که خصوصاً اینها بیشتر غیر قابل دسترس هستند و در رئوس هرمهای طبقاتی اجتماعی نیز واقعند؛ و لذا اینها بیشتر هم آسیب پذیر شوند. خصوصاً اینکه به خودی خود برای چنین افرادی لزوماً اگر احترام خاصی هم در جامعه نباشد. بنده روحانیون و دانشمندان را مخصوصاً هم با هم می گویم برای اینکه یک وجه اشتراکی دارند که در معرض تهمتهایی هستند که از جمله دیوانگی و مثلاً شیزوفرنی است. و اما خود قران مجید می فرماید که و ما هو الا ذکر للعالمین. انسان کامل یک توهم نیست و بلکه برای همه ی عالمیان است همانطوری هم که زندگی نباتی و حیوانی و بلکه جمودی را نیز هیچ انسان عاقلی نمی پسندد.
کد امنیتی: 88888 منهای 5
31. وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَـٰذَا وَمَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّـهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَنُودُوا أَن تِلْکُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿الأعراف: ٤٣﴾
32. وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّـهِ عَلَى الظَّالِمِینَ ﴿الأعراف: ٤٤﴾
33. وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿الأعراف: ٤٧﴾
34. هَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِی تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَیَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ ﴿الأعراف: ٥٣﴾
35. قَدِ افْتَرَیْنَا عَلَى اللَّـهِ کَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِی مِلَّتِکُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّـهُ مِنْهَا وَمَا یَکُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِیهَا إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّـهُ رَبُّنَا وَسِعَ رَبُّنَا کُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا عَلَى اللَّـهِ تَوَکَّلْنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَیْرُ الْفَاتِحِینَ ﴿الأعراف: ٨٩﴾
36. قَالُوا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ ﴿الأعراف: ١٢٥﴾
37. وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآیَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ ﴿الأعراف: ١٢٦﴾
38. وَلَمَّا سُقِطَ فِی أَیْدِیهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِن لَّمْ یَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَیَغْفِرْ لَنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿الأعراف: ١٤٩﴾
39. فَقَالُوا عَلَى اللَّـهِ تَوَکَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿یونس: ٨٥﴾
40. وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّکَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِینَةً وَأَمْوَالًا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا رَبَّنَا لِیُضِلُّوا عَن سَبِیلِکَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا یُؤْمِنُوا حَتَّىٰ یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿یونس: ٨٨﴾
عادت به اقامه ی نماز یک چیز است و تبلیغ نماز و اسلام و بلکه اقامه ی نماز با عالمیان پشت سر امام زمان عجل الله فرجه الشریف چیز دیگری است آنطور که عالمیان را آزادانه به اسلام دعوت کنیم و همه نیز بپذیرند: و ما هو الا ذکرٌ للعالمین.
https://plato.stanford.edu/entries/liberty-positive-negative/
https://en.wikipedia.org/wiki/Two_Concepts_of_Liberty
گذشته از صرف مسئله ی امامت در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی، حد و حدود یا بر عکس بینهایت بودن آزادیهای فردی و اجتماعی است که انقلابات جهانی را می تواند رقم بزند. در یک جامعه ی ولنگاری که فسق و فجور هم به اسم آزادیهای فردی و اجتماعی رقم خورده اند، علی القاعده ظهور و حضور امام را نیز غیر ممکن می کند الا اینکه امام خود انقلابی برخورد بفرمایند. و اما جوامع اسلامی هم که شریعت اسلام را بالواقع جهادی رعایت می فرمایند و آزادیهای مدنی نیز در آن جاری است و بلکه علوم الهی و طبیعی نیز در آن متبلور است را نیز یحتمل به همان اسم آزادی و انقلاب و بلکه ضد انقلاب تحت تحریم و فشار و محاصره های اقتصادی و فیزیکی قرار دهند تا فسق و فجور و بقول خودشان آزادی را به این جوامع برگردانند. اینجا اینکه آزادی نوابغ و دانشمندان از چه نوعی است تا آنجایی که ملتی همچون ابرقدرتها منحصراً بر ملت های دیگری حتی کشتارهای جنایتکارانه در زمان جنگ و بلکه صلح را حتی با انواع تحریمها نیز شامل شوند و تحمیل کنند؛ آیا این هم از نوع آزادی است؟
آزادی آنجایی است که حکمت الهی را نپذیرد و حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی را نپذیرد و راه خودش را بخواهد در فلسفه ی خودش برود. و اما اینکه چرا حکمت الهی را نمی پذیرد را لزوماً نمی گویند آزادی است آنجایی که بندگی خدا را پس بزند و به بندگی غیر خدا روح و جان و تنش را در دهد. اویی که چنین چیزی را آزادی می نامد، نه تنها آزاده نیست و بلکه هم خودش و هم دیگران را خواسته یا ناخواسته نیز به بردگی و بندگی غیر خدا می اندازد؛ خصوصاً اگر مدعی مدیریت زورمندانه جهانی هم باشد. یک جایی قهراً برای چنین مدعیان ورق برمی گردد و همان انقلاب و بلکه ضد انقلابی را که می خواهند برای دیگران و به نفع خودشان بین سرمایه داری و کمونیسم رقم بزنند برای خودشان رقم خواهد خورد. و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
21. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللَّـهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا ﴿النساء: ٧٧﴾
22. وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ ﴿المائدة: ٨٣﴾
23. وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن یُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ ﴿المائدة: ٨٤﴾
24. قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّـهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنکَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ ﴿المائدة: ١١٤﴾
25. ثُمَّ لَمْ تَکُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا وَاللَّـهِ رَبِّنَا مَا کُنَّا مُشْرِکِینَ ﴿الأنعام: ٢٣﴾
26. وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا یَا لَیْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُکَذِّبَ بِآیَاتِ رَبِّنَا وَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿الأنعام: ٢٧﴾
27. وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَـٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿الأنعام: ٣٠﴾
28. وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ وَقَالَ أَوْلِیَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِی أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاکُمْ خَالِدِینَ فِیهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّـهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیمٌ ﴿الأنعام: ١٢٨﴾
29. قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿الأعراف: ٢٣﴾
30. قَالَ ادْخُلُوا فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِکُم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ فِی النَّارِ کُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّىٰ إِذَا ادَّارَکُوا فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَلَـٰکِن لَّا تَعْلَمُونَ ﴿الأعراف: ٣٨﴾
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
در امور مربوط به امامت و آزادی همین که آیا بهتر است اول به امر امامت بپردازیم یا به آزادی، در آزادی ما تاثیر می گذارد. فرض بفرمایید که هنوز موقع اذان نشده است و شما هم می خواهید به این نوع از مسائل در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی بپردازید؛ و خوب اینکه حالا آیا نمازتان را به فرادی می خواهید برگزار کنید یا به جماعت یا اینکه اصلا خودتان هم قرار است که امام جماعت تشریف داشته باشید یا اینکه حتی مثل الان وضعیت هم کرونایی کوید-19 ای است، اینها می توانند در رفتار شما تاثیرات متفاوتی داشته باشند. و اما اینکه حالا چرا هم باید به مارکسیسم و کمونیسم و سرمایه داری نیز بپردازیم چرا که چنین فرهنگهایی نیز در جهان داریم و یحتمل انقلاباتی هم سوای انقلابهای اسلامی در جهان بر حسب مارکسیسم و کمونیسم و بلکه سرمایه داری از لحاظ فلسفه ی تاریخ نیز واقع شوند و بررسی اش لازم هم باشند؛ و اگر قرار است که انقلابمان را به انقلاب حضرت امام زمان عجل الله فرج الشریف نیز وصل کنیم که باید مواظبت هم کرد که در دنیاهای سرمایه داری و سوسیالیست و کمونیست و مارکسیست نیز دارد چه اتفاقاتی می افتد آنچنان که آیا اینها مایلند بر انقلاب ما چطور تاثیراتی هم داشته باشند و ما قرار است چه تاثیراتی بر آنها داشته باشیم!
و اما مسئله ی امامت همراه با رهبری هم وقتی به تمام معنای خود متجلی می شود که مامومینی هم در کار باشند؛ یعنی اگر امام قرار است به نماز بایستد ولی بقیه ی مردم حتی در مسلمانی خود شک دارند و بلکه اصلا معلوم هم نیست که چقدر مسلمان هستند، اینجا دیگر آن آزادی از مردم گرفته شده است که آیا شما این مرجع تقلید را می پسندید یا آن مرجع تقلید را که پشت سرش هم به نماز بایستید؟ و لذا مسئله ی امامت یک سری پیش نیازهایی را دارد که مفروض به حساب می آیند آنچنان که توحید و نبوت و معاد و عدل و امامت نیز آیا همه با هم به مردم باید ارائه شوند یا اینکه ترتیباتی دارند که از جمله این است که آیا چقدر فردی درخداشناسی خود هم پیشرفت کرده است؟ و پیغمبر خود و بلکه ائمه ی اطهار علیهم السلام را نیز درست می شناسد؟
و لذا این هم مسئله ای دیگر است که حالا که فرضاً اذان را هم گفته اند و بلکه وقت هم همینطوری دارد می گذرد و انقریب است که نمازت هم قضا شود و حالا کسی هم دور و برت نیست و اما آیا هنوز مایلی که ادامه دهی و بنویسی یا اینکه بهتر است برایت که برخیزی و نگذاری نمازت قضا هم شود و بلکه همان اول وقتی اگر توانستی حتی در همین دوران کرونایی لااقل با خانواده ات حتی المقدور به نماز بایست و نماز را به جماعت اقامه کنید. و اما گذشته از اینها امر امامت و آزادی به شما از لحاظ روانشناسی و اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ملی و بشری محلی و جهانی، یک فرصتی را می دهد که در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی و علوم طبیعی و الهی نیز تا چه حدودی آیا مایلید نبوغ خود را بروز دهید و بلکه برای جامعه ی خود و جوامع انسانی نه تنها مفید هم واقع شده و آزاده ای از بندگان خدا و شیعیان امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم گردید؟ تا دیگر وقتی حتی بیش از حد است که دارید قلم می زنید و می نویسید، آنگاه نفرمایید مثلاً دیر شد دیر شد بروم ببینم اخبار چه می گوید و بلکه بفرمایید دیر شد دیر شد نماز اول وقتم را حتی فرادی و بلکه به جماعت بروم اقامه کنم. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
11. رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿آل عمران: ٨﴾
12. رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿آل عمران: ٩﴾
13. الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿آل عمران: ١٦﴾
14. رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ ﴿آل عمران: ٥٣﴾
15. وَمَا کَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿آل عمران: ١٤٧﴾
16. الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّـهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿آل عمران: ١٩١﴾
17. رَبَّنَا إِنَّکَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿آل عمران: ١٩٢﴾
18. رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ﴿آل عمران: ١٩٣﴾
19. رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿آل عمران: ١٩٤﴾
20. وَمَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـٰذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا ﴿النساء: ٧٥﴾
https://rtis2.ut.ac.ir/media/?
f_name=paper_upload&path=uploads/articles/papers/Beheshti.pdf&activit
y_id=94264459
یک تعبیری دارد استاد شهید مطهری در فلسفه ی تاریخ زیر عنوان فرهگ بشری و فرهنگ ملی که فرهگ اسلامی را فرهنگی بشری و نه فقط ملی تعریف می فرمایند. چیزی که فرهنگ بشری را در آن روح اجتماعی اش که از قول هگل و دورکهیم نقل قول می فرمایند را مقاله ی فیرحی-شیخانی بالا صراحتاً به امامت از زبان شهید بهشتی تعبیر می کند. جالب توجه اینجا است که شهید مطهری آنچه را که می خواسته است عنوان کند به زبان فلسفی از دیدگاه های هگل و مارکس و کمونیسم و امثالهم بحث می فرموده اند و به اقتضای زمان خود یا حتی صرفاً بدلایل فلسفی اش کمتر وارد بحثهایی همچون امامت شده اند. حالا شاید بعداً وارد شوند. و اما مسئله ی امامت همه ی مسائل اجتماعی را می تواند در بر بگیرد علاوه بر اینکه حکمت الهی و بلکه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی نیز براحتی وارد مسائل می شوند.
نکته ای که هست این است که امامت قبل از انقلاب بطور نظری بیشتر بحث می شده است و حال آنکه بعد از انقلاب بطور عملی حتی المقدور وارد قانون اساسی هم شده است و مسئله ی ولی فقیه و رهبری و امامت در آن گنجانده شده است. و اما هنوز اینکه مسئله ی امامت به عنوان یک فرهنگ بشری جهانی مطرح شده و توسط جوامع جهانی پذیرفته شود یحتمل بتوان گفت که انقلابات دیگری را در سطوح جهانی نیاز دارد که نیازمند وصل شدن انقلاب ما به انقلاب حضرت مهدی موعود است. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما خامنه ای رهبر به لطف خود نگه دار رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما ظهور حجت ات را نزدیکتر بگردان. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
1. وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿البقرة: ١٢٧﴾
2. رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ﴿البقرة: ١٢٨﴾
3. رَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَیُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿البقرة: ١٢٩﴾
4. قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِی اللَّـهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّکُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکُمْ أَعْمَالُکُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ ﴿البقرة: ١٣٩﴾
5. فَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّـهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ﴿البقرة: ٢٠٠﴾
6. وَمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿البقرة: ٢٠١﴾
7. وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُوا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿البقرة: ٢٥٠﴾
8. آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّـهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ ﴿البقرة: ٢٨٥﴾
9. لَا یُکَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿البقرة: ٢٨٦﴾
10. هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّـهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿آل عمران: ٧﴾
روحانی در اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای:اکنون نوبت رهبران جدید امریکاست
http://www.irannewspaper.ir/newspaper/item/559936/
Making sense of HOPE: Can Iran’s Hormuz Peace Endeavor succeed?
IranSource by Mehran Haghirian and Luciano Zaccara
https://www.atlanticcouncil.org/blogs/iransource/making-sense-of-
hope-can-irans-hormuz-peace-endeavor-succeed/
کشورهای عرب با گزینه ای دشوار روبرو هستند: اسرائیل یا ایران [مهران حقیریان، نیوزویک (آمریکا)، 3 مارس 2017]
https://foreignmedia.farhang.gov.ir/fa/article/12310/
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیرًا ﴿الفرقان: ١﴾
بیان آیات
غرض این سوره بیان این حقیقت است که دعوت رسول خدا (صلى الله علیه وآله) دعوتى است حق ، و ناشى از رسالتى از جانب خداى تعالى ، و کتابى نازل شده از ناحیه او، و نیز در این سوره چند نوبت پشت سر هم ایرادهایى که کفار بر نبوت آن جناب از ناحیه خدا، و بر نازل بودن کتابش از جانب خدا کرده اند، دفع شده ، و در این دفع عنایتى بالغ به کار رفته .و چون بیان این غرض مستلزم احتجاج بر مساءله توحید و نفى شریک ، و بیان پاره اى از اوصاف قیامت ، و صفات پسندیده اى از مؤ منى نبود، لذا به این مسائل نیز پرداخته ، ولى همه این بیانات را با لحن انذار و تخویف ایفاء نمود، نه تبشیر و تشویق .
این را هم باید گفت که این سوره به شهادت سیاق عمومى آیات آن در مکه نازل شده ، جز اینکه چه بسا بعضى از مفسرین سه آیه آن را استثناء کرده ، گفته اند که : در مدینه نازل شده است ، و آن سه آیه عبارت است از آیه ((و الّذین یدعون مع اللّه الها آخر... غفورا رحیما.
و شاید وجه در آن این باشد که در این سه آیه مساءله حرمت زنا مطرح شده ، ولى شما خواننده عزیز به خاطر دارید که در تفسیر آیه خمر از سوره مائده آنجا که اخبار را نقل کردیم ، گفتیم که : حرمت زنا و شراب از اول ظهور دعوت اسلامى معروف بوده ، که یکى از احکام این دین است .
و عجیب از بعضى از مفسرین است که گفته اند: همه سوره مدنى است ، مگر سه آیه از آن که اولش : ((تبارک الذى )) و آخرش کلمه ((نشورا)) است .
توضیح آیه : ((تبارک الذى نزل الفرقان على عبده لیکون للعالمین نذیرا))
تَبَارَک الَّذِى نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَلَمِینَ نَذِیراً
کلمه ((تبارک )) از ماده ((برکه )) - به دو فتحه - است که به معناى ثبوت خیر در هر چیز است .
مانند ثبوت آب در برکه (آب انبار)، و این معنا از واژه ((برک البعیر)) گرفته شده ، که به معناى آن است که شتر سینه به زمین بگذارد و بخوابد، کلمه تبارک هم از همان ریشه اشتقاق یافته ، و معنایش ثبوت خیر است در هر چیزى که مى گوییم مبارک است ، چیزى که هست صیغه تبارک علاوه بر افاده معناى مزبور، - به طورى که گفته اند - مبالغه در آن را نیز مى رساند. و این صیغه تقریبا مى توان گفت از کلماتى است که جز در مواردى نادر بر غیر خدا اطلاق نمى شود.
کلمه ((فرقان )) به معناى فرق است ، و اگر قرآن کریم را فرقان نامید از آن جهت بوده که آیاتش بین حق و باطل جدایى مى اندازد، و یا از این جهت بوده که آیاتش جدا جدا نازل شده . مؤ ید معناى اول این است که این کلمه در قرآن کریم بر تورات هم اطلاق شده ، با اینکه تورات یکباره نازل شد.
راغب در مفردات گفته : کلمه ((فرقان )) از کلمه ((فرق )) بلیغ تر است ، براى اینکه فرقان تنها در فرق نهادن بین حق و باطل استعمال مى شود، مانند قنعان ، که تنها در مردى استعمال مى شود که دیگران به حکم او قناعت مى کنند، و این کلمه اسم است نه مصدر، به خلاف فرق که هم مصدر است ، و هم در فرق بین حق و باطل و غیر آن استعمال مى شود. کلمه ((عالمین )) جمع عالم است که معنایش خلق است ، در صحاح اللغه گفته : عالم به معناى خلق است ، و جمع آن عوالم مى آید، و عالمون به معناى اصناف خلق است . و این لفظ هر چند شامل همه خلق از جماد و نبات و حیوان و انسان و جن و ملک مى شود، و لیکن در خصوص آیه مورد بحث به خاطر سیاقى که دارد یعنى انذار را غایت و نتیجه تنزیل قرآن قرار داده ، مراد از آن خصوص مکلفین از خلق است ، که ثقلان یعنى جن و انس است ، البته ما تنها از مکلفین این دو صنف را مى شناسیم .
با این بیان روشن شد اینکه بعضى از مفسرین گفته اند: آیه شریفه دلالت مى کند بر عموم رسالت رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله )، و اینکه آن جناب مبعوث بر تمامى ما سوى اللّه است ، صحیح نیست ، چون این مفسر غفلت کرده از اینکه چرا از رسالت تعبیر به انذار فرموده ، و نظیر آیه مورد بحث در دلالت بر عمومیت آیه : ((و اصطفاک على نساء العالمین )) و آیه ((و فضلناهم على العالمین )) مى باشد.
کلمه ((نذیر)) - به طورى که گفته اند - به معناى منذر، (بیم رسان ) است ، و انذار با تخویف قریب المعنا است .
پس اینکه فرمود: ((تبارک الذى نزل الفرقان على عبده )) معنایش این است که خیر بسیار در کسى که فرقان را بر عبد خود محمد (صلى اللّه علیه و آله ) نازل کرد ثابت شد، و
ترجمه تفسیر المیزان جلد 15 صفحه :.24
ثبوت خیر کثیر در خدا، با اینکه آن خیر عاید خلقش مى شود، کنایه است از جوشش و فوران خیر از او بر خلق او، به خاطر اینکه کتابى بر بنده اش نازل کرده که فارق میان حق و باطل ، و نجات دهنده عالمیان از ضلالت ، و سوق دهنده به سوى هدایت است .
و اگر در آیه شریفه نزول قرآن را از ناحیه خدا، و رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله ) را فرستاده او، و نذیر براى عالمیان خوانده ، و نیز قرآن را فرقان و جدا کننده حق از باطل نامیده ، و رسول را بنده خداوند، بر عالمیان معرفى کرده ، اشعار دارد بر اینکه مملوک خدا است ، و هیچ اختیارى از خود ندارد، همه به منظور زمینه چینى براى مطالبى است که بعدا از مشرکین حکایت مى کند، که به قرآن طعنه زدند که این افتراء بر خدا است . و محمد (صلى اللّه علیه و آله ) آن را از پیش خود تراشیده ، و قومى دیگر نیز او را کمک کرده اند، و اینکه پیغمبر طعام مى خورد، و در بازارها راه مى رود، و طعنه هاى دیگرى که زدند، و پاسخى که از طعنه هاى ایشان داده .
پس حاصل کلام این شد که قرآن کتابى است که با حجت هاى باهره خود بین حق و باطل جدایى مى اندازد، پس خودش جز حق نمى تواند باشد، چون باطل ممکن نیست میان حق و باطل فارق باشد، و اگر خود را به صورت حق جلوه مى دهد، براى فریب دادن مردم است .
و آن کسى که این کتاب را آورده عبدى است مطیع خدا که عالمیان را با آن انذار نموده ، و به سوى حق دعوت مى کند پس او نیز جز بر حق نمى باشد، و اگر بر باطل بود به سوى حق دعوت نمى کرد، بلکه از حق گمراه مى ساخت ، علاوه بر این خداى سبحان در کلام معجز خود به صدق رسالت او شهادت داده ، و کتاب او را نازل از ناحیه خود خوانده .
از اینجا معلوم مى شود اینکه بعضى از مفسرین گفته اند: مراد از فرقان مطلق - کتابه اى آسمانى و نازل بر انبیاء است ، و مراد از عبد او، عموم انبیاء است ، صحیح نیست و دورى اش از ظاهر لفظ آیه بر کسى پوشیده نمى باشد.
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 15، ص 237-239
http://lib.eshia.ir/50081/15/237
دیشب بنده ی حقیر به آرشیو دانشگاه کرنل سری زدم و مقالات فیزیک انرژی بالا را نگاه می کردم که به مقاله ای هم مربوط به واپاشیهای الکترون-پوزیترون برخوردم و همین هم باعث شد که بخواهم دوباره به اصول فلسفی مکانیک کوانتومی در مکتبخونه سری بزنم. ولی مستلزم وارد شدن به این کار رمز عبوری شده است که قبلاً هم نبود! و لذا رمزی را باید به ایمیلتان بفرستند و آنرا بگیرید و وارد کنید تا وارد مکتبخونه ان شاء الله شوید. و برای این کار هم گویا ده دقیقه وقت دارید چرا که رمز بعدش لغو می شود! و اما هم اینترنت آنقدر آهسته عمل می کرد و هم جیمیل کار نمی کرد که بنده ی حقیر حمل بر خودستایی نشود عطایش را بر لقایش بخشیدم؛ و بلکه باید عرض کنم که یک حالت سرکاری بود که رمز عبور را آنقدر لفتش بدهد که ده دقیقه بگذرد.
یک وقت هست که از شما در اینترنت سوال می شود که آیا شما یک ماشین هستید؟ ولی یک وقت دیگر هست که یقین می کنید که با نه یک ماشین لجوج بدقلق هم طرفید و بلکه با انواعی از این ماشینها طرفید! یعنی این را استاد شهید مطهری تلویحاً در فلسفه ی تاریخ می فرمایند آنجایی که دارند از روح زمان هگل و انسان ابزارساز و ابزار انسان ساز و نژادپرستی و بردگی بحث می فرمایند. یک جایی صراحتاً می فرمایند که آیا آن برده هم عقب مانده است مثل الاغی که در تویله نگه داشته می شود یا اینکه عقبش نگه داشته اند. کی؟ اربابانش دیگر! و لذا در میان همه ی این تزها و آنتی تزها و سنتزها، یک جبرهایی هم هست که ماشین را می تواند به راه بیاندازد و یک جبرهایی هم هستند که ماشینی را از حرکت می توانند باز دارند. همانطوری که یحتمل حتی بادی را در تونل بادی ممکن است برای امور آیرودینامیکی ماشینی- اتومبیلی یا هواپیمایی- راه بیاندازند یا خاموشش هم بفرمایند! یعنی این درست است که ماشینی هم یحتمل از انواع ترکیباتی از جامدات و برهمکنشهای فیزیکی و شیمیایی و بلکه انواعی از ماشینهای دیگری هم حتی تشکیل شده باشد. و اما یک چیزی هست که این ماشینها را از موجودات زنده جدا می کند و بلکه ماورای آن بین نباتات و حیوانات نیز فرق می گذارد و آنطور که در قرآن کریم آمده است بین حتی حیوانات و انسان فرق می گذارد هر چند که تذکر هم می دهد و انذار هم می کند و می ترساند که همین انسان هم می تواند پستتر از حیوانات هم شود.
بالاخره واکسن مننژیت و بلکه کوید-19 هم که باشد، یک مکانیسمی را دارد که می توان آنرا یافت یا خیر هر چند که یحتمل باز ویروس دیگری یافت شود که باز از لحاظ ژنتیکی 500 برابر کروناویروس جهش یافته باشد و لازم باشد دوباره با آن مقابله هم شود؟ علی القاعده، اگر واکسن آن را بیابیم و استفاده ی از آن اجباری هم شود، دیگر بعید بنظر می رسد که بتواند دوباره جهشهای ژنتیکی هم پیدا کند آنجایی که اصل ویروس از بین رفته یا واکسینه شده. مگر این که کسی این واکسن را استفاده نکند و سیستم ایمنی بدنش در مقابله با این ویروس یا انواع ویروسهای جهش یافته اش دچار مشکل شود.
خلاصه اینکه برای استفاده از ماشینی باید ابزار درست آنرا هم داشته باشید. بنده ی حقیر از بعثه ی تهران پیامی دریافت کردم به این مضمون که می توانی در مسابقه ی حفظ آیات "ربنا" در کانال کاروانت شرکت کنی. اتفاقاً این یک چیزی است که بنده خودم هم علاقه مند بوده ام. و یک موقعی یادم هست که شروع کردم به نوشتن آیاتی که در آنها "ربنا" بکار رفته اند. ولی خوب حالا این مسابقه کدام است؟ کانال کاروان کدام است و کجا است و ...؟ اینها یک ابزاری را می طلبد که باید درست داشته باشید و از جمله یحتمل یک موبایل درست و حسابی که بتوانید به کانالهای اجتماعی وصل شوید. و اگر ندارید، مثل این بنده ی حقیر عقب هم می مانید! البته یحتمل بعضی هم ایراد کنند که خیلی هم چیز خیلی مهمی را از دست نمی دهید! ولی خوب، بالاخره یک حسابهایی را داریم که در یک سطوحی با ابزارها و ماشینهایی است که در اینترنت طرفیم و در سطوحی بالاتر است که مسائل حتی جهشهایی ماورای حیاتهای نباتی و حیوانی داشته و بلکه انسانی و بلکه خدایی می شوند؛ خصوصاً آنجاهایی که فرقهای بین حق و باطل نیز جدا می شوند!
البته وقتی شما همان مسئله ی صفر و یکها را که در نظر بیاورید که چطور اینها در فرستنده ها و گیرنده های تلویزیونی فرستاده و گرفته می شوند، یحتمل بعضی اشکال کنند که مسائل می توانند طوری شوند که فرق بین حتی ماشین و انسان نیز آنجایی که مثلاً دارد سلسله وار به شما لعنتها می فرستد را خیلی قابل تشخیص نشوند؛ خصوصاً آنجایی که شما در عوالم خودتان هستید و تلویزیون و رادیو هم همینطوری برای خودش دارد کار می کند و .... و مثلاً شما دارید به این مسئله هم فکر می فرمایید که صبغة الله و من احسن من الله صبغه. و آنگاه ببینید که این تلویزیونهای اچ دی ام آی چطور اینقدر رنگها را با نهایت رنگ آمیزی برای شما تصویرسازی می فرمایند؟ و مثلاً کلاه کلاه قرمزی هم یک مرتبه سبز نمی شود! و هر رنگی هم رنگ خودش را دارد؟ این میتواند ناشی از کدهایی باشد که خودشان کدها را می توانند چقدر هم درست کنند؟ حالا بگذریم از اینکه رنگها را نیز چطور در هر فرضاً پیکسلی حساب می کند که رنگش چیست و رنگ پیکسل دیگر رنگش کدام است و ....؟
همین را وقتی حساب می کنید که چه ماشینی است که دارد پشت این صحنه ی تصاویر کار می کند که این رنگهای تصاویر دارند به شما هم می رسند؟ یحتمل انسان محو این تفکرات یادش برود که مجری خبری دارد چه می گوید و خود اخبار هم چیست؟! لیلة القبری کدام است و لیلة القدری کدام است؟ و اما خوب، بعضی مسائل را هم بچه ها خیلی بهتر می توانند تشخیص دهند تا والدینشان که گیر کرده اند توی انواع مشکلات زندگی.
و اما این نکته ی آخر را هم عرض کنم که بی ربط به کروناویروس یحتمل نباشد. و آن اینکه یک وقت هست مسئله بینی کلئوپاترا است که اگر یک میلیمتر اینور آنور می شد دیگر همسرش او را نمی پسندید و کار عیب پیدا می کرد، و یک وقت هم هست که مسئله تنگی نفس است که اختلالات دماغی ایجاد کرده است! و لذا خوشبختانه امروزه نیز شما عملهای پیشرفته ی بینی را دارید که هم برای زیبایی معمولاً خانمها نیز انجام می دهند. و هم عملهای پولیپی و امثالهم را دارید. و هم مثلاً می توانید برای رفع همین مشکلات دماغی روزه نیز بگیرید اگر منع پزشکی هم نداشته باشید! و اما یقیناً می فرمایند که مشکل از حساسیت هم می تواند باشد و لذا دوباره می تواند بازگردد مثل همین آنفولانزا که یک نوعش نباشد نوع دیگرش باز می گردد. و اما اینکه به چه سهولتی نیز چنین عملی در جامعه ای در اختیار عموم مردم است نیز می تواند یحتمل وضعیت دماغی افراد را بهبود بخشد. عموماً مسئله از این نوع هم هست که بر خلاف آن چیزی که بعضیها می خواهند القاء کنند، یک پزشک همچون یک نجار یا یک صنعتگر یا یک ماشینساز هم نیست چرا که ابزاری را که او دارد رویش کار می کند درست است که شبیه به یک ماشین عمل می کند ولی یک انسان است و نه یک ماشین. و لذا فرقها هم هست بین یک پزشک و یک دامپزشک و بلکه معمولاً یک پزشک خیلی خوب را خیلی سخت هم می شود از او وقت گرفت و سرش بلکه خیلی هم شلوغ است؛ و اما آن طبیب دواری را که خودش هم می آید و دماغها را داغ می کند نیز آنطور که حضرت امیرالمومنین می فرمایند خیلی نایابتر هم هست و بلکه دیگر ما فقط یک چیزهایی است که از دور می شنویم و آن موهبت الهی نزدیک بودن به آن حضرات گویا کلاً از دست داده ایم. و مثلاً کلردیازپوکساید و لورازپام و کلرازپام و اکسازپام و دیازپام و ... را هم جانشینش کرده ایم. یک وقت هست که عنوان می شود که بابا من مجنون نیستمها؛ ولی یک وقتهای دیگری هم هست که گیر بدتر از جانورهایی افتاده ایم که بقصد هم می خواهند تو را دیوانه کنند و فقط می توانی تا جان داری مقاومت کنی که ای حیوان و بلکه پستتر از حیوان به تو نمی شود هم حالی کرد که دیوانه خودتی! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
1. وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِیمًا تَذْرُوهُ الرِّیَاحُ وَکَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ مُّقْتَدِرًا ﴿الکهف: ٤٥﴾
2. إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُوا کَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ ﴿القمر: ٣١﴾
[2290] 1. الکافی: الثمالی، قال: ما سمعت بأحد من الناس کان أزهد من علی بن الحسین (علیه السلام) إلّا ما بلغنی من علی بن أبی طالب (علیه السلام).
قال أبو حمزة: کان علی بن الحسین (علیه السلام) إذا تکلّم فی الزهد و وعظ أبکى من بحضرته، قال أبو حمزة: و قرأت فی صحیفة کان فیها کلام زهد من کلام علی بن الحسین (علیه السلام) و کتبت ما فیها، ثم أتیت علی بن الحسین (علیه السلام) فعرضت ما فیها علیه، فعرفه و صحّحه و کان ما فیها:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم کفانا اللّه و إیّاکم کید الظالمین، و بغی الحاسدین، و بطش الجبّارین.
أیّها المؤمنون، لا تفتننّکم الطواغیت و أتباعهم من أهل الرغبة فی هذه الدنیا، المائلون إلیها، المعتنون [2] بها، المقبلون علیها و على حطامها الهامد و هشیمها البائد غدا، و احذروا ما حذّرکم اللّه منها، و أزهدوا فیما زهّدکم اللّه فیه منها، و لا ترکنوا إلى ما فی هذه الدنیا رکون من اتّخذها دار قرار و منزل استیطان، و اللّه إنّ لکم ممّا فیها علیها لدلیلا و تنبیها من تصریف أیامها و تغیّر انقلابها و مثلاتها و تلاعبها بأهلها، إنّها لترفع الخمیل، و تضع الشریف، و تورد أقواما إلى النار غدا، ففی هذا معتبر و مختبر و زواجر لمنتبه.
الشافی، فیض کاشانی، ص 845
http://lib.eshia.ir/86521/1/845
هشدار نسبت به پیروی از طاغوت
طاغوتها و پیروان آنها شما را فریب ندهند! پیروانشان در درجۀ اوّل اطرافیان، بعد هم آن توده ای از مردم که دل به طاغوت میسپارند، بدون تحقیق، بدون احساس مسئولیت و تعهّد دنبال او راه میافتند. برای این که به هوسها و حُطام دنیوی دست پیدا کنند.
سایت رهبری مد ظله العالی
https://www.leader.ir/fa/content/22931/
این هوسها و حظام دنیوی خیلی هم می توانند خطرناک باشند. نمونه اش قطام یا قتام بنت شجنة و ابن ملجم مرادی لعنت الله علیه است که تبدیلش کرد به قاتل حضرت امیرالمومنین علی ابن ابیطالب قَتَلَهُ أَشْقَى [اَلْأَشْقِیَاءِ مِنَ اَلْأَوَّلِینَ وَ اَلْآخِرِینَ] اَلْآخِرِینَ یَتْبَعُ أَشْقَى اَلْأَوَّلِینَ.
دیشب بنده ی حقیر داشتم برنامه گفتگوی خبری کانال دو بعد از خبر ساعت ده و نیم را می دیدم که راجع به اینترنت بود و یکی از کارشناسان نکته ای را فرمودند راجع به دیجیتالی بودن و رد و بدل شدن صفر و یکها در اینترنت! اینجا یحتمل یک جرقه ای یحتمل برایتان ایجاد شود که مجموعه ای است از پیامهای دیجیتالی صفر و یکی. و این آنجایی است که با مجموعه ای از صفر و یکهایی طرفید که آیا منشائش مجموعه ای از نورانیت و تاریکی کره ی سماوی است یا آیا سر منشائش یحتمل آن انسان کامل و بلکه امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم باشد! یعنی چه؟ یعنی اینکه مثلاً وقتی شما یک واپاشی ای دارید که از برخورد الکترون و پوزیترون رخ داده و ذرات دیگری را نتیجه می دهد، خوب، این را چطور از برخورد مجموعه ای از صفرها و یکها می توانید نشان دهید؟! اینجا این نکته قابل توجه است که در احتمالات این را معمولاً می توانند فرض بگیرند که حتی یک انتگرالی را که بینهایت است را نرمالیزه می فرمایند به یک. و لذا اگر در کره ی سماوی مجموعه ای از صفر و بینهایتهایی را دارید که مملو از نورانیت و تاریکیهایی هستند که به چشم ما چقدر هم صفر و یک بیایند حتی اگر در این میان ستاره ای هم هست که دچار انفجاری شده ولی باز به چشم ما آیا چقدر بیشتر از صفر و یکهایی نمایان می شوند؟
ولی خوب، حالا اگر این مسئله را کوانتیزه بفمرمایید و توالی ای از صفر و یکهایی را در نظر بگیرید که حتی در اینترنت هم دارند از همه طرف به همه طرفهای دیگری می روند و می آیند، آنگاه شما کجا است که صفر و یکهایی دارید و کجاها است که بلکه حتی صفر و بینهایتهایی است که بر روی کره ای به شعاع یک نرمالیزه شده و تبدیل هم شده اند از صفر/بینهایت ها به صفر/یک ها. یعنی یحتمل مشاهده گرهایی همچون این بنده ی حقیر صفر/بینهایتها را نیز صفر/یک می بینند حتی آنگاه که مسئله، مسئله ای است مربوط به فرضاً یک سخنرانی خیلی مهم از پیغمبر اسلام صل الله علیه و آله و سلم یا ائمه ی اطهار یا حتی از امام زمان عجل الله فرجه الشریف. نکته اینجا است که گروه بازبهنجارشی که چنین صفر/بینهایتهایی را صفر/یکهایی می نماید کدام است؟ یحتمل این مسئله همان مسئله نباشد که گروه بازبهنجارش صفر/یکهایی را تبدیلش کند به صفر/بینهایتهایی آنچنان که طلبه ای را بالاخره یک مرتبه هم که نباشد بلکه تدریجاً می کند مرجع تقلیدی. البته وقتی شما دارید مجموعه ای از صفر و یکهای تلویزیونی تصاویر HDMI را تماشا می کنید و از آن لذت می برید، یحتمل به این فکر نمی افتید که کجاها تصاویر را می توان صفر/بینهایتشان کرد و کجاها نمی شود و کجاها بلکه صفر/بینهاتها هستند که صفر/یکها شده اند.
ولی وقتی شما خدا و پیغمبر و ائمه ی اطهار و امام زمان عجل الله فرجه الشریف را دارید که از جمله در کتب و سخنرانیهای حضرات مراجع عظام تقلید و حضرت ولی فقیه مد ظلهم العالی دارند راجع بدانها بحث می کنند، آیا اینجا نیز یحتمل به صفر/یکها و بلکه صفر/بینهایتها و حتی گروه های بازبهنجارش ناشی از آنها نمی اندیشید که بینهایتها را کجاها می توانند بازبهنجارش کنند؟ البته اینجا بعضی هم یحتمل اشکال کنند که در مدل استاندارد ذرات فیزیک پس مسئله ی ذره ی هیگز چه می شود؟ و جرم آن چقدر است و چطور بدستش می آورید؟ حالا این را یحتمل بعدها هم حساب کنیم.
ولی حالا شما سعی هم بفرمایید که ببینیم آیا می توانیم همین مسئله ی صفر/یکها و صفر/بینهایتها را به توالی ژنتیکی بازها/اسیدهای آمینه در DNA و RNA و بلکه پروتئینها و تک یاخته ها و حتی باکتریها و ویروسها و بلکه ویروس کرونا کوید-19 و ... نیز بدست آورید؟ آنگاه مسئله را ببینید حتی چطور می توانید حتی تبدیلش کنید به مسئله ای در هندسه ی ناجابجایی و سیستمهای بست-کن و نظریه های گالوایی و توابع زتای نظیر آنها و بلکه تابع زتای ریمان و نظریه ی میدانهای کوانتومی و بلکه انگیزه ها. یحتمل از اینجا بعضی بتوانند بدرستی و بزعم این بنده ی حقیر مدعی شوند که ما توانستیم همه ی مردم عالم را نیز لااقل فطرتاً مسلمان کنیم. وَجَعَلُوا لِلَّـهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِیبًا فَقَالُوا هَـٰذَا لِلَّـهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـٰذَا لِشُرَکَائِنَا فَمَا کَانَ لِشُرَکَائِهِمْ فَلَا یَصِلُ إِلَى اللَّـهِ وَمَا کَانَ لِلَّـهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلَىٰ شُرَکَائِهِمْ سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ ﴿الأنعام: ١٣٦﴾ وَقَالُوا هَـٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا یَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا یَذْکُرُونَ اسْمَ اللَّـهِ عَلَیْهَا افْتِرَاءً عَلَیْهِ سَیَجْزِیهِم بِمَا کَانُوا یَفْتَرُونَ ﴿الأنعام: ١٣٨﴾ لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر به روانشناس یا تراپیست ازدواج و خانواده احتیاج داشتید و حول و حوش مامارونک نیویورک زندگی می کنید- یا یحتمل هم دروتر هم باشید عیبی نداشته باشد و بلکه بتوانید تلفنی یا ایمیلی مسئله تان را مطرح کنید- می توانید با انجلا ماری کُندا تماس بفرمایید:
https://www.psychologytoday.com/us/therapists/angela-marie-conde-
mamaroneck-ny/259642
https://www.westchestercouplescounseling.com/
بنده وقتی داشتم دنبال دکتر ماری ژوکند روانشناس- روانکاو- روانپزشک می گشتم ایشان را آنطرف دنیا پیدا کردم! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ ﴿١﴾
الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿٢﴾ وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿٣﴾ أَلَا یَظُنُّ أُولَـٰئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿٤﴾ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿٥﴾ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٦﴾ المطففین
النزول
قیل لما قدم رسول الله ص المدینة کانوا من أخبث الناس کیلا فأنزل الله عز و جل «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ» فأحسنوا الکیل بعد ذلک عن عکرمة عن ابن عباس و قیل إنه ص قدم المدینة و بها رجل یقال له أبو جهینة و معه صاعان یکیل بأحدهما و یکتال بالآخر فنزلت الآیات عن السدی .
http://lib.eshia.ir/86854/10/687
http://lib.eshia.ir/10266/26/362
[المسألة] الخامسة التطفیف
حرام، ذکره فی القواعد فی المکاسب [1]، و لعله استطراد، أو المراد اتخاذه کسباً، بأن ینصب نفسه کیّالًا أو وزّاناً، فیطفّف للبائع.
و کیف کان، فلا إشکال فی حرمته، و یدلُّ علیه [2] الأدلة الأربعة.
ثم إنّ البخس فی العدّ و الذرع یلحق به حکماً، و إن خرج عن موضوعه.
و لو وازن الربوی بجنسه فطفّف فی أحدهما:
فإن جرت المعاوضة على الوزن المعلوم الکلّی، فیدفع الموزون على أنّه بذلک الوزن، اشتغلت ذمته بما نقص.
و إن جرت على الموزون المعین باعتقاد المشتری أنّه بذلک الوزن، فسدت المعاوضة فی الجمیع؛ للزوم الربا.
و لو جرت علیه على أنّه بذلک الوزن، بجعل [3] ذلک عنواناً للعوض
فحصل الاختلاف بین العنوان و المشار إلیه، لم یبعد الصحة.
و یمکن ابتناؤه على أنّ لاشتراط المقدار مع تخلّفه قسطاً من العوض أم لا؟ فعلى الأوّل یصح، دون الثانی.
مکاسب شیخ انصاری، جلد 1، ص 199
http://lib.eshia.ir/10141/1/199
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ﴿الکهف: ٣٠﴾
... وَ آسِ بَیْنَهُمْ فِی اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ حَتَّى لاَ یَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِی حَیْفِکَ لَهُمْ وَ لاَ یَیْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِکَ عَلَیْهِمْ....
26. کرامت انسانی در داوری، امام رضا علیه السلام و کرامت انسانی، حجت الاسلام و المسلمین محمد حکیمی، صص 97
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 27 - از عهد و پیمانهاى آن حضرت علیه السّلام است بمحمّد ابن ابى بکر که خدا از او خوشنود بوده پاداشش را بدهد، جلد 5، ص 886
http://lib.eshia.ir/11479/5/886
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 46 - از نامه‌هاى آن حضرت علیه السّلام است به یکى از کار گردانان خود (که در آن مداراة و خوش رفتارى با رعیّت و سختگیرى در هنگام مقتضى را باو امر مى‌فرماید)، جلد 5، ص 976
http://lib.eshia.ir/11479/5/976
ترجمه: همه را به یک چشم و یک نگاه بنگر تا بزرگان (و قدرتمندان) در تو طمع نورزند که به سود آنان ستم کنی (و به نفع آنان حکم دهی) و ناتوانان از عدالت ت نومید نگردند که حق آنان را نستانی...
[٢١٥٨١] ٦ ـ عوالی اللآلی : روی أن أمیر المؤمنین ( علیه السلام ) ولى أبا الأسود الدؤلی القضاء ثم عزله ، فقال له : لم عزلتنی؟ وما خنت ولا جنیت! فقال ( علیه السلام ) : « انی رأیت کلامک یعلو کلام خصمک ».
کرامت انسانی در داوری، همان، ص 98
مستدرک الوسائل، محدث نوری، جلد 17، ص 359
http://lib.eshia.ir/11015/17/359
ترجمه: ... نگریستم که صدایت را بلند می کنی و بلندتر از طرف دعوی سخن می گویی.
ترجمه از کرامت انسانی و امام رضا علیه السلام، ص 98
یک پدر بزرگی را بنده ی حقیر سراغ داشتم که خدابیامرز وقتی می خواست از یک سربالایی برود خانه اش، به نوه اش که مهمانشان هم بود تلفن می زد که بیاید دنبال او و با ماشین او را برساند. یک روز هر چه می کند که تلفن بزند، می بیند که تلفن نمی گیرد. نگو مثلاً اگر سکه ی 20 سنتی بوده است حالا شده است دو تا سکه ی بیست سنتی. و نواری هم این را اعلان می کرده است که باید دو سکه بیاندازی، ولی از آنجایی که زبانش خوب نبوده است نمی توانسته است تشخیص دهد که مسئله چیست. خلاصه خودش سربالایی را پیاده می آید منزل.
البته بنده ی حقیر هم خودم اخیراً سعی می کردم که کارت تلفنم را استفاده کنم و معلوم شد بالاخره که سیستم شارژی آن تغییر هم کرده است طوری که حالا واقعاً هم می توانید آنرا شارزش کنید بجای اینکه قبلاً می رفتید یک کارتی را به یک مبلغ ثابتی می خریدید و مبلغش که تمام شد؛ کارت را هم باید می انداختید دور! و اما در این میان اگر کارتتان مثلاً 5 هزار تومان یا ده هزار تومان یا هر چقدر شارژ داشت؛ حالا دیگر وقتی می روید شارژش را ببینید چقدر است، خدمتتان می فرمایند که شارژش صفر شده است! آقایان خانها، پس شارژ قبلی ما چه شد؟ لطف کردید کارت را شارژی اش هم کرده اید و خیلی هم خوب است. ولی حالا شارژ ما را چرا صفرش کرده اید؟ و لذا آیا شما دوباره اعتماد هم می کنید که از تلفن عمومی که معمولاً هم درست کار نمی کند، شارژ صفرتان را ارتقاء دهید و شارژ هم بخرید و کارتی از تلفن عمومی استفاده هم کنید؟!
مثل این است که می خواهید بروید سمبوسه بخورید، می فرمایند که فقط پنج هزار تومان هم هست. و لذا دیگر یحتمل هم گیج بشوید که ولی چرا سایز سمبوسه اینقدر آب رفته است و از نصف هم از جاهای دیگر به همان قیمت کمتر نیز شده است؟
یا می روید بادام زمینی یا گردو از دستفروشها و بعضاً اینهایی که در فرقان گردو می گردانند و می فروشند بخرید؛ یک مرتبه می بینید که اکثر گردوها یا بادام زمینیها کپک زده اند خرابند؛ و بیش از حد مانده اند! اینها می توانند کاری کنند که دیگر بعضی اعتماد نکنند که از دستفروشها چیزی بخرند یا لااقل مواظبت بیشتری کنند که حواسشان جمع باشد سرشان را خیلی راهت کلاه نگذارند. و در ضمن این برای خود دستفروشها هم بد است که چند نفر از این کلاه برداریها کنند و اما سابقه ی همه ی دستفروشها را هم خراب کنند. و دیگر یک کاری کنند که همه از مغازه ها خرید کنند و نه از دستفروشها!
عریضه نویسی هم یک همچین حکمی دارد. وقتی شما دارید در محیطی خصوصی/ عمومی می نویسید و هنوز از حالت خصوصی در نیامده یا پاک می شود یا صفحه ی آبی آمده و رایانه ریستارت می شود یا صفحه ی مرورگر پاک می شود و ... سعیتان از نوعی می شود که دیگر اینطوری بلکه ننویسید و بجایش بروید در جاهایی که اسم و رسم دارتر هم هستند حرفتان را بزنید. یک راه دیگرش این است که خودتان اسم رسمی به هم بزنید چنان که همینجوری الکی روی دیوار هم که شده چیزی ننویسید و انتشارش دهید؛ و اما اگر حتی سخنرانی هم فرمودید، آنگاه بسیاری قلم بدست گیرند و امالی نویسان سخنتان را مستند کنند. میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد تقبل شفاعته و ارفع درجته.
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ﴿الکهف: ٣٠﴾
... وَ آسِ بَیْنَهُمْ فِی اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ حَتَّى لاَ یَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِی حَیْفِکَ لَهُمْ وَ لاَ یَیْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِکَ عَلَیْهِمْ....
26. کرامت انسانی در داوری، امام رضا علیه السلام و کرامت انسانی، حجت الاسلام و المسلمین محمد حکیمی، صص 97
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 27 - از عهد و پیمانهاى آن حضرت علیه السّلام است بمحمّد ابن ابى بکر که خدا از او خوشنود بوده پاداشش را بدهد، جلد 5، ص 886
http://lib.eshia.ir/11479/5/886
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 46 - از نامه‌هاى آن حضرت علیه السّلام است به یکى از کار گردانان خود (که در آن مداراة و خوش رفتارى با رعیّت و سختگیرى در هنگام مقتضى را باو امر مى‌فرماید)، جلد 5، ص 976
http://lib.eshia.ir/11479/5/976
ترجمه: همه را به یک چشم و یک نگاه بنگر تا بزرگان (و قدرتمندان) در تو طمع نورزند که به سود آنان ستم کنی (و به نفع آنان حکم دهی) و ناتوانان از عدالت ت نومید نگردند که حق آنان را نستانی...
[٢١٥٨١] ٦ ـ عوالی اللآلی : روی أن أمیر المؤمنین ( علیه السلام ) ولى أبا الأسود الدؤلی القضاء ثم عزله ، فقال له : لم عزلتنی؟ وما خنت ولا جنیت! فقال ( علیه السلام ) : « انی رأیت کلامک یعلو کلام خصمک ».
کرامت انسانی در داوری، همان، ص 98
مستدرک الوسائل، محدث نوری، جلد 17، ص 359
http://lib.eshia.ir/11015/17/359
ترجمه: ... نگریستم که صدایت را بلند می کنی و بلندتر از طرف دعوی سخن می گویی.
ترجمه از کرامت انسانی و امام رضا علیه السلام، ص 98
... وَ آسِ بَیْنَهُمْ فِی اللَّحْظَةِ وَ النَّظْرَةِ حَتَّى لاَ یَطْمَعَ الْعُظَمَاءُ فِی حَیْفِکَ لَهُمْ وَ لاَ یَیْأَسَ الضُّعَفَاءُ مِنْ عَدْلِکَ عَلَیْهِمْ....
26. کرامت انسانی در داوری، امام رضا علیه السلام و کرامت انسانی، حجت الاسلام و المسلمین محمد حکیمی، صص 97
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 27 - از عهد و پیمانهاى آن حضرت علیه السّلام است بمحمّد ابن ابى بکر که خدا از او خوشنود بوده پاداشش را بدهد، جلد 5، ص 886
http://lib.eshia.ir/11479/5/886
نهج البلاغه، سید رضی، ترجمه فیض الاسلام، 46 - از نامه‌هاى آن حضرت علیه السّلام است به یکى از کار گردانان خود (که در آن مداراة و خوش رفتارى با رعیّت و سختگیرى در هنگام مقتضى را باو امر مى‌فرماید)، جلد 5، ص 976
http://lib.eshia.ir/11479/5/976
ترجمه: همه را به یک چشم و یک نگاه بنگر تا بزرگان (و قدرتمندان) در تو طمع نورزند که به سود آنان ستم کنی (و به نفع آنان حکم دهی) و ناتوانان از عدالت ت نومید نگردند که حق آنان را نستانی...
[٢١٥٨١] ٦ ـ عوالی اللآلی : روی أن أمیر المؤمنین ( علیه السلام ) ولى أبا الأسود الدؤلی القضاء ثم عزله ، فقال له : لم عزلتنی؟ وما خنت ولا جنیت! فقال ( علیه السلام ) : « انی رأیت کلامک یعلو کلام خصمک ».
کرامت انسانی در داوری، همان، ص 98
مستدرک الوسائل، محدث نوری، جلد 17، ص 359
http://lib.eshia.ir/11015/17/359
ترجمه: ... نگریستم که صدایت را بلند می کنی و بلندتر از طرف دعوی سخن می گویی.
ترجمه از کرامت انسانی و امام رضا علیه السلام، ص 98
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
خوب، حالا برگردیم به بحث بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و قطب الدین رازی ورامینی که کیست که در مسائل فلسفی و بلکه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی حرف درست را می زند با اینکه پاسی از شب هم گذشته است. یک نکته ای که اینجا مطرح است اینجا است که ما در نزد هم اهل سنت و هم شیعه مسئله ی امام را داریم علاوه بر اینکه امامت نیز از نبوت و رسالت نشات می گیرد. و نزد شیعه علاوه بر اینها ائمه ی اطهار علیهم السلام شناخته شده نیز هستند و امام زمان عجل الله فرجه الشریف را همه و همه ی شیعیان و بلکه اهل سنت نیز می شناسند. و اما یک نکته ای که در مورد دعوی چنین امامتی نهفته است اینجا است که یک وجه اشتراکی هم دارد با امر نبوت و رسالت که فقط در صورتی که این دعوی از روی صداقت و راستی و حق باشد است که پذیرفته است و حتی در آن صورت هم کم استهزاء همراه آن نمی آید آنطور که انبیاء الهی نیز مورد چنین استهزائاتی و بلکه تهمتهایی مثل جنون بوده اند و هستند؛ این تا آنجا است که خدا خود می فرماید که این استهزاء کنندگان را به من واگذارشان کن و دعوتت را علنی کن. نکته چیست؟ نکته اینجا است که فقط وقتی چنین دعوتی یک دعوت جهانی عظیمی است که استهزاء کنندگان و تهمت زنندگان حرفشان در برابر حرف حق پوچ و بی معنا است، خود دعوت هم معنادار می شود.
---------------------------
حال، بعضی یحتمل اشکال کنند که این چه ربطی هم دارد به مسئله ی فلسفی ما که بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و بلکه قطب الدین رازی ورامینی در جریان است و تا به امروز هم اگر خوب توجه شود ادامه دارد و تا روز قیامت هم ادامه خواهد داشت؟ برای جواب دادن به این سوال برگردیم به سوال یک میلیون دلاری خودمان یعنی حدس تابع زتای ریمان. اینجا این سوال هم مطرح است که مسئله چه ربطی هم دارد به اینکه آیا از لحاظ روانشناسی و روانکاوی و روانپزشکی و بالاخره اعصاب و روان، این مسئله چه ربطی داشت به اینکه چطور انسان ممکن است هم به وضعیتی پست تر از وضعیت حیوانات هم بیافتد؟ این را تا حدودی وقتی مسئله را بیان کردیم از نقل قولهایی که جامعه های بشری را مدعی هستند که دارند به سمت تعالی و کمال می برند و حال آنکه غرق در انحطاطهای عجیب و غریب خود هستند بیان کردیم. نکته اینجا این است که وقتی این سر و صداها خوابید و انسان خود را یافت که همه ی این دعاوی دروغ هم بوده اند، آنگاه چطور می خواهد خود را باز هم به تکامل و کمال و تعالی نیز رسانده و سالک الی الله از راه خود خسته نشود حتی وقتی دچار انواع روانپریشیها هم شد؟!
آیا اینجا جایز است که از لحاظ فلسفی تفکیک هم شود که در نشئه های طبیعی چطور ممکن است روح بشری به جمود کشانده شود یا تبدیل شود زندگی اش به یک زندگی گیاهی یا حداکثر یک زندگی حیوانی که انسانیت را تا کجا هم تنزل داده است به تکاملی رسیده است نشات گرفته از فرضاً تکاملهای میمونی داروینی. اینجا بشری که می خواست به کمال برسد چطور محصور هم شد به تکاملی داروینی که به او اجازه هم نمی دهد که به آن انسان کامل حتی نزدیک هم شود؟ اینجا یک دوگان دیگری هم هست که در اشارات و تنبیهات لااقل تلویحاً بیان می شود ولی در فلاسفه ی قدما صریحاً هم بیان می فرمایند. در تقسیمبندیهای طبیعت به جامدات و نباتات و حیوانات و بالاخره انسان به عنوان اشرف موجودات، این مسئله یحتمل پدیدار گردد که بشر خود را دوباره محصور کند به غلبه ی بر همه ی این نظام هدفمند طبیعی ای که او نیز ماورای آن خود را فرض می کند و حال آنکه خود نیز همچون ذره ای است در کل این طبیعیات زمین و آسمانها. یعنی این چیزی است که آیا تا چه حد اشارات و تنبیهات بدان اشاره دارد؟ نمی فرماید که بچه جان، مواظب باش که خودت به جمود و زندیگهای نباتی و حیوانی و بلکه پستتر از حیوانی یک وقت کشانده نشوی طوری که دیگر در آن محبوس هم شوی و راه ضلالت را در پیش بگیری و در عجب و تکبرت دیگر خدا و پیغمبر و امامت را هم نتوانی بیابی؟
---------------------------
این مسئله وقتی اهمیت بیشتری پیدا می کند که مسئله دیگر فقط یک مسئله ی اسلامی-اندلسسی محض هم نیست و بلکه از نوع فقاهت و حکمت و فلسفه ای است که فقیه و حکیم و فیلسوف یا حتی فرضاً ریاضیدان/فیزیکدان نیز باید هم به خود بیاموزد و هم به دیگران که چطور باید به مسائل مربوط به مباحث مختلف حیطه ی تحقیق خود بطور معقولی هم بپردازد، گذشته از اینکه امر امامت مستضعفین از مومنین و مومنات مسلمین نیز جای خود را دارد. یعنی آنجایی که انسان باید طبیعتاً هم مواظبت کند که به جمود و زندگی نباتی و حیوانی و بلکه حتی پستتر از حیوانی هم نیافتد و بلکه بسمت تعالی هم سالک الی الله برود، آنجایی که بشریت در این کار خود باز می ماند است که دچار اشکالات می شود. و الا خوب، چنین تذکراتی را فلاسفه ی قدما و از جمله در یونان و هند و چین هم نه اینکه ندارند و به فلسفه های یهودیت و مسیحیت و اسلام نیز بی ربط نیست که بگوییم راه یافته اند.
فرضاً در فلسفه هند، آیا وقتی در رسیدن به آن انسان کاملی که به خدا هم تشبیه اش می کنند، نرسیده و بلکه جامعه را در این کار همان برهمانان یحتمل دارند به قهقرا هم می کشانند؛ خوب آنگاه تکلیفش چیست؟ آیا می فرمایند که دیگر اصل خدای نگهدارنده ی ویشنو نیست؟ و بلکه اصل خدای مخرب و شیوا است یا خدای برهمای زاینده است؟ یا خدایان دیگری هم هستند که اینجا به کمک می آیند؟
-----------------------------------------
خوب، اینجا شما وقتی در جوامع اسلامی نیز آن امام همامی را که همه و همه نیز بدنبالش هستند و خدای ناکرده نیافتید و بلکه نیافتیم، اینجا مسئله چطور می شود؟ یحتمل خود به خودی مسئله تنزل پیدا می کند به فرعونیت و شاهنشاهی و بلکه دیکتاتوری! یعنی شما یک جایی محصور بودن دنیای اسلام را به مسلمانان است که مورد نظرمان است و اما یک جاهایی هم در مرزهای بین کفر و دین هستیم که اینجاها است که عدل الهی را باید به ماورای مرزهای اسلامی نیز گسترش داد و نه اینکه برعکس شود و بجای اینکه اسلام را جهانی کنیم مغلوب دانشمندان جهانی شده و نتوانیم حتی نشان دهیم که ای نامسلمانان، اسلام است که به حق است و نه کفر شما؛ و لذا ای جهانیان، دست از کفر خود بردارید و مسلمان هم شوید!
به عبارت دیگر، دانشمندان اسلامی بجای اینکه سعی کنند به فلسفه و ریاضی فیزیک و علوم طبیعی را بیاموزند برای اینکه فقاهت و حکمت متعالیه ی خود را هم ارتقاء دهند، بجایش به علوم غرب و شرق می پردازند که حتی فخر هم به مسلمانان بفروشند؟ مثال این مسئله که آیا تا چه حدودی هم موضوع ومسئله ی کروناویروس کوید-19 جهانی زیر کنترل است یا بلکه از کنترل خارج هم شده است، را در نظر آورید. اینجا آیا مسئله فقط یک مسئله ی پزشکی است؟ آیا مسئله ای هم هست اجتماعی؟ و آیا خدا و پیغمبر و ائمه ی اطهار و بلکه امام زمان عجل الله فرجه الشریف نیز اصل است در حل این مسائل؟ یعنی مسائل حکمت الهی و علوم طبیعی اینجا کجا و چطور تفکیک می شوند و بلکه آیا اصولاً این صحیح است که تفکیک شوند؟ و چرا که با مرضی طرفیم که مصری است و از یکی به دیگری سرایت می کند. و لذا در جماعات نیز باید مراعات شود و حال آنکه این مسئله در مساجد و حسینیه ها و برپایی نمازهای جماعات هم تا کجا باید پیش برود و بلکه نمازها به جماعت آیا برگزار هم بشوند یا نشوند؟ کلاسها و مدارس و دانشگاه ها هم برگزار نشوند؟ و الحمد لله اینترنتی بتوان کلاس و کنفارنس و امثالهم داشت.
البته اینجا یک شباهتی هم هست با همین رسانه های جمعی که صدا و سیمای خودمان را وقتی گسترش بدهیم به ماهواره و اینترنت و موبایل و امثالهم، علی القاعده باید نتیجه ی بهتری هم بگیرید و صدا و سیمای ما هم بهتر شود. ولی آیا تا چه حدودی هم چنین چیزی محقق می شود الا اینکه رسانه های جهانی استکباری هم در جهت تخریب و سوء استفاده های دیگران و منفعتهای شخصی و ملی خود هر چه بیشتر بکوشند و حتی اسلام را هم نفی کنند. و این تخریبها تا آنجا هم پیشرفته است که حاضرند تا سر حدهای هلاکت و انحطاط و نابودی هم خود را الی ما شاء الله تخریب کنند! و ان شاء الله هر چه زودتر هم نابود شوند. و ظهور جهانی امام زمان عجل الله فرجه الشریف تحقق یابد. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
خوب، حالا برگردیم به بحث بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و قطب الدین رازی ورامینی که کیست که در مسائل فلسفی و بلکه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی حرف درست را می زند با اینکه پاسی از شب هم گذشته است. یک نکته ای که اینجا مطرح است اینجا است که ما در نزد هم اهل سنت و هم شیعه مسئله ی امام را داریم علاوه بر اینکه امامت نیز از نبوت و رسالت نشات می گیرد. و نزد شیعه علاوه بر اینها ائمه ی اطهار علیهم السلام شناخته شده نیز هستند و امام زمان عجل الله فرجه الشریف را همه و همه ی شیعیان و بلکه اهل سنت نیز می شناسند. و اما یک نکته ای که در مورد دعوی چنین امامتی نهفته است اینجا است که یک وجه اشتراکی هم دارد با امر نبوت و رسالت که فقط در صورتی که این دعوی از روی صداقت و راستی و حق باشد است که پذیرفته است و حتی در آن صورت هم کم استهزاء همراه آن نمی آید آنطور که انبیاء الهی نیز مورد چنین استهزائاتی و بلکه تهمتهایی مثل جنون بوده اند و هستند؛ این تا آنجا است که خدا خود می فرماید که این استهزاء کنندگان را به من واگذارشان کن و دعوتت را علنی کن. نکته چیست؟ نکته اینجا است که فقط وقتی چنین دعوتی یک دعوت جهانی عظیمی است که استهزاء کنندگان و تهمت زنندگان حرفشان در برابر حرف حق پوچ و بی معنا است، خود دعوت هم معنادار می شود.
---------------------------
حال، بعضی یحتمل اشکال کنند که این چه ربطی هم دارد به مسئله ی فلسفی ما که بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و بلکه قطب الدین رازی ورامینی در جریان است و تا به امروز هم اگر خوب توجه شود ادامه دارد و تا روز قیامت هم ادامه خواهد داشت؟ برای جواب دادن به این سوال برگردیم به سوال یک میلیون دلاری خودمان یعنی حدس تابع زتای ریمان. اینجا این سوال هم مطرح است که مسئله چه ربطی هم دارد به اینکه آیا از لحاظ روانشناسی و روانکاوی و روانپزشکی و بالاخره اعصاب و روان، این مسئله چه ربطی داشت به اینکه چطور انسان ممکن است هم به وضعیتی پست تر از وضعیت حیوانات هم بیافتد؟ این را تا حدودی وقتی مسئله را بیان کردیم از نقل قولهایی که جامعه های بشری را مدعی هستند که دارند به سمت تعالی و کمال می برند و حال آنکه غرق در انحطاطهای عجیب و غریب خود هستند بیان کردیم. نکته اینجا این است که وقتی این سر و صداها خوابید و انسان خود را یافت که همه ی این دعاوی دروغ هم بوده اند، آنگاه چطور می خواهد خود را باز هم به تکامل و کمال و تعالی نیز رسانده و سالک الی الله از راه خود خسته نشود حتی وقتی دچار انواع روانپریشیها هم شد؟!
آیا اینجا جایز است که از لحاظ فلسفی تفکیک هم شود که در نشئه های طبیعی چطور ممکن است روح بشری به جمود کشانده شود یا تبدیل شود زندگی اش به یک زندگی گیاهی یا حداکثر یک زندگی حیوانی که انسانیت را تا کجا هم تنزل داده است به تکاملی رسیده است نشات گرفته از فرضاً تکاملهای میمونی داروینی. اینجا بشری که می خواست به کمال برسد چطور محصور هم شد به تکاملی داروینی که به او اجازه هم نمی دهد که به آن انسان کامل حتی نزدیک هم شود؟ اینجا یک دوگان دیگری هم هست که در اشارات و تنبیهات لااقل تلویحاً بیان می شود ولی در فلاسفه ی قدما صریحاً هم بیان می فرمایند. در تقسیمبندیهای طبیعت به جامدات و نباتات و حیوانات و بالاخره انسان به عنوان اشرف موجودات، این مسئله یحتمل پدیدار گردد که بشر خود را دوباره محصور کند به غلبه ی بر همه ی این نظام هدفمند طبیعی ای که او نیز ماورای آن خود را فرض می کند و حال آنکه خود نیز همچون ذره ای است در کل این طبیعیات زمین و آسمانها. یعنی این چیزی است که آیا تا چه حد اشارات و تنبیهات بدان اشاره دارد؟ نمی فرماید که بچه جان، مواظب باش که خودت به جمود و زندیگهای نباتی و حیوانی و بلکه پستتر از حیوانی یک وقت کشانده نشوی طوری که دیگر در آن محبوس هم شوی و راه ضلالت را در پیش بگیری و در عجب و تکبرت دیگر خدا و پیغمبر و امامت را هم نتوانی بیابی؟
---------------------------
این مسئله وقتی اهمیت بیشتری پیدا می کند که مسئله دیگر فقط یک مسئله ی اسلامی-اندلسسی محض هم نیست و بلکه از نوع فقاهت و حکمت و فلسفه ای است که فقیه و حکیم و فیلسوف یا حتی فرضاً ریاضیدان/فیزیکدان نیز باید هم به خود بیاموزد و هم به دیگران که چطور باید به مسائل مربوط به مباحث مختلف حیطه ی تحقیق خود بطور معقولی هم بپردازد، گذشته از اینکه امر امامت مستضعفین از مومنین و مومنات مسلمین نیز جای خود را دارد. یعنی آنجایی که انسان باید طبیعتاً هم مواظبت کند که به جمود و زندگی نباتی و حیوانی و بلکه حتی پستتر از حیوانی هم نیافتد و بلکه بسمت تعالی هم سالک الی الله برود، آنجایی که بشریت در این کار خود باز می ماند است که دچار اشکالات می شود. و الا خوب، چنین تذکراتی را فلاسفه ی قدما و از جمله در یونان و هند و چین هم نه اینکه ندارند و به فلسفه های یهودیت و مسیحیت و اسلام نیز بی ربط نیست که بگوییم راه یافته اند.
فرضاً در فلسفه هند، آیا وقتی در رسیدن به آن انسان کاملی که به خدا هم تشبیه اش می کنند، نرسیده و بلکه جامعه را در این کار همان برهمانان یحتمل دارند به قهقرا هم می کشانند؛ خوب آنگاه تکلیفش چیست؟ آیا می فرمایند که دیگر اصل خدای نگهدارنده ی ویشنو نیست؟ و بلکه اصل خدای مخرب و شیوا است یا خدای برهمای زاینده است؟ یا خدایان دیگری هم هستند که اینجا به کمک می آیند؟
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
خوب، حالا برگردیم به بحث بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و قطب الدین رازی ورامینی که کیست که در مسائل فلسفی و بلکه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی حرف درست را می زند با اینکه پاسی از شب هم گذشته است. یک نکته ای که اینجا مطرح است اینجا است که ما در نزد هم اهل سنت و هم شیعه مسئله ی امام را داریم علاوه بر اینکه امامت نیز از نبوت و رسالت نشات می گیرد. و نزد شیعه علاوه بر اینها ائمه ی اطهار علیهم السلام شناخته شده نیز هستند و امام زمان عجل الله فرجه الشریف را همه و همه ی شیعیان و بلکه اهل سنت نیز می شناسند. و اما یک نکته ای که در مورد دعوی چنین امامتی نهفته است اینجا است که یک وجه اشتراکی هم دارد با امر نبوت و رسالت که فقط در صورتی که این دعوی از روی صداقت و راستی و حق باشد است که پذیرفته است و حتی در آن صورت هم کم استهزاء همراه آن نمی آید آنطور که انبیاء الهی نیز مورد چنین استهزائاتی و بلکه تهمتهایی مثل جنون بوده اند و هستند؛ این تا آنجا است که خدا خود می فرماید که این استهزاء کنندگان را به من واگذارشان کن و دعوتت را علنی کن. نکته چیست؟ نکته اینجا است که فقط وقتی چنین دعوتی یک دعوت جهانی عظیمی است که استهزاء کنندگان و تهمت زنندگان حرفشان در برابر حرف حق پوچ و بی معنا است، خود دعوت هم معنادار می شود.
---------------------------
حال، بعضی یحتمل اشکال کنند که این چه ربطی هم دارد به مسئله ی فلسفی ما که بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و بلکه قطب الدین رازی ورامینی در جریان است و تا به امروز هم اگر خوب توجه شود ادامه دارد و تا روز قیامت هم ادامه خواهد داشت؟ برای جواب دادن به این سوال برگردیم به سوال یک میلیون دلاری خودمان یعنی حدس تابع زتای ریمان. اینجا این سوال هم مطرح است که مسئله چه ربطی هم دارد به اینکه آیا از لحاظ روانشناسی و روانکاوی و روانپزشکی و بالاخره اعصاب و روان، این مسئله چه ربطی داشت به اینکه چطور انسان ممکن است هم به وضعیتی پست تر از وضعیت حیوانات هم بیافتد؟ این را تا حدودی وقتی مسئله را بیان کردیم از نقل قولهایی که جامعه های بشری را مدعی هستند که دارند به سمت تعالی و کمال می برند و حال آنکه غرق در انحطاطهای عجیب و غریب خود هستند بیان کردیم. نکته اینجا این است که وقتی این سر و صداها خوابید و انسان خود را یافت که همه ی این دعاوی دروغ هم بوده اند، آنگاه چطور می خواهد خود را باز هم به تکامل و کمال و تعالی نیز رسانده و سالک الی الله از راه خود خسته نشود حتی وقتی دچار انواع روانپریشیها هم شد؟!
آیا اینجا جایز است که از لحاظ فلسفی تفکیک هم شود که در نشئه های طبیعی چطور ممکن است روح بشری به جمود کشانده شود یا تبدیل شود زندگی اش به یک زندگی گیاهی یا حداکثر یک زندگی حیوانی که انسانیت را تا کجا هم تنزل داده است به تکاملی رسیده است نشات گرفته از فرضاً تکاملهای میمونی داروینی. اینجا بشری که می خواست به کمال برسد چطور محصور هم شد به تکاملی داروینی که به او اجازه هم نمی دهد که به آن انسان کامل حتی نزدیک هم شود؟ اینجا یک دوگان دیگری هم هست که در اشارات و تنبیهات لااقل تلویحاً بیان می شود ولی در فلاسفه ی قدما صریحاً هم بیان می فرمایند. در تقسیمبندیهای طبیعت به جامدات و نباتات و حیوانات و بالاخره انسان به عنوان اشرف موجودات، این مسئله یحتمل پدیدار گردد که بشر خود را دوباره محصور کند به غلبه ی بر همه ی این نظام هدفمند طبیعی ای که او نیز ماورای آن خود را فرض می کند و حال آنکه خود نیز همچون ذره ای است در کل این طبیعیات زمین و آسمانها. یعنی این چیزی است که آیا تا چه حد اشارات و تنبیهات بدان اشاره دارد؟ نمی فرماید که بچه جان، مواظب باش که خودت به جمود و زندیگهای نباتی و حیوانی و بلکه پستتر از حیوانی یک وقت کشانده نشوی طوری که دیگر در آن محبوس هم شوی و راه ضلالت را در پیش بگیری و در عجب و تکبرت دیگر خدا و پیغمبر و امامت را هم نتوانی بیابی؟
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
خوب، حالا برگردیم به بحث بین ابن سینا و فخر رازی و خواجه نصیر طوسی و قطب الدین رازی ورامینی که کیست که در مسائل فلسفی و بلکه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی حرف درست را می زند با اینکه پاسی از شب هم گذشته است. یک نکته ای که اینجا مطرح است اینجا است که ما در نزد هم اهل سنت و هم شیعه مسئله ی امام را داریم علاوه بر اینکه امامت نیز از نبوت و رسالت نشات می گیرد. و نزد شیعه علاوه بر اینها ائمه ی اطهار علیهم السلام شناخته شده نیز هستند و امام زمان عجل الله فرجه الشریف را همه و همه ی شیعیان و بلکه اهل سنت نیز می شناسند. و اما یک نکته ای که در مورد دعوی چنین امامتی نهفته است اینجا است که یک وجه اشتراکی هم دارد با امر نبوت و رسالت که فقط در صورتی که این دعوی از روی صداقت و راستی و حق باشد است که پذیرفته است و حتی در آن صورت هم کم استهزاء همراه آن نمی آید آنطور که انبیاء الهی نیز مورد چنین استهزائاتی و بلکه تهمتهایی مثل جنون بوده اند و هستند؛ این تا آنجا است که خدا خود می فرماید که این استهزاء کنندگان را به من واگذارشان کن و دعوتت را علنی کن. نکته چیست؟ نکته اینجا است که فقط وقتی چنین دعوتی یک دعوت جهانی عظیمی است که استهزاء کنندگان و تهمت زنندگان حرفشان در برابر حرف حق پوچ و بی معنا است، خود دعوت هم معنادار می شود.
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
مجموعه ی آیاتی را که در صاحب المیزان آنها را در یک گروه قرار می دهد را اگر ملاحظه بفرمایید و بلکه تفاسیر آیات را نیز بخوانید، می فرماید که تفاوتهای بین منافقین و مومنین را هم می رسانند. در این میان به این کلام صاحب المیزان در مورد رب العرض العظیم نیز توجه بفرمایید:
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسبىَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکلْت وَ هُوَ رَب الْعَرْشِ الْعَظِیمِ
یعنى : بگو او مرا کافى است ، و هیچ معبودى نیست جز او.
پس ، جمله (( لا اله الا هو )) در مقام تعلیل حکم به وجوب متابعت از آن جناب است . و مى رساند که چون او از همه اسباب ظاهرى قطع نظر کرده ، و تنها به خدایش اعتماد نموده او وى را کفایت مى کند. آرى ، جز خداى تعالى کفایت کننده اى نیست ، چون تنها اوست معبود، و جز او معبودى نیست . احتمال هم دارد که جمله (( لا اله الا هو )) فقط بمنظور تعلیم ، ذکر شده باشد، نظیر کلمه (( سبحانه )) در آیه (( و قالوا اتخذ الله ولدا سبحانه )) .
جمله (( علیه توکلت )) که حصر را مى رساند تفسیرى است که جمله (( حسبى الله )) را که به التزام ، دلالت بر معناى توکل دارد تفسیر مى کند. در پاره اى از بحثهاى گذشته ، بیان شد که معناى توکل این است که بنده پروردگار خود را وکیل خود بداند و او را همه کاره و مدبر امور خود بداند، به این معنا از تمسک به اسبابى که از سببیت آنها آگهى دارد - و یکى از آنها خود اوست - که علتى است ناقص ، دست برداشته و به سبب حقیقى که تمامى اسباب به او منتهى مى گردد تمسک بجوید.
از همینجا معلوم میشود که چرا در آخر فرمود: (( و هو رب العرش العظیم )) و منظور این بود که بفهماند خداى تعالى آن پادشهى است که سلطنتش بر تمامى موجودات حاکم ، و نسبت به همه مدبر است .
http://lib.eshia.ir/50081/9/561
قوله تعالى : « فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ » أی وإن تولوا عنک وأعرضوا عن قبول دعوتک فقل حسبی الله لا إله إلا هو أی هو کافی لا إله إلا هو.
فقوله : « لا إِلهَ إِلَّا هُوَ » فی مقام التعلیل لانقطاعه من الأسباب واعتصامه بربه فهو کاف لا کافی سواه لأنه الله لا إله غیره ، ومن المحتمل أن تکون کلمة التوحید جیء بها للتعظیم نظیر قوله : « وَقالُوا اتَّخَذَ اللهُ وَلَداً سُبْحانَهُ » البقرة : ـ ١١٦.
وقوله : « عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ » وفیه معنى الحصر تفسیر یفسر به قوله : « حَسْبِیَ اللهُ » الدال على معنى التوکل بالالتزام ، وقد تقدم فی بعض الأبحاث السابقة أن معنى التوکل هو اتخاذ العبد ربه وکیلا یحل محل نفسه ویتولى تدبیر أموره أی انصرافه عن التسبب بذیل ما یعرفه من الأسباب ، ولا محالة هو بعض الأسباب الذی هو علة ناقصة والاعتصام بالسبب الحقیقی الذی إلیه ینتهی جمیع الأسباب.
ومن هنا یظهر وجه تذلیل الکلام بقوله : « وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ » أی الملک والسلطان الذی یحکم به على کل شیء ویدبر به کل أمر.
http://lib.eshia.ir/12016/9/412
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
کلمه (( عنت )) به معناى ضرر و هم به معناى هلاکت است ، و کلمه (( ما )) در جمله (( ما عنتم )) مصدریه است ، که آن را به معناى مصدر تاویل مى نماید، و منظور از رسول ، بطورى که سیاق دو آیه گواهى مى دهد خاتم انبیاء محمد (صلى الله و علیه و آله ) است ، چون مى بینیم که او را وصف مى کند به اینکه از خود ایشان است ، و ظاهر این است که مقصود این باشد که او مثل شما بشر است ، و همنوع خود شما است ، چون در کلام چیزى که دلیل باشد بر اینکه خطاب بخصوص عرب و یا قریش باشد نیست ، مخصوصا نظر به اینکه در میان آنان در حال خطاب ، مسلمانانى از روم و فارس و حبشه نیز بوده اند.
و معناى آیه این است : هان اى مردم ! پیغمبرى از جنس خود شما مردم بیامده که از اوصافش یکى این است که از خسارت دیدن شما و از نابود شدنتان ناراحت میشود، و دیگر اینکه او در خیرخواهى و نجات شما چه مؤ من و چه غیر مؤ من حریص است ، و اینکه او نسبت به خصوص مؤ منین رؤ ف و رحیم است ، و با اینکه اوصافش چنین است آیا باز هم جا دارد که از او سرپیچى کنید؟ نه ، بلکه سزاوار است که از او اطاعت کنید، چون او رسولى است که قیام نکرده مگر با امر خدا، اطاعت کردن از او اطاعت خدا است ، آرى ، جا دارد به او نزدیک شوید و با او انس بگیرید، چون او هم مثل خود شما بشر است ، پس بهر چه دعوت کرد بپذیرید، و هر خیرخواهى که نمود بکار ببندید.
از این بیان معلوم شد که قیدهائى که در کلام اخذ شده و اوصافى که آورده شده یعنى وصف (( رسول )) و (( من انفسکم )) و (( عزیز علیه ما عنتم ... )) همه براى تاکید آن سفارش آورده شده ، دلیلش این است که در آیه ذیلش مى فرماید: (( فان تولوا فقل حسبى الله )).
ترجمه تفسیر المیزان، جلد 9، ص 561
http://lib.eshia.ir/50081/9/561
و در الدر المنثور در ذیل آیه (( لقد جاءکم رسول من انفسکم )) گفته است که ابو نعیم در کتاب دلائل از ابن عباس روایت کرده که گفت رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) فرموده : هیچ یک از پدران و مادران من ، با زنا همدیگر را ملاقات نکردند، و خداوند لا یزال مرا از پشت پدرانى پاک به رحم مادرانى پاک و رحمهائى مصفا و مهذب منتقل مى کرد، و هر کجا که از یک پدر فرزندانى بوجود مى آمد من به پشت آن فرزند منتقل مى شدم که از همه پاکتر و بهتر بود.
مؤ لف : در این معنا روایات بسیارى از رجال حدیث - چه از اصحاب و چه از غیر ایشان - از قبیل عباس ، انس ، ابى هریره ، ربیعة بن حارث بن عبد المطلب ، پسر عمر، ابن عباس ، على (علیه السلام )، محمد بن على ، امام باقر، و جعفر بن محمد، امام صادق (علیه السلام ) و غیر ایشان از رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) روایت شده .
ترجمه تفسیر المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 9، ص 563
http://lib.eshia.ir/50081/9/563
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿التوبة: ١٢٨﴾
کلمه (( عنت )) به معناى ضرر و هم به معناى هلاکت است ، و کلمه (( ما )) در جمله (( ما عنتم )) مصدریه است ، که آن را به معناى مصدر تاویل مى نماید، و منظور از رسول ، بطورى که سیاق دو آیه گواهى مى دهد خاتم انبیاء محمد (صلى الله و علیه و آله ) است ، چون مى بینیم که او را وصف مى کند به اینکه از خود ایشان است ، و ظاهر این است که مقصود این باشد که او مثل شما بشر است ، و همنوع خود شما است ، چون در کلام چیزى که دلیل باشد بر اینکه خطاب بخصوص عرب و یا قریش باشد نیست ، مخصوصا نظر به اینکه در میان آنان در حال خطاب ، مسلمانانى از روم و فارس و حبشه نیز بوده اند.
و معناى آیه این است : هان اى مردم ! پیغمبرى از جنس خود شما مردم بیامده که از اوصافش یکى این است که از خسارت دیدن شما و از نابود شدنتان ناراحت میشود، و دیگر اینکه او در خیرخواهى و نجات شما چه مؤ من و چه غیر مؤ من حریص است ، و اینکه او نسبت به خصوص مؤ منین رؤ ف و رحیم است ، و با اینکه اوصافش چنین است آیا باز هم جا دارد که از او سرپیچى کنید؟ نه ، بلکه سزاوار است که از او اطاعت کنید، چون او رسولى است که قیام نکرده مگر با امر خدا، اطاعت کردن از او اطاعت خدا است ، آرى ، جا دارد به او نزدیک شوید و با او انس بگیرید، چون او هم مثل خود شما بشر است ، پس بهر چه دعوت کرد بپذیرید، و هر خیرخواهى که نمود بکار ببندید.
از این بیان معلوم شد که قیدهائى که در کلام اخذ شده و اوصافى که آورده شده یعنى وصف (( رسول )) و (( من انفسکم )) و (( عزیز علیه ما عنتم ... )) همه براى تاکید آن سفارش آورده شده ، دلیلش این است که در آیه ذیلش مى فرماید: (( فان تولوا فقل حسبى الله )).
ترجمه تفسیر المیزان، جلد 9، ص 561
http://lib.eshia.ir/50081/9/561
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((و[ا]عرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
از این بیان روشن مى شود که : جمله ((انا کفیناک المستهزئین )) در مقام تعلیل براى جمله ((فاصدع ...)) است ، همچنانکه کلام هم اشعار و بلکه دلالت دارد بر اینکه این ((مستهزئین )) همان مقتسمین اند که قبلا اسمشان برده شد، و معناى آیه این است که حال که مطلب بدین قرار بود که گفته شد، پس دیگر درنگ مکن ، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشرکین روى برتاب ، و کلمه ((انا)) به معناى : ((لانا)) است ، براى اینکه ما شر مستهزئین را از تو کفایت کردیم ، و ایشان را به عذاب خود هلاک مى سازیم ، و این مستهزئین همانهایند که ((یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون : با خدا خدایانى دیگر میگیرند، پس به زودى خواهند فهمید)).
همان، جلد 12، ص 286
http://lib.eshia.ir/50081/12/286
بیان آیات
مفاد کلى سوره مبارکه حجر
این سوره پیرامون استهزاء کفار به رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) سخن میگوید که نسبت جنون به آنجناب داده و قرآن کریم را هذیان دیوانگان خوانده بودند. پس در حقیقت در این سوره رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) را تسلاى خاطر داده ، و وى را به صبر و ثبات و گذشت از آنان سفارش مى کند و نفس شریفش را خوشحال و مردم را بشارت و انذار میدهد.
و این سوره به طورى که از آیاتش بر مى آید در مکه نازل شده است . ولى صاحب مجمع البیان از حسن نقل کرده که آیه و ((لقد آتیناک سبعا من المثانى )) را استثناء نموده و گفته که این آیه در مدینه نازل شده است . همچنین آیه ((کما انزلنا على المقتسمین الذین جعلوا القرآن عضین )). ولى اشکال این قول به زودى ذکر خواهد شد.
در این سوره آیه ((فاصدع بما توءمر و اعرض عن المشرکین ...)) قرار دارد که با یک مساله تاریخى در باره شروع دعوت اسلامى قابل انطباق است ، و آن مساله این است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم ) در اول بعثت ، دعوت خود را علنى نکرد و تا مدت سه و یا چهار و یا پنج سال پنهانى دعوت مینمود، زیرا اوضاع آن قدر نامساعد بود که اجازه چنین اقدامى نمیداد، لذا در این مدت آحادى از مردم را که احتمال میداد دعوتش را قبول کنند ملاقات میکرد، و دعوت خود را پنهانى با آنان در میان میگذاشت تا آنکه خداى تعالى با آیه مذکور اجازه اش داد تا دعوتش را علنى کند.
و این مطلب تاریخى را روایات وارده از طریق شیعه و سنى نیز تایید مى کند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در اول بعثت تا چند سال دعوت خود را براى عموم مردم علنى نکرد تا آنکه خداى تعالى آیه ((فاصدع بما تؤ مر و اعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین )) را فرستاد. آن جناب به میان مردم آمد و دعوت خود را عمومى و علنى کرد. بنا بر این میتوان گفت که سوره مورد بحث مکى است و در ابتداى علنى شدن دعوت نازل شده است .
و از جمله آیات برجستهاى که در این سوره واقع شده و حقایق بسیار مهمى از معارف الهى را در بر دارد آیه ((و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم )) و آیه ((انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) است .
همان، جلد 12، صص 138-139
http://lib.eshia.ir/50081/12/138
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.
خطاب متفاوت قرآن کریم به سران کفّار و آحاد مردم کافر
یک نکته‌ای که در این آیه‌ی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سوره‌ی برائت است. سوره‌ی برائت، سوره‌ی جنگ است، سوره‌ی برائت از کفّار است، سوره‌ی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور میفرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم،(۵) خطاب هم که گفتیم به همه‌ی آحاد مردم است. از این یک نکته‌ای میشود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بی‌خبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی است که مسلّط بر سرنوشت جوامع بشری‌اند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّه‌ی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(۶) یک جا هم در سوره‌ی قصص به ائمّه‌ی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»(۷) که مردم را به جهنّم میکشانند و دعوت به جهنّم میکنند. در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز میکند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جمله‌ی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.(۸)
امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همه‌ی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند. آخرین نمایش این معارضه هم همین نمایشی است که متأسّفانه هفته‌ی قبل در پاریس اتّفاق افتاد.(۹) این نمایش زشتی که در پاریس نشان داده شد،خیلی قابل توجّه و قابل دقّت است.
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
یک مسئله ای که طلبه و دانشجوی مبتدی مثل این بنده ی حقیر را ممکن است در یافتن انگیزه ها و قصدها و اقتصادش گمراه کند، اینجا است که باید هم برود دنبال اینکه اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت ان دینی. یعنی از آنجایی که ملاحظه می شود که یک ائمه ی کفر و ائمه ی ناری هم هستند که سعی در تسلط بر کل عالم را دارند، یحتمل طلبه و دانشجو اینجا بنظرش هم برسد که خوب حالا اصلا برای چه مقاومت؟ چرا که یحتمل اینجور هم استدلال می کند که پس اگر اینها واقعاً هم چنین اند، و لذا چطور شده است که اینقدر هم تسلط یافته اند بر کل عالم؟ نکند بنده ی حقیرم که دارم اشتباه هم می کنم؟! و حالا تا کجا این بدبختیهایش ادامه خواهد داشت تا برسد به اینکه چطور شده است که اینطور هم به حیوانیت و بلکه پست تر از حیوانیتهایی هم افتاده است؟ و الله اعلم!
بنده ی حقیر اینجا اجازه بدهید به مسئله ی یک میلیون دلاری تابع زتای ریمان نیز دوباره اشاره کنم! برای حل این مسئله یحتمل هم بوده است که آندره ویل حدسیاتی را در مورد میدانهای متناهی و نه میدانهای اعداد گویا و توابع زتای آنها بیان می کند در مسئله ی هندسه ی جبری و بسط گالوایی معادلاتی برای واریته ای روی این نوع میدانها. اینها البته امروزه بوسیله دلینیه ثابت هم شده اند و مثلاً در آخر کتاب هندسه ی جبری هارتزورن در ضمیمه C نیز آمده اند. سوال اینجا این است که وقتی ما از این میدانهای متناهی به میدان اعداد مختلط می رویم، ارتباط بین این توابع زتا و تابع زتای ریمان چیست و چه می شود؟
مسئله اینجا این هم هست که اعداد مختلط در دلشان علاوه بر مثلاً اعداد متعالی همه ی اعداد جبری را نیز در بر دارند! مثلاً آن معادلات درختی را که یحتمل کسی بخواهد برای دسته بیلش برای بیل زدن باغش استفاده کند را بر حسب اینکه چقدر در طول عمرش مایل هم باشد که بخواهد باغش را بیل بزند را نیز شامل می شود علاوه بر اینکه یحتمل هم شامل استعمال دسته بیل به عنوان استفاده های دارویی نیز بکار بیایند. و لذا یحتمل بعضی مایل هم باشند که توابع زتای این معادلات را نیز بیابند. و اما اینکه صفرهای تابع زتای ریمان چطور می شود که همه روی خط یک دوم در صفحه ی اعداد مختلط می افتند و بینهایت از اینها هم داریم و ....، این هم سوالی دیگر است که از امتداد تحلیلی تابع زتای ریمان به همه ی اعداد مختلط بدست می آید. و اما گیر مسئله کجا است؟ یک مرتبه خود را یحتمل در میان مثلاً کتاب آلن کن و ماتیلده مارکولی هندسه ی ناجابجایی و نظریه ی میدانهای کواننتومی و انگیزه ها بیابید؟! و اینکه مثلاً ذره ی هیگز هم جرمش چقدر است؟ و .... و اصلا نظریه ی گالوا و بلکه برنامه ی (هندسی) لنگلندز هم دیگر یادتان برود که چه بود و حتی به معادلات کاپیستون-ویتن و نظریه های زایبرگ-ویتنی و کوهمولوژیها و حتی دوگانهای الکتریکی/مغناطیسی دودسکادن/دودسکادنی نیز چه ربطی یحتمل اصلا دارند؟! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((و[ا]عرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
از این بیان روشن مى شود که : جمله ((انا کفیناک المستهزئین )) در مقام تعلیل براى جمله ((فاصدع ...)) است ، همچنانکه کلام هم اشعار و بلکه دلالت دارد بر اینکه این ((مستهزئین )) همان مقتسمین اند که قبلا اسمشان برده شد، و معناى آیه این است که حال که مطلب بدین قرار بود که گفته شد، پس دیگر درنگ مکن ، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشرکین روى برتاب ، و کلمه ((انا)) به معناى : ((لانا)) است ، براى اینکه ما شر مستهزئین را از تو کفایت کردیم ، و ایشان را به عذاب خود هلاک مى سازیم ، و این مستهزئین همانهایند که ((یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون : با خدا خدایانى دیگر میگیرند، پس به زودى خواهند فهمید)).
همان، جلد 12، ص 286
http://lib.eshia.ir/50081/12/286
بیان آیات
مفاد کلى سوره مبارکه حجر
این سوره پیرامون استهزاء کفار به رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) سخن میگوید که نسبت جنون به آنجناب داده و قرآن کریم را هذیان دیوانگان خوانده بودند. پس در حقیقت در این سوره رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) را تسلاى خاطر داده ، و وى را به صبر و ثبات و گذشت از آنان سفارش مى کند و نفس شریفش را خوشحال و مردم را بشارت و انذار میدهد.
و این سوره به طورى که از آیاتش بر مى آید در مکه نازل شده است . ولى صاحب مجمع البیان از حسن نقل کرده که آیه و ((لقد آتیناک سبعا من المثانى )) را استثناء نموده و گفته که این آیه در مدینه نازل شده است . همچنین آیه ((کما انزلنا على المقتسمین الذین جعلوا القرآن عضین )). ولى اشکال این قول به زودى ذکر خواهد شد.
در این سوره آیه ((فاصدع بما توءمر و اعرض عن المشرکین ...)) قرار دارد که با یک مساله تاریخى در باره شروع دعوت اسلامى قابل انطباق است ، و آن مساله این است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم ) در اول بعثت ، دعوت خود را علنى نکرد و تا مدت سه و یا چهار و یا پنج سال پنهانى دعوت مینمود، زیرا اوضاع آن قدر نامساعد بود که اجازه چنین اقدامى نمیداد، لذا در این مدت آحادى از مردم را که احتمال میداد دعوتش را قبول کنند ملاقات میکرد، و دعوت خود را پنهانى با آنان در میان میگذاشت تا آنکه خداى تعالى با آیه مذکور اجازه اش داد تا دعوتش را علنى کند.
و این مطلب تاریخى را روایات وارده از طریق شیعه و سنى نیز تایید مى کند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در اول بعثت تا چند سال دعوت خود را براى عموم مردم علنى نکرد تا آنکه خداى تعالى آیه ((فاصدع بما تؤ مر و اعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین )) را فرستاد. آن جناب به میان مردم آمد و دعوت خود را عمومى و علنى کرد. بنا بر این میتوان گفت که سوره مورد بحث مکى است و در ابتداى علنى شدن دعوت نازل شده است .
و از جمله آیات برجستهاى که در این سوره واقع شده و حقایق بسیار مهمى از معارف الهى را در بر دارد آیه ((و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم )) و آیه ((انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) است .
همان، جلد 12، صص 138-139
http://lib.eshia.ir/50081/12/138
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.
خطاب متفاوت قرآن کریم به سران کفّار و آحاد مردم کافر
یک نکته‌ای که در این آیه‌ی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سوره‌ی برائت است. سوره‌ی برائت، سوره‌ی جنگ است، سوره‌ی برائت از کفّار است، سوره‌ی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور میفرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم،(۵) خطاب هم که گفتیم به همه‌ی آحاد مردم است. از این یک نکته‌ای میشود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بی‌خبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی است که مسلّط بر سرنوشت جوامع بشری‌اند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّه‌ی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(۶) یک جا هم در سوره‌ی قصص به ائمّه‌ی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»(۷) که مردم را به جهنّم میکشانند و دعوت به جهنّم میکنند. در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز میکند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جمله‌ی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.(۸)
امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همه‌ی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند. آخرین نمایش این معارضه هم همین نمایشی است که متأسّفانه هفته‌ی قبل در پاریس اتّفاق افتاد.(۹) این نمایش زشتی که در پاریس نشان داده شد،خیلی قابل توجّه و قابل دقّت است.
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
یک مسئله ای که طلبه و دانشجوی مبتدی مثل این بنده ی حقیر را ممکن است در یافتن انگیزه ها و قصدها و اقتصادش گمراه کند، اینجا است که باید هم برود دنبال اینکه اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت ان دینی. یعنی از آنجایی که ملاحظه می شود که یک ائمه ی کفر و ائمه ی ناری هم هستند که سعی در تسلط بر کل عالم را دارند، یحتمل طلبه و دانشجو اینجا بنظرش هم برسد که خوب حالا اصلا برای چه مقاومت؟ چرا که یحتمل اینجور هم استدلال می کند که پس اگر اینها واقعاً هم چنین اند، و لذا چطور شده است که اینقدر هم تسلط یافته اند بر کل عالم؟ نکند بنده ی حقیرم که دارم اشتباه هم می کنم؟! و حالا تا کجا این بدبختیهایش ادامه خواهد داشت تا برسد به اینکه چطور شده است که اینطور هم به حیوانیت و بلکه پست تر از حیوانیتهایی هم افتاده است؟ و الله اعلم!
بنده ی حقیر اینجا اجازه بدهید به مسئله ی یک میلیون دلاری تابع زتای ریمان نیز دوباره اشاره کنم! برای حل این مسئله یحتمل هم بوده است که آندره ویل حدسیاتی را در مورد میدانهای متناهی و نه میدانهای اعداد گویا و توابع زتای آنها بیان می کند در مسئله ی هندسه ی جبری و بسط گالوایی معادلاتی برای واریته ای روی این نوع میدانها. اینها البته امروزه بوسیله دلینیه ثابت هم شده اند و مثلاً در آخر کتاب هندسه ی جبری هارتزورن در ضمیمه C نیز آمده اند. سوال اینجا این است که وقتی ما از این میدانهای متناهی به میدان اعداد مختلط می رویم، ارتباط بین این توابع زتا و تابع زتای ریمان چیست و چه می شود؟
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((و[ا]عرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
از این بیان روشن مى شود که : جمله ((انا کفیناک المستهزئین )) در مقام تعلیل براى جمله ((فاصدع ...)) است ، همچنانکه کلام هم اشعار و بلکه دلالت دارد بر اینکه این ((مستهزئین )) همان مقتسمین اند که قبلا اسمشان برده شد، و معناى آیه این است که حال که مطلب بدین قرار بود که گفته شد، پس دیگر درنگ مکن ، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشرکین روى برتاب ، و کلمه ((انا)) به معناى : ((لانا)) است ، براى اینکه ما شر مستهزئین را از تو کفایت کردیم ، و ایشان را به عذاب خود هلاک مى سازیم ، و این مستهزئین همانهایند که ((یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون : با خدا خدایانى دیگر میگیرند، پس به زودى خواهند فهمید)).
همان، جلد 12، ص 286
http://lib.eshia.ir/50081/12/286
بیان آیات
مفاد کلى سوره مبارکه حجر
این سوره پیرامون استهزاء کفار به رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) سخن میگوید که نسبت جنون به آنجناب داده و قرآن کریم را هذیان دیوانگان خوانده بودند. پس در حقیقت در این سوره رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) را تسلاى خاطر داده ، و وى را به صبر و ثبات و گذشت از آنان سفارش مى کند و نفس شریفش را خوشحال و مردم را بشارت و انذار میدهد.
و این سوره به طورى که از آیاتش بر مى آید در مکه نازل شده است . ولى صاحب مجمع البیان از حسن نقل کرده که آیه و ((لقد آتیناک سبعا من المثانى )) را استثناء نموده و گفته که این آیه در مدینه نازل شده است . همچنین آیه ((کما انزلنا على المقتسمین الذین جعلوا القرآن عضین )). ولى اشکال این قول به زودى ذکر خواهد شد.
در این سوره آیه ((فاصدع بما توءمر و اعرض عن المشرکین ...)) قرار دارد که با یک مساله تاریخى در باره شروع دعوت اسلامى قابل انطباق است ، و آن مساله این است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم ) در اول بعثت ، دعوت خود را علنى نکرد و تا مدت سه و یا چهار و یا پنج سال پنهانى دعوت مینمود، زیرا اوضاع آن قدر نامساعد بود که اجازه چنین اقدامى نمیداد، لذا در این مدت آحادى از مردم را که احتمال میداد دعوتش را قبول کنند ملاقات میکرد، و دعوت خود را پنهانى با آنان در میان میگذاشت تا آنکه خداى تعالى با آیه مذکور اجازه اش داد تا دعوتش را علنى کند.
و این مطلب تاریخى را روایات وارده از طریق شیعه و سنى نیز تایید مى کند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در اول بعثت تا چند سال دعوت خود را براى عموم مردم علنى نکرد تا آنکه خداى تعالى آیه ((فاصدع بما تؤ مر و اعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین )) را فرستاد. آن جناب به میان مردم آمد و دعوت خود را عمومى و علنى کرد. بنا بر این میتوان گفت که سوره مورد بحث مکى است و در ابتداى علنى شدن دعوت نازل شده است .
و از جمله آیات برجستهاى که در این سوره واقع شده و حقایق بسیار مهمى از معارف الهى را در بر دارد آیه ((و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم )) و آیه ((انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) است .
همان، جلد 12، صص 138-139
http://lib.eshia.ir/50081/12/138
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.
خطاب متفاوت قرآن کریم به سران کفّار و آحاد مردم کافر
یک نکته‌ای که در این آیه‌ی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سوره‌ی برائت است. سوره‌ی برائت، سوره‌ی جنگ است، سوره‌ی برائت از کفّار است، سوره‌ی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور میفرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم،(۵) خطاب هم که گفتیم به همه‌ی آحاد مردم است. از این یک نکته‌ای میشود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بی‌خبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی است که مسلّط بر سرنوشت جوامع بشری‌اند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّه‌ی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(۶) یک جا هم در سوره‌ی قصص به ائمّه‌ی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»(۷) که مردم را به جهنّم میکشانند و دعوت به جهنّم میکنند. در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز میکند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جمله‌ی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.(۸)
امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همه‌ی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند. آخرین نمایش این معارضه هم همین نمایشی است که متأسّفانه هفته‌ی قبل در پاریس اتّفاق افتاد.(۹) این نمایش زشتی که در پاریس نشان داده شد،خیلی قابل توجّه و قابل دقّت است.
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
یک مسئله ای که طلبه و دانشجوی مبتدی مثل این بنده ی حقیر را ممکن است در یافتن انگیزه ها و قصدها و اقتصادش گمراه کند، اینجا است که باید هم برود دنبال اینکه اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت ان دینی. یعنی از آنجایی که ملاحظه می شود که یک ائمه ی کفر و ائمه ی ناری هم هستند که سعی در تسلط بر کل عالم را دارند، یحتمل طلبه و دانشجو اینجا بنظرش هم برسد که خوب حالا اصلا برای چه مقاومت؟ چرا که یحتمل اینجور هم استدلال می کند که پس اگر اینها واقعاً هم چنین اند، و لذا چطور شده است که اینقدر هم تسلط یافته اند بر کل عالم؟ نکند بنده ی حقیرم که دارم اشتباه هم می کنم؟! و حالا تا کجا این بدبختیهایش ادامه خواهد داشت تا برسد به اینکه چطور شده است که اینطور هم به حیوانیت و بلکه پست تر از حیوانیتهایی هم افتاده است؟ و الله اعلم!
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((و[ا]عرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
از این بیان روشن مى شود که : جمله ((انا کفیناک المستهزئین )) در مقام تعلیل براى جمله ((فاصدع ...)) است ، همچنانکه کلام هم اشعار و بلکه دلالت دارد بر اینکه این ((مستهزئین )) همان مقتسمین اند که قبلا اسمشان برده شد، و معناى آیه این است که حال که مطلب بدین قرار بود که گفته شد، پس دیگر درنگ مکن ، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشرکین روى برتاب ، و کلمه ((انا)) به معناى : ((لانا)) است ، براى اینکه ما شر مستهزئین را از تو کفایت کردیم ، و ایشان را به عذاب خود هلاک مى سازیم ، و این مستهزئین همانهایند که ((یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون : با خدا خدایانى دیگر میگیرند، پس به زودى خواهند فهمید)).
همان، جلد 12، ص 286
http://lib.eshia.ir/50081/12/286
بیان آیات
مفاد کلى سوره مبارکه حجر
این سوره پیرامون استهزاء کفار به رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) سخن میگوید که نسبت جنون به آنجناب داده و قرآن کریم را هذیان دیوانگان خوانده بودند. پس در حقیقت در این سوره رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) را تسلاى خاطر داده ، و وى را به صبر و ثبات و گذشت از آنان سفارش مى کند و نفس شریفش را خوشحال و مردم را بشارت و انذار میدهد.
و این سوره به طورى که از آیاتش بر مى آید در مکه نازل شده است . ولى صاحب مجمع البیان از حسن نقل کرده که آیه و ((لقد آتیناک سبعا من المثانى )) را استثناء نموده و گفته که این آیه در مدینه نازل شده است . همچنین آیه ((کما انزلنا على المقتسمین الذین جعلوا القرآن عضین )). ولى اشکال این قول به زودى ذکر خواهد شد.
در این سوره آیه ((فاصدع بما توءمر و اعرض عن المشرکین ...)) قرار دارد که با یک مساله تاریخى در باره شروع دعوت اسلامى قابل انطباق است ، و آن مساله این است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم ) در اول بعثت ، دعوت خود را علنى نکرد و تا مدت سه و یا چهار و یا پنج سال پنهانى دعوت مینمود، زیرا اوضاع آن قدر نامساعد بود که اجازه چنین اقدامى نمیداد، لذا در این مدت آحادى از مردم را که احتمال میداد دعوتش را قبول کنند ملاقات میکرد، و دعوت خود را پنهانى با آنان در میان میگذاشت تا آنکه خداى تعالى با آیه مذکور اجازه اش داد تا دعوتش را علنى کند.
و این مطلب تاریخى را روایات وارده از طریق شیعه و سنى نیز تایید مى کند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در اول بعثت تا چند سال دعوت خود را براى عموم مردم علنى نکرد تا آنکه خداى تعالى آیه ((فاصدع بما تؤ مر و اعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین )) را فرستاد. آن جناب به میان مردم آمد و دعوت خود را عمومى و علنى کرد. بنا بر این میتوان گفت که سوره مورد بحث مکى است و در ابتداى علنى شدن دعوت نازل شده است .
و از جمله آیات برجستهاى که در این سوره واقع شده و حقایق بسیار مهمى از معارف الهى را در بر دارد آیه ((و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم )) و آیه ((انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) است .
همان، جلد 12، صص 138-139
http://lib.eshia.ir/50081/12/138
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد.
خطاب متفاوت قرآن کریم به سران کفّار و آحاد مردم کافر
یک نکته‌ای که در این آیه‌ی شریفه هست، این است که این آیه در آخر سوره‌ی برائت است. سوره‌ی برائت، سوره‌ی جنگ است، سوره‌ی برائت از کفّار است، سوره‌ی امر به مبارزه و مانند اینها است؛ در آخر این سوره این جور میفرماید: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم،(۵) خطاب هم که گفتیم به همه‌ی آحاد مردم است. از این یک نکته‌ای میشود استفاده کرد و آن ،این است که آن خطابهایی که وجود دارد، مربوط به آحاد بی‌خبر و غافل غیرمسلمان نیست، مربوط به سران کفر است، مربوط به سران استکبار است. خطاب به آن تشکیلاتی است که مسلّط بر سرنوشت جوامع بشری‌اند که قرآن در یک جا از آنها تعبیر کرده است به «ائمّه‌ی کفر»: فَقاتِلوا اَئِمَّةَ الکُفرِ اِنَّهُم لا اَیمٰنَ لَهُم؛(۶) یک جا هم در سوره‌ی قصص به ائمّه‌ی یدعون الی النّار [تعبیر کرده]: «وَ جَعَلنٰهُم اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»(۷) که مردم را به جهنّم میکشانند و دعوت به جهنّم میکنند. در واقع آن حدّت و شدّتی که قرآن در قبال دشمنان اسلام و کفّار ابراز میکند، در مقابل آن جریانها است. آحاد مردم کفّار، [یعنی] آنهایی هم که دنبال حقّند، مایل به حقّند، عنادی ندارند، غرضی ندارند، همان کسانی هستند که مخاطب آن جمله‌ی زیبا و شریف هستند: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم.(۸)
امروز دشمن اسلام و آن دشمن اصلی، آن «اَئِمَّةً یَدعونَ اِلَی النّار»، همین استکبار و صهیونیسم است؛ اینها هستند که در واقع دارند با اسلام با همه‌ی وجود خودشان مقابله میکنند و معارضه میکنند. آخرین نمایش این معارضه هم همین نمایشی است که متأسّفانه هفته‌ی قبل در پاریس اتّفاق افتاد.(۹) این نمایش زشتی که در پاریس نشان داده شد،خیلی قابل توجّه و قابل دقّت است.
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((و[ا]عرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
از این بیان روشن مى شود که : جمله ((انا کفیناک المستهزئین )) در مقام تعلیل براى جمله ((فاصدع ...)) است ، همچنانکه کلام هم اشعار و بلکه دلالت دارد بر اینکه این ((مستهزئین )) همان مقتسمین اند که قبلا اسمشان برده شد، و معناى آیه این است که حال که مطلب بدین قرار بود که گفته شد، پس دیگر درنگ مکن ، و دعوت به حق را علنى ساز، و از مشرکین روى برتاب ، و کلمه ((انا)) به معناى : ((لانا)) است ، براى اینکه ما شر مستهزئین را از تو کفایت کردیم ، و ایشان را به عذاب خود هلاک مى سازیم ، و این مستهزئین همانهایند که ((یجعلون مع الله الها آخر فسوف یعلمون : با خدا خدایانى دیگر میگیرند، پس به زودى خواهند فهمید)).
همان، جلد 12، ص 286
http://lib.eshia.ir/50081/12/286
بیان آیات
مفاد کلى سوره مبارکه حجر
این سوره پیرامون استهزاء کفار به رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) سخن میگوید که نسبت جنون به آنجناب داده و قرآن کریم را هذیان دیوانگان خوانده بودند. پس در حقیقت در این سوره رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) را تسلاى خاطر داده ، و وى را به صبر و ثبات و گذشت از آنان سفارش مى کند و نفس شریفش را خوشحال و مردم را بشارت و انذار میدهد.
و این سوره به طورى که از آیاتش بر مى آید در مکه نازل شده است . ولى صاحب مجمع البیان از حسن نقل کرده که آیه و ((لقد آتیناک سبعا من المثانى )) را استثناء نموده و گفته که این آیه در مدینه نازل شده است . همچنین آیه ((کما انزلنا على المقتسمین الذین جعلوا القرآن عضین )). ولى اشکال این قول به زودى ذکر خواهد شد.
در این سوره آیه ((فاصدع بما توءمر و اعرض عن المشرکین ...)) قرار دارد که با یک مساله تاریخى در باره شروع دعوت اسلامى قابل انطباق است ، و آن مساله این است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله و سلم ) در اول بعثت ، دعوت خود را علنى نکرد و تا مدت سه و یا چهار و یا پنج سال پنهانى دعوت مینمود، زیرا اوضاع آن قدر نامساعد بود که اجازه چنین اقدامى نمیداد، لذا در این مدت آحادى از مردم را که احتمال میداد دعوتش را قبول کنند ملاقات میکرد، و دعوت خود را پنهانى با آنان در میان میگذاشت تا آنکه خداى تعالى با آیه مذکور اجازه اش داد تا دعوتش را علنى کند.
و این مطلب تاریخى را روایات وارده از طریق شیعه و سنى نیز تایید مى کند که رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در اول بعثت تا چند سال دعوت خود را براى عموم مردم علنى نکرد تا آنکه خداى تعالى آیه ((فاصدع بما تؤ مر و اعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین )) را فرستاد. آن جناب به میان مردم آمد و دعوت خود را عمومى و علنى کرد. بنا بر این میتوان گفت که سوره مورد بحث مکى است و در ابتداى علنى شدن دعوت نازل شده است .
و از جمله آیات برجستهاى که در این سوره واقع شده و حقایق بسیار مهمى از معارف الهى را در بر دارد آیه ((و ان من شى ء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم )) و آیه ((انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون )) است .
همان، جلد 12، صص 138-139
http://lib.eshia.ir/50081/12/138
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
... بله در سوره حجر که به شهادت مضامین آیاتش از سوره هاى مکى است و بیانش خواهد آمد فرموده : ((و لقد آتیناک سبعا من المثانى و القرآن العظیم )) و مراد از کلمه ((سبع مثانى )) سوره حمد است که در آیه شریفه در مقابل قرآن عظیم قرار گرفته و این منتها درجه تجلیل و تعظیم از سوره حمد است و لیکن با همه این احوال سوره حمد قرآن نامیده نشده بلکه هفت آیه از آیات قرآن معرفى شده به دلیل اینکه آیه : ((کتابا متشابها مثانى )) همه قرآن مثانى خوانده شده و در آیه سوره حجر سوره حمد هفت عدد از آن مثانى خوانده شده .
و با این حال از آنجا که سوره حجر مشتمل بر نامى از سوره حمد است معلوم مى شود سوره حمد قبل ازسوره حجر نازل شده .
و نیز از آنجائى که سوره حجر مشتمل بر آیه ((فاصدع بما تومرواعرض عن المشرکین انا کفیناک المستهزئین ...)) مى فهمیم که رسولخدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) مدتى دست از انذار کشیده بود و در این آیه مجددا مامور بدان شده که مى فرماید: ((فاصدع )) پس از سوره حجر دو چیزشد یکى ترک انذار و دیگر نزول سوره حمد قبل از آن و شما از کجا ثابت مى کنید که نزول حمد قبل از ترک انذار بوده ؟.
و اما سوره مدثر و مطالبى را که مشتمل است چون آیه قم ((فانذر)) اگر گفته شود همه آن یک باره نازل شده حال آیه : ((قم فانذر)) حال آیه : ((فاصدع بما تومر)) در سوره حجر است و نیز حال جمله ((وعرض عن المشرکین )) در سوره حجر حال جمله ((ذرنى و من خلقت وحیدا)) در سوره مدثر است و هر دو مضمونى نزدیک به هم دارند،...
ترجمه المیزان، علامه محمد حسین طباطبایی، جلد 2، ص 28
http://lib.eshia.ir/50081/2/28
لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته
جان پدر کجاستی؟
https://www.hamshahrionline.ir/news/562787/
1. وَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَکْنَنتُمْ فِی أَنفُسِکُمْ عَلِمَ اللَّـهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَـٰکِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَن تَقُولُوا قَوْلًا مَّعْرُوفًا وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّىٰ یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ ﴿البقرة: ٢٣٥﴾
2. وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَن تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ وَلَا تَنسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللَّـهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿البقرة: ٢٣٧﴾
3. وَابْتَلُوا الْیَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّکَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلَا تَأْکُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن یَکْبَرُوا وَمَن کَانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَمَن کَانَ فَقِیرًا فَلْیَأْکُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَیْهِمْ وَکَفَىٰ بِاللَّـهِ حَسِیبًا ﴿النساء: ٦﴾
4. وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّىٰ یُغْنِیَهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَالَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْکِتَابَ مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ فَکَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیْرًا وَآتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّـهِ الَّذِی آتَاکُمْ وَلَا تُکْرِهُوا فَتَیَاتِکُمْ عَلَى الْبِغَاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَن یُکْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّـهَ مِن بَعْدِ إِکْرَاهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿النور: ٣٣﴾
5. وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِکَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَةٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿النور: ٦٠﴾
قال رسول الله: النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی لیس منی
لغت زناشویی را اگر جستجو بفرمایید در سایت آقای خامنه ای، 12 مورد می آیند:
https://farsi.khamenei.ir/search-result?
q=%D8%B2%D9%86%D8%A7%D8%B4%D9%88%DB%8C%DB%8C&n
t=99,101,2,4,9,1,16,
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
ویکی فقه:
زناشویی:
نظر به جایگاه والای انسان در صحنه آفرینش، شریعت مقدّس اسلام، برای تکوین و مراحل رشد آدمی، اهتمام ویژه ورزیده تا این موجود برگزیده، به شکلی نیکو و سالم به حیات خویش ادامه دهد. بدین منظور برای زناشویی، آداب خاصّی را پیشنهاد کرده که جملگی حکمت‌آمیز، سودمند و هماهنگ با عقل و فطرت است. آوردن همه دستورهای اسلام در این مورد، فراتر از گنجایش یک درس است؛ پس مهم‌ترین آنها را بیان می‌کنیم.
...
16- حالات کفاره آمیزش در ماه رمضان در حال روزه:
اگر زن و شوهر، در ماه رمضان، در حالی که روزه هستند، آمیزش کنند؛
- در صورتی که زن با اختیار خود از شوهر اطاعت کند، هریک از آنها باید کفاره روزه را بپردازند و با ۲۵ ضربه شلاق تعزیر شوند.
- اگر مرد، زن را مجبور به آمیزش کرده باشد، کفّاره و تعزیر زن را نیز باید تحمّل کند.
- اگر زن، مرد را مجبور به آمیزش کند، کفّاره و تعزیر مرد بر عهده زن نیست.
• در احکام یادشده، تفاوتی میان همسر دائمی و موقّت نیست.[۱۵][۱۶]
اگر مرد با عذر شرعی مثل مسافرت یا بیماری روزه نباشد، حق ندارد همسر روزه‌دارش را به آمیزش مجبور کند و اگر چنین کند باید کفّاره او را بپردازد.[۱۷]
http://wikifeqh.ir/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D8%B4%D9%88%DB%
8C%DB%8C#%D8%AD%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%20%DA
%A9%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%87%20%D8%A2%D9%85%DB
%8C%D8%B2%D8%B4%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%85%D8%A
7%D9%87%20%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86%20%
D8%AF%D8%B1%20%D8%AD%D8%A7%D9%84%20%D8%B1%D9
%88%D8%B2%D9%87
-----------------------------
عرض بنده ی حقیر اینجا این نیست که حالا ویکی پدیا مرتکب گناه کبیره شده است که چنین محتوایی را به عنوان زناشویی آورده است. یعنی اگر جوانان خود ما هم بروند خیلی این صفحه را و بلکه لینکهایش را مطالعه کنند، خیلی هم مفید است. ولی عرض بنده ی حقیر این است که مگر دیگر منابع بهتری هم برای زناشویی در فقه و فقاهت یافت نمی شوند؟
یعنی این خیلی خوب است که حالا ویکی فقه هیچ چیزی راجع به سکس هم نمی گوید حتی در مذمت آن هم یک کلمه نمی گوید که مثلاً سکس چیست و چرا خوب نیست. و اما کسی که حالا فرض بفرمایید که بدتر از این بنده ی حقیر هم کافر است و هم مشرک است و هم منافق دلش درد گرفت که برود فارسی هم یاد بگیرد و بیاید ببیند که از لحاظ فقهی، ویکی فقه چه دارد بگوید؟ و نه اینکه بخواهد از دیدگاه حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی وارد مسئله شود که الا و لله استدلالی زناشویی باید از این راه های صحیح باشد.
بگذریم از اینکه شما معمولاً در سر خطبه های عقد هم اینطور نمی فرمایید که اگر راه افتاد توی خیابان برای بوق بوق زدنهایتان و خیلی شلوغش کردید، آنگاه پلیس هم خواهد آمد و همه تان را می برد تعزیرات و شلاق هم یک وقت دارد. عرض بنده این است که می فرمایند آقایان خانمها و بلکه دخترها و پسرها بروید با هم بسازید. حالا این را یا علناً می فرمایند یا اینکه از همان خطبه های عقد معلوم می شود که مسئله این است.
بنده خیلی چیزهای دیگری هم داشتم می نوشتم که باز پاک شد! ولی بالاخره هر چه را حوصله ام نیاید این را دوباره عرض کنم که اتفاقاً مراجع تقلید باید خیلی کتب خیلی خوبی هم در مورد ازدواج داشته باشند و خصوصاً مطمئناً آقای خامنه ای نیز در این زمینه ها کتبی جذاب دارند. چرا اینها را هیچ کدام معرفی نمی فرمایند در ویکی فقه. بگذریم! خیلی هم آنچنان نصیحت نکنیم که بروند هر چه کارخانه های خیاطی است را هم همه و همه ببندند که شما آبروی هر چه خیاط است بی آبرو کرده اید! ولی اینقدر هم خوب است که نصیحت کنیم که دیگر به ازدواجهای خارج از عرف کسی حق ندارد روی آورد!
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿الحجر: ٩٥﴾
ویکی فقه:
زناشویی:
نظر به جایگاه والای انسان در صحنه آفرینش، شریعت مقدّس اسلام، برای تکوین و مراحل رشد آدمی، اهتمام ویژه ورزیده تا این موجود برگزیده، به شکلی نیکو و سالم به حیات خویش ادامه دهد. بدین منظور برای زناشویی، آداب خاصّی را پیشنهاد کرده که جملگی حکمت‌آمیز، سودمند و هماهنگ با عقل و فطرت است. آوردن همه دستورهای اسلام در این مورد، فراتر از گنجایش یک درس است؛ پس مهم‌ترین آنها را بیان می‌کنیم.
...
16- حالات کفاره آمیزش در ماه رمضان در حال روزه:
اگر زن و شوهر، در ماه رمضان، در حالی که روزه هستند، آمیزش کنند؛
- در صورتی که زن با اختیار خود از شوهر اطاعت کند، هریک از آنها باید کفاره روزه را بپردازند و با ۲۵ ضربه شلاق تعزیر شوند.
- اگر مرد، زن را مجبور به آمیزش کرده باشد، کفّاره و تعزیر زن را نیز باید تحمّل کند.
- اگر زن، مرد را مجبور به آمیزش کند، کفّاره و تعزیر مرد بر عهده زن نیست.
• در احکام یادشده، تفاوتی میان همسر دائمی و موقّت نیست.[۱۵][۱۶]
اگر مرد با عذر شرعی مثل مسافرت یا بیماری روزه نباشد، حق ندارد همسر روزه‌دارش را به آمیزش مجبور کند و اگر چنین کند باید کفّاره او را بپردازد.[۱۷]
http://wikifeqh.ir/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D8%B4%D9%88%DB%
8C%DB%8C#%D8%AD%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%20%DA
%A9%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%87%20%D8%A2%D9%85%DB
%8C%D8%B2%D8%B4%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%85%D8%A
7%D9%87%20%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86%20%
D8%AF%D8%B1%20%D8%AD%D8%A7%D9%84%20%D8%B1%D9
%88%D8%B2%D9%87
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
بعضی یحتمل ایراد هم کنند که نوع درختهای گالوایی را که در نظر گرفته ای مربوط به معادلات درجه ی سه بطور وحشیانه ای هم رام شده (وایلدلی رمیفاید) می شوند! و لذا این هم نشد برای ما یک بستنی خوب قشنگ و پاکیزه. یحتمل این مقاله ی دیگر ویتونگ ونگ و ملانی وود که بسطهای گالوای غیر رام هستند به عنوان یک بستنی آیس کریم ساندی برای بعضیها پذیرفتنی باشد که مسائلش را درک کنند و حلشان کنند:
arXiv:1907.11201v2 [math.NT] 15 Feb 2020
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
یک وقت هست که ما داریم راجع به مرداری یا بلکه حیوان زنده ای همچون سگ یا بلکه خوک و گراز که در چاه افتاده است بحث می کنیم که باید چند دلو ظرف از آن برداشت تا آب چاه از نجاست بیرون بیاید؟ چون خوک و سگ زنده نیز نجس هستند. خوب این یک مسئله است. یک وقت دیگر هست که داریم راجع به انسانی بحث می کنیم که آیا چقدر نجاستهایی خواسته یا ناخواسته همانطور که در چاه هم ممکن است نجاست وارد شود همانطور هم در او نیز وارد شده است و مثلاً خورده است یا به او تزریق شده است یا .... اینجا مسئله این هم هست که آیا او اصلا خود مسلمان هم هست یا خیر؛ و لذا چطور او پاک می شود و بلکه نجاستش برطرف هم می شود؟ اگر مسلمان باشد، این یک مسئله است و اگر کافر و مشرک باشد که خوب کافر و مشرک هم که نجس هستند و خود به خود مسئله ی پاکی او منتفی است!
به همین ترتیب، شما یک وقت هست که می خواهید برده و بنده ای را آزاد کنید.
عرض بنده ی حقیر این است که سطوحی را که ما داریم تجریدش می کنیم مهم است که اصلا قصدم چیست؟ یک وقت هست که کافری هم بنده ای دارد که همچون وحشی می خواهد آزادش کند به این قصد تا حضرت حمزه علیه السلام را به قتل برساند. خوب این که جنایت است. اصلا وارد اسلام که نمی شود هیچ و بلکه حتی عموی پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم را هم می خواهد با آزاد کردن برده ای بکشد. و حالا این کیست که این کار را دارد می کند؟ آیا اسم او نیز مهم نیست یا اینکه مخصوصاً هم اینجا مسئله را تجریدش کرده ایم هر چند که قلب انسان را نیز به درد می آورد که ای بچه داری چه می کنی؟ یعنی آزادی برده مهم است ولی در چه جهتی هم داری این کار را می کنی؟ فرض بفرمایید که اصلا برده ای هم در دیار کفر نداریم و همه آزادند و اما مسلمان هم نیستند. خوب اینجا آزادگی آیا چقدر مهم است؟ آیا نامسامانی آزاده هم خیلی مهم است؟ اینجا است که مسئله ی عدل الهی و عمل خوب نامسلمان باز مطرح هم می شود! آمریکا سربازان خیلی آزاده ی خود را هم در منطقه می فرستد که بر اسلام هم غلبه کنند و بلکه مسلمانان را هم به اسارت بکشند و بلکه هر چه بیشتر نامسلمانی را هم ترویج کنند؟ خوب، اینجا صحبت از علم و عقل و حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی یعنی چه؟! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
--------------------
و لذا ما هنوز مسئله ی طبیعیات و الهیات را داریم که مثلاً اشکال می شود که آیا مثلث یک شکلی است مادی یا صوری یا غیر مادی و صوری آنطور که در بحث علل اعراض و جواهر و مادی و صوری آیا مثلث هم معنا پیدا می کند؟ به این صفحه محاکمات بنگرید:
http://lib.eshia.ir/71626/01/39
البته حساب سه سایتهایی را که لیون لبرون وارد می شود و قاطیقوریایی اش می کند و به بحث آنها می پردازد هم بحث خود را دارد.
به عنوان مثال در اشکال افلاطونی و برنامه های ارلنگن کلاین و برنامه ی هندسی لنگلندز اگر در سطوح خیلی مبتدی بنگریم، این درختهایی را که بحثش در مقالات مربوط به همین مقاله ی خودمان یعنی مقاله ی لیون لبروین می رود را در نظر بگیرید. می بینید که شما یک معادله ی درجه سه (و حالا یحتمل هم درجه ی چهار نیز در نظر بگیرید ولی حالا به همان درجه سه اکتفا کنیم.) اینجا یحتمل شما بتوانید متصور شوید که چطور در کره ی ریمانی هرم و دیگر اشکال افلاطونی شکل می گیرند! و مثلاً هرم نیز معادله ای درجه سه دارد که یحتمل بخواهید آنرا به معادلات بیضوی هم بدلش کنید و توابع بیضوی را نیز از آن بیرون بکشید. حالا اینها را هم کاری نداریم.
حالا در نظریه های گالوای درختی که بحثش هست، همین معادلات درجه ی سه را وقتی در نظر می گیرید، می خواهد ببیند که وقتی اینها را دینامیکش را به عنوان یک سیستم دینامیکی بررسی می کنید، بعد آن نهایتاً وقتی درختمان به سمت بینهایت میل می کند چقدر است و چه بعد هاوسدورفی را دارد؟!
برای مثال، حساب بفرمایید که ابرها باید چه بعدی داشته باشند؟ آیا بعد دارند؟ آیا ندارند؟ آیا مثلاً اگر هواپیمایی از میان آن بگذرد، ممکن است اگر رعد و برقی بزند مشکلی هم ایجاد شود؟ اگر میان ابرها باشید، می توانید بیرون ابرها را هم ببینید و ...؟ و تازه ابر هم داریم تا ابر!
حالا فرض بفرمایید که از معادله ی درجه سه شما یک استوانه ای را متوجه می شوید که یک نوکش هم تیز شده باشد مثل دسته بیل. خوب، همین که دسته بیل را ساختید، می توانید آنرا به عناوین مختلفی هم استفاده برید و از جمله بیل زدن باغ خود را و بلکه ساختن خانه ها و ساختمانها و .... خوب، اینجا اعراض و جواهر و ماده و صورت به شما تا کجا اجازه می دهد که از دسته بیل هم استفاده برید؟ آیا به عنوان دارو هم می شود آنرا استعمال کرد و بلکه از خارج دسته بیل به عنوان دارو هم وارد کرد؟ پس، دامنه ی توهمات و تخیلات و بلکه واقعیات را باید دید که وقتی این درخت ما دارد همینطوری پیشرفت هم می کند به کجاها که بصورتهای هرمی و بلکه دسته بیلی هم نمی رسد و بلکه مرزهای کفر و شرک و نفاق و اسلام را چطور می پیماید و درسهایی از مکاسب محرمه را یحتمل مخدوش هم می کند؟ این مسئله سوای آن است که بفرمایید که حالا بول شتر چطور درمان تنگی نفس یا ام اس را می کند و اما باید دور دنیا بچرخد و به آمریکا هم برود و بلکه چند دور هم حول عالم بچرخد و دوباره به ایران به چه قیمتهایی فروخته شود تا مورد قبول افتد چرا که چنین چیزی نوشیدنش کراهت هم دارد و اما مثلاً شیمی درمانی دیگر پذیرفته شده است که بابا سرطان گرفتی دیگر. یک کاری بکن قبل از اینکه کار به جاهای باریک هم بکشد؛ و ما هدا لله! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
یک وقت هست که ما داریم راجع به مرداری یا بلکه حیوان زنده ای همچون سگ یا بلکه خوک و گراز که در چاه افتاده است بحث می کنیم که باید چند دلو ظرف از آن برداشت تا آب چاه از نجاست بیرون بیاید؟ چون خوک و سگ زنده نیز نجس هستند. خوب این یک مسئله است. یک وقت دیگر هست که داریم راجع به انسانی بحث می کنیم که آیا چقدر نجاستهایی خواسته یا ناخواسته همانطور که در چاه هم ممکن است نجاست وارد شود همانطور هم در او نیز وارد شده است و مثلاً خورده است یا به او تزریق شده است یا .... اینجا مسئله این هم هست که آیا او اصلا خود مسلمان هم هست یا خیر؛ و لذا چطور او پاک می شود و بلکه نجاستش برطرف هم می شود؟ اگر مسلمان باشد، این یک مسئله است و اگر کافر و مشرک باشد که خوب کافر و مشرک هم که نجس هستند و خود به خود مسئله ی پاکی او منتفی است!
به همین ترتیب، شما یک وقت هست که می خواهید برده و بنده ای را آزاد کنید.
عرض بنده ی حقیر این است که سطوحی را که ما داریم تجریدش می کنیم مهم است که اصلا قصدم چیست؟ یک وقت هست که کافری هم بنده ای دارد که همچون وحشی می خواهد آزادش کند به این قصد تا حضرت حمزه علیه السلام را به قتل برساند. خوب این که جنایت است. اصلا وارد اسلام که نمی شود هیچ و بلکه حتی عموی پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم را هم می خواهد با آزاد کردن برده ای بکشد. و حالا این کیست که این کار را دارد می کند؟ آیا اسم او نیز مهم نیست یا اینکه مخصوصاً هم اینجا مسئله را تجریدش کرده ایم هر چند که قلب انسان را نیز به درد می آورد که ای بچه داری چه می کنی؟ یعنی آزادی برده مهم است ولی در چه جهتی هم داری این کار را می کنی؟ فرض بفرمایید که اصلا برده ای هم در دیار کفر نداریم و همه آزادند و اما مسلمان هم نیستند. خوب اینجا آزادگی آیا چقدر مهم است؟ آیا نامسامانی آزاده هم خیلی مهم است؟ اینجا است که مسئله ی عدل الهی و عمل خوب نامسلمان باز مطرح هم می شود! آمریکا سربازان خیلی آزاده ی خود را هم در منطقه می فرستد که بر اسلام هم غلبه کنند و بلکه مسلمانان را هم به اسارت بکشند و بلکه هر چه بیشتر نامسلمانی را هم ترویج کنند؟ خوب، اینجا صحبت از علم و عقل و حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی یعنی چه؟! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
خیلی جالب است که این پاک کردن صفحه خیلی هم هوشمندانه عمل می کند؛ بنده ی حقیر بنظرم می رسد که یحتمل خود حضرات آیات از مراجع تقلید نشسته اند آن طرف خط و دارند با پاک کردن نظرهایشان را می فرمایند!
--------------------------
البته علاوه بر این احتمال، بد هم نیست که انسان سر عقل بیاید و حساب کند که یحتمل هم در بیمارستان روانی جانبازان همراه دیگر موجیها و رزمندگان و شهروندانی بیگناهی که گرفتار دشمنانی در دفاع مقدس و مدافعان حرم و داعش و امثالهم شده اند که انواع بمبها و موشکبارانها هم بر سرشان آمده است و حالا بعضی افراد خوش حساب هم رفته اند عیادتشان و از سر جهل یا غفلتشان توی روی این عزیزان هم می فرمایند که خوب بهتر نبود اینها مرده بودند؟! غافل از اینکه داری با موجودی زنده حرف می زنی گذشته از اینکه بستنی هم داری به او تعارف می کنیها!
شما در این جور موارد فقط باید خیلی حوصله داشته باشید که فرضاً پروانه وار یاران پیامبر در جنگ احد دور او را گرفته اند که چطور از او محافظت کنند در حالی که صورتش هم خونین است از سنگی که به او خورده است. و آیا زنبورها بوده اند که به این پرانه ها خبر داده اند که بیایید به کمک پیغمبر یا زنبورها بوده اند بلکه به کمک عاصم بن ثابت رفته اند یا حتی زنبورها بوده اند که حول حضرت موسی را گرفته بوده اند که بر زمین نیافتد وقتی از هوش می رود آنوقتی که کوه پودر هم می شود یا خیر دختران یا حتی پسران گاوچرانی هم بوده اند که سرکرده ی آنها دارد با زنبورها راز و نیاز می کند که بروید به حضرت خدایمان بفرمایید که ما دلمان برایش تنگ شده است و ما غافل هم نیستیم که چقدر با او حالا برقص کی نرقص کرده ایم و مشرک هم نیستیم و کافر هم نیستیم. بالاخره مرز بین کفر و شکر و نفاق و بلکه اسلام و ایمان و خدا و پیغمبر و ائمه ی اطهار علیهم السلام را یک مسلمان مبتدی هم یحتمل تشخیص دهد بزعم این بنده ی حقیر کافر مشرک منافق!
------------------------
بنده ی حقیر داشتم این را می گفتم که شما وقتی دارید کتاب الهیات محاکمات قطب الدین رازی ورامینی را مطالعه می فرمایید، اگر بر حسب حجم هم پیش روید که یحتمل خیلی هم از همان اول که شروع به خواندنش می کنید متوجه نشوید که کتاب سه جلدی زیر کجایش دارد از شیخ الرئیس ابن سینا می فرماید و کجا بحث بین فخر رازی و خواجه نصیر طوسی است و فهرست کتاب نیز یحتمل به شما کمکی نکند:
http://lib.eshia.ir/73008/1/320
و اما کتاب دیگری که فقط یک جلدی هم هست و مربوط است به ناشر کتابخانه مجلس شورای ملی بنظر می رسد که بهتر است:
http://lib.eshia.ir/71626/1/4
حالا یک کتاب دیگری هم هست به همین اسم الهیات محاکمات که جستجو بفرمایید و مجموعاً سه کتابش می کند و ما وارد این کتاب سوم وسطی که در ای-شیعه جستجو کنید فعلاً نمی شویم.
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
خیلی جالب است که این پاک کردن صفحه خیلی هم هوشمندانه عمل می کند؛ بنده ی حقیر بنظرم می رسد که یحتمل خود حضرات آیات از مراجع تقلید نشسته اند آن طرف خط و دارند با پاک کردن نظرهایشان را می فرمایند!
--------------------------
البته علاوه بر این احتمال، بد هم نیست که انسان سر عقل بیاید و حساب کند که یحتمل هم در بیمارستان روانی جانبازان همراه دیگر موجیها و رزمندگان و شهروندانی بیگناهی که گرفتار دشمنانی در دفاع مقدس و مدافعان حرم و داعش و امثالهم شده اند که انواع بمبها و موشکبارانها هم بر سرشان آمده است و حالا بعضی افراد خوش حساب هم رفته اند عیادتشان و از سر جهل یا غفلتشان توی روی این عزیزان هم می فرمایند که خوب بهتر نبود اینها مرده بودند؟! غافل از اینکه داری با موجودی زنده حرف می زنی گذشته از اینکه بستنی هم داری به او تعارف می کنیها!
شما در این جور موارد فقط باید خیلی حوصله داشته باشید که فرضاً پروانه وار یاران پیامبر در جنگ احد دور او را گرفته اند که چطور از او محافظت کنند در حالی که صورتش هم خونین است از سنگی که به او خورده است. و آیا زنبورها بوده اند که به این پرانه ها خبر داده اند که بیایید به کمک پیغمبر یا زنبورها بوده اند بلکه به کمک عاصم بن ثابت رفته اند یا حتی زنبورها بوده اند که حول حضرت موسی را گرفته بوده اند که بر زمین نیافتد وقتی از هوش می رود آنوقتی که کوه پودر هم می شود یا خیر دختران یا حتی پسران گاوچرانی هم بوده اند که سرکرده ی آنها دارد با زنبورها راز و نیاز می کند که بروید به حضرت خدایمان بفرمایید که ما دلمان برایش تنگ شده است و ما غافل هم نیستیم که چقدر با او حالا برقص کی نرقص کرده ایم و مشرک هم نیستیم و کافر هم نیستیم. بالاخره مرز بین کفر و شکر و نفاق و بلکه اسلام و ایمان و خدا و پیغمبر و ائمه ی اطهار علیهم السلام را یک مسلمان مبتدی هم یحتمل تشخیص دهد بزعم این بنده ی حقیر کافر مشرک منافق!
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
خیلی جالب است که این پاک کردن صفحه خیلی هم هوشمندانه عمل می کند؛ بنده ی حقیر بنظرم می رسد که یحتمل خود حضرات آیات از مراجع تقلید نشسته اند آن طرف خط و دارند با پاک کردن نظرهایشان را می فرمایند!
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿الحجر: ٩٤﴾
ای ناطقه بر بام و در تا کی روی در خانه پر
نطق زبان را ترک کن بی‌چانه شو بی‌چانه شو
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
بنده ی حقیر تصمیم گرفتم که کتابی را که حضرت شیخ الاستاد فرمودند از قطب الدین رازی ورامینی است یعنی الهیات محاکمات را ببینم چقدر می توانم مطالعه کنم و یاد بگیرم. و برای اینکه این کار ما در حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی باشد، از ریاضی فیزیک لیون لبروین یعنی سه سایت حسابی او نیز کمک می گیریم:
https://arxiv.org/abs/2003.01387
اینجا در رابطه با تخیلات و توهمات و حتی به محاکمه کشاندن ماتن و بلکه نفس خویش ناشی از الهیات و طبیعیات باید توجه داشت که مثلاً یک وقت هست که ما می خواهیم هر چه برده در عالم است را آزاد کنیم، این یک مسئله است؛ و اما یک وقت هست که ما می خواهیم برده هایی را که خود داریم را آزاد کنیم، و این هم مسئله ای دیگر است؛ و هنوز وقتی دیگر است که فردی قول آزادی برده ای را می دهد و غافل از اینکه این برده و بنده به چه ازایی قول داده شده است که آزاد شود؟ آیا قرار هم هست که فرضاً زنبورها هم به کمک ما بیایند که فرضاً جسمی را نیز مانع شوند که به عنوان کدام ظرفی واقع شود؟ یا آیا زنبورها حاصل سرگشتیگیهایی هستند که قرار است چه کسی را بیابیم که بعد از اینکه کوهی چقدر بلند شده است و بلکه یحتمل هم پودر گشته است یا در میدانی نرم یا سخت هم درگیری یا انتنگلمنتی واقع شده است و بلکه به همین خاطر یحتمل هم او به بیهوشی گوشه ای افتاده است؟ و لذا مودت اهل بیت کجا و ما و طبیعیات و الهیات و بلکه ریاضی فیزیک و حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی کجاییم؟
بنده ی حقیر یک وقتی از یک سادات بزرگواری لغتی از مکاسب شیخ انصاری پرسیدم که ایشان فرمودند نمی دانم؛ ولی شیخی بزرگاوار دیگری که بغل دست ایشان ایستاده بودند فرمودند چه گفتی؟ و معنایش کردند. معنای خوبی هم نمی داد. یحتمل مثلاً معنایش می شد مرده ی روی آب یا چیزی شبیه آن. عرض بنده ی حقیر این است که به سیدی که گویا مدعی دیدن امام زمان شده بوده است ایراد گرفته بوده اند که تو اگر توانستی یک صفحه از مکاسب را برای من درست معنا کنی، من حرفت را قبول می کنم. یعنی حرف اینجا است که فرضاً اگر شما در ویکی فقه دنبال سکس بگردید، یحتمل آنرا نیابید؛ ولی اگر دنبال زناشویی در ویکی فقه بگردید یحتمل بیابید که اگر روزه را با جماع زوجینی بشکنند، مثلاً 25 ضربه شلاق دارد، و اگر مرد بشکند چطور می شود و اگر زن بشکند چطور است. اینجا یک مسئله این است که کدام مراجع تقلید چنین فتوا داده اند؛ ولی مسئله ی دیگر این است که اصلا چه مواقعی یحتمل چنین چیزی نزد شارح مقدس که پنهان نیست و اما نزد قاضی ای که باید چنین حکمی را صادر کند نیز یحتمل علنی شود؟! یعنی این غیر قابل تصور هم نیست که دعوای بین زوجین آنقدر بالا بگیرد که کار به اینجاها بکشد، ولی از آن طرف هم یحتمل شوهر آنقدر خود دچار عذاب وجدان شود که این را به امام جماعت مسجد خود بگوید و بفرماید که حکم را بر این بنده ی حقیر جاری کن؟!
البته اینجا نکته ی دیگری که راجع به مسئله ای همچون واجب کفایی وارد است چنین است که اگر ولی امر مسلمین جهاد فی سبیل الله را حکم فرمودند و لذا آن حکم بر همه جاری است، آیا این محتمل هم نیست که از همه زودتر خود امام زمان عجل الله فرجه الشریف از همه و همه السابقون السابقون پیشی بگیرند و خود شهید شوند و اما اجازه ی شهادت به دیگران را هم ندهند آنچنان که در الهیات محاکمات بینی و بین الله نیز چنین است؟ اینجا این سوال مطرح می شود که چرا امام حسین علیه السلام در کربلا اول از همه خود به میدان تشریف فرما نشدند و بلکه خانواده و دیگر همراهان خود را نیز اول فرستادند به نبرد؟ چرا اصلا خود آن حضرت به تنهایی به کربلا تشریف فرما نشدند و بلکه از جمله خانواده ی خود را هم با خود بردند؟ یحتمل جواب این است که ایشان از اول صرفاً بقصد شهادت نرفتند هر چند که زندگی و مرگ امام عین جهاد فی سبیل الله است. یعنی شما در این کتاب خاطرات عزت شاهی یک معرفتی را می یابید که غیر از علم محض است چرا که او یحتمل خیلی هم از تحصیلات عالیه برخوردار نباشد ولی همان بازار و کاسبی و مسجد و مرجع تقلید و خدا و پیغمبر و ائمه ی اطهار نیز برایش همچون دانشگاهی بوده اند که در آن مودت اهل بیت را دنبال کرده است. مطاع کفر و دین بی مشتری نیست، گروهی این گروهی آن پسندند؛ دلا خوبان دل خونین پسندند، دلا خون شو که خوبان این پسندند. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿٩٤﴾ إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿٩٥﴾
سقوط هنر فرانسه و زشتی حمایت سیاسی دولت فرانسه
یک نفر کاریکاتوریست، یک غلطی کرده، یک دشنامی به پیامبر به زبان کاریکاتور داده؛ این صرفاً این نیست که حالا یک هنرمندی دچار انحراف و فساد شده و یک غلطی انجام داده؛ فقط این نیست؛ پشت سر این حادثه دستهایی وجود دارد. دلیلش چیست؟ دلیلش همین است که ناگهان می‌بینیم در دفاع از این کارِ معمولیِ هنری، یک رئیس‌جمهور یا مثلاً فرض کنید یک دولت می‌ایستد، بعضی دولتهای دیگر هم از او حمایت میکنند؛ پیدا است که تشکیلاتی پشت سر این قضیّه است؛ صرف این نیست که هنر فرانسه سقوط کرده، کارش به اینجا رسیده؛ مسئله سیاست دولتی است که از این کارِ غلط دارد حمایت میکند و یک مقام سیاسی می‌آید صریحاً پشتیبانی خودش را ذکر میکند. خب شما میگویی که این طرف [آن] آدم را کشته؛ خیلی خب! شما برای آن کسی که کشته شده ابراز محبّت بکن، ابراز تأسّف بکن؛ دیگر چرا این کاریکاتورها را می‌آورید این جور نصب میکنید در یک جای نمایانی و صریحاً از آنها حمایت میکنید؟ این خیلی حادثه‌ی تلخ و زشتی است که در ابعاد یک دولت دارد اتّفاق می‌افتد؛ صرف این نیست که یک هنرمند، یک کاریکاتوریست، این کار را انجام میدهد. آن برهه‌ی قبل هم که این قضیّه پیش آمد همین اتّفاق افتاد؛ آنجا هم دیدیم که عناصر دولتی و شخصیّت‌های سیاسی پشت قضیّه درآمدند و دفاع کردند و حمایت کردند.
...
انحطاط سیاسی و مدنی و اخلاقی رژیم آمریکا
انصافاً رژیم آمریکا بشدّت دچار انحطاط سیاسی و انحطاط مدنی و انحطاط اخلاقی است. این هم تحلیل نیست؛ این [مطلبی] که من میگویم، این جور نیست که حالا تحلیل باشد؛ این را خودشان میگویند؛ این حرف سخنگویان خودشان و نویسندگان خودشان و صاحبان فکر از داخل خود آمریکا است؛ آنها این حرف را میزنند. در این چند سال چند کتاب نوشته‌اند، با تیراژهای بالا در داخل آمریکا منتشر شده که برخی پرده‌ها را این کتابها بالا میزند. یکی از این کتابها را که به فارسی ترجمه شده، بنده خواندم؛ پُر از شواهدِ همین انحطاط است؛ یعنی واقعاً [اگر] کسی آن کتاب را بخواند، [میبیند که] اوّل تا آخر کتاب نشان‌دهنده‌ی انحطاط نظام سیاسی آمریکا با حرکات رئیس‌جمهور آمریکا است. این امپراتوریِ این جوری دیری نخواهد پایید؛ معلوم است که وقتی کار یک سیاست، کار یک رژیم به اینجا رسید، این دیگر خیلی عمر طولانی نخواهد کرد و منهدم خواهد شد. البتّه بعضی‌هایشان هستند که اگر سرِ کار بیایند زودتر منهدم میکنند، بعضی هستند که اگر سرِ کار بیایند ممکن است یک خرده دیرتر منهدم بشود؛ لکن به هر حال این حقیقت است.
بیانات رهبری مد ظله العالی در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت سالروز ولادت پیامبر اعظم(ص) و امام صادق(ع)
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس فقه:
محکومیت توهین به پیامبر گرامی اسلام/ پیامبر اسلام بر تمام بشریت، حق دارد
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در پایان جلسه درس فقه امروز خود طبق معمول چهارشنبه ها، با اشاره به ایام میلاد پیامبر گرامی اسلام، درباره عظمت و برکت و ره آورد نبوت آن حضرت(صلوات الله و سلامه علیه) مطالبی را بیان نمودند.
ایشان با بیان اینکه فضائلی که درجوامع بشری وجود دارد محصول کار انبیاء الهی است، بیان داشتند: الآن یک سلسله مسائل اخلاقی یا فضائلی در جوامع بشری هست، این مطلب اول؛ در بعضی از جاها عدل است در بعضی از جاها ادب است در بعضی از جاها احسان است، «فی الجملة» در جوامع بشری هفت ـ هشت میلیارد بشر یک سلسله فضائلی در بعضی از جاها هست. مطلب دوم این است که این محصول کار انبیاء است وگرنه بشر نزد خودش این گونه از فضائل را نداشت این گونه از گذشت ها را نداشت.
آیت الله العظمی جوادی آملی اظهار داشتند: مطلب دیگر اینکه مرحوم کاشف الغطای بزرگ در کشف الغطاء می گوید به اینکه اگر معاذالله پیغمبر اسلام نبود دینی در عالم نبود، برای اینکه خلیل حق آمده ذبیح حق آمده کلیم حق آمده، مسیح حق آمده ولی کتابشان در دسترس نیست، تحریف شده است آنکه معاذالله در کتابش دارد که خدا با فلان پیامبر کشتی گرفت این دین نمی ماند، وجود مبارک پیغمبر که آمد چندین کار جهانی کرد، موسی را معرفی کرد، عیسی را معرفی کرد، خلیل حق را، ذبیح حق را، تورات و انجیل و صحف ابراهیم را معرفی کرد به عظمت در حدّ فرشته ها بلکه بالاتر از فرشته ها. کتاب های آنها را در حدّی که بود اصیل بود معرفی کرد لذا مسیحیت ماند، یهودیت ماند، کلیمیت ماند، فرمایش ایشان در کشف الغطاء این است که اگر معاذالله پیامبر اسلام نیامده بود دینی نمی ماند.
ایشان با بیان اینکه پیامبر اسلام بر تمام بشریت، حق دارد و بی ادبی نسبت به چنین شخصیتی با هیچ عقلی جور در نمی آید، اظهار داشتند: بنابراین الآن تمام این تقریبا هشت میلیارد بشر روی زمین در کنار و سفره وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هستند، و نسبت به این پیامبر که حقّ جهانی دارد بر بشریت، بیادبی کردن اصلاً با هیچ عقلی جور در نمی آید، اینها باید حواسشان جمع باشد حالا چه کسی اینها را تحریک کرده؟ چگونه شده؟ آنها باید مواظب باشند که حرم امن حضرت را از هر نظر حفظ بکنند، یک؛ اما ذات اقدس الهی به برکت پیغمبر به ما آبرو داد شرف داد فرمود مردم مرده بودند پیغمبر زنده نمود ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یحْییکُمْ﴾[1] این آمد شما را زنده نمود، آدم زنده اگر جامد باشد بایستد می پوسد اینها را راه اندازی کرد، صراط درست کرد، راه درست کرد، حرکت انداخت، محرّک شد، رهبری اینها را به عهده گرفت که بشود ﴿لِیخْرِجَکُم مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ﴾[2]
ایشان ادامه دادند: در سوره مبارکه «احزاب» همانطوری که درباره پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمده است ﴿إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یصَلُّونَ﴾،[3] درباره مؤمنین هم هست ﴿هُوَ الَّذی یصَلِّی عَلَیکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ﴾[4] ما را به کجا رساند که خدا بر ما صلوات می فرستد! و فرشته ها هم به احترام تصلیه الهی، در جوار تصلیه الهی با تفاوت دو جمله، آنها هم بر ما صلوات می فرستند ما را برد در حدّ فرشته ها. این دین است آن وقت نسبت به این کسی می تواند به خودش اجازه بدهد دهن باز کند معاذالله بی ادبی کند؟!
ایشان اظهار داشتند: هیچ مسیحی نمی تواند بگوید که من به کلیسا اکتفا می کنم، کلیسا را قرآن احیا کرد؛ نمی تواند بگوید من به انجیل اکتفا می کنم، انجیل را قرآن احیا کرد؛ اگر کتابی روی کره زمین قداستی دارد به برکت قرآن کریم است چون او آمده تورات را معرفی کرده است انجیل را معرفی کرده است زبور را معرفی کرده است ﴿إِنَّ هذا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولی ٭ صُحُفِ إِبْراهیمَ وَ مُوسی﴾،[5] فرمود این حرفهایی که ما در قرآن گفتیم در کتاب انبیای قبلی هم هست آن است. بنابراین چه گروهی چه دستی در کار است که خدای ناکرده می خواهند یک اختلاف داخلی یا اختلاف خارجی یا جنگ نیابتی ایجاد بکنند این را همه عزیزان ما بزرگان ما هم باید بدانند که ما باید این معارف را منتقل کنیم این را بنویسیم و بگوییم و به جهانیان برسانیم این حرفها را اما خدای ناکرده کاری نشود که باز یک جنگ نیابتی، یک جنگ فتنه ای، در یک گوشه عالم به پا بشود. آنها خواستهشان هم همین است و از خدای سبحان هم قسم می دهیم به حق اهل بیت عصمت و طهارت که این دین را تا ظهور صاحب اصلی اش از هر خطری حفظ بفرماید و ما را هم إنشاءالله از بهره مندان اصلی این دین قرار بدهد.
[1]. سوره انفال, آیه24.
[2]. سوره احزاب، آیه56.
[3]. سوره احزاب، آیه56.
[4]. سوره احزاب، آیه43.
[5]. سوره اعلی، آیات18 و19.
http://javadi.esra.ir/-/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85
%D9%8A%D8%AA-%D8%AA%D9%88%D9%87%D9%8A%D9%86-
%D8%A8%D9%87-
%D9%BE%D9%8A%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-
%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-
%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-
%D9%BE%D9%8A%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-
%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%B1-
%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-
%D8%A8%D8%B4%D8%B1%D9%8A%D8%AA%D8%8C-
%D8%AD%D9%82-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF
[راستی بنظر این حقیر می رسد که اگر فقط آدرس سایت را کپی بفرمایید حتی بدون اینکه همه ی خطها را نیز به هم وصل بفرمایید، باز هم جواب درست را می گیرید!]
1. وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِیلًا ﴿النساء: ٥٧﴾
2. وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَعْدَ اللَّـهِ حَقًّا وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّـهِ قِیلًا ﴿النساء: ١٢٢﴾
3. إِلَّا طَرِیقَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَکَانَ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّـهِ یَسِیرًا ﴿النساء: ١٦٩﴾
4. قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا یَوْمُ یَنفَعُ الصَّادِقِینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿المائدة: ١١٩﴾
5. خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿التوبة: ٢٢﴾
6. وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِینَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿التوبة: ١٠٠﴾
7. خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا ﴿الأحزاب: ٦٥﴾
8. یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَٰلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّـهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿التغابن: ٩﴾
9. رَّسُولًا یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِ اللَّـهِ مُبَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّـهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّـهُ لَهُ رِزْقًا ﴿الطلاق: ١١﴾
10. إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَن یَعْصِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿الجن: ٢٣﴾
11. جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ﴿البینة: ٨﴾
آن وقت برای اینکه ما به این مودّت مستقره برسیم دستورهای فراوانی دادند، گفتند عالِم بشوید و «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ»؛[5] اما این بین راه است، طریق اول است، قدم اول است. اگر کسی عالِم شد تازه در بین راه است، به مقصد نرسیده است. فرمود این علم نردبان خوبی است: ﴿وَ تِلْکَ الأمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا یعْقِلُهَا إِلاّ الْعَالِمُونَ﴾؛[6] فرمود ما عالِم نمی‌خواهیم، ما دانشمند نمی‌خواهیم، ما عاقل نمی‌خواهیم. این علم نردبان است، آن کسی که عالم است با نردبان علم باید بالا برود، عاقل بشود تا محبوب ما و مرضی ما بشود. عاقل را هم وجود مبارک حضرت معرفی کرده که «العقل مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَان وَ اکْتُسِبَ بِهِ الْجنان»[7] عقل آن است که انسان بنده خدا باشد و بتواند بهشت کسب بکند. هیچ کسی از آینده با خبر نیست؛ ولی برابر وعده الهی مردان الهی جایشان را می‌بینند و مطمئن هستند.
بنابراین علم هدف نیست، علم وسیله است، نردبان است که انسان با علم به عقل برسد: ﴿وَ تِلْکَ الأمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَ مَا یعْقِلُهَا إِلاّ الْعَالِمُونَ﴾. عالِم میتواند عاقل بشود، غیر عالم توان آن را ندارد که عاقل بشود. عقل مجموع علم و عمل است، این مجموع و این جامع برای انسانی است که از نردبان بهره صحیح برده است.
جلسه درس اخلاق حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (1398/05/24)
http://javadi.esra.ir/-/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-
%D8%AF%D8%B1%D8%B3-
%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-1398-05-24#_ftn2
این چیزی که حضرت استاد در درس اخلاق راجع به مودت می فرمایند واقعاً یک مسئله ی ساده ای نیست! یعنی اگر یک مبتدی مثل این بنده ی حقیر آنرا بخواند یحتمل در نگاه اول بنظرش برسد که حضرت استاد دارند عقل و علم را نفی می فرمایند؛ ولی این در صورتی است که درست بر عکس است. می فرمایند که تو عقل را کسب کن و علم را هم کسب کن و بلکه عاقل و عالِم هم شو حتی المقدور خودت؛ خیلی هم برایت خوب است. و اما یک مرحله ی بالاتری هست که از نوع مودت است که بهشت را هم به تو خواهد داد. و علاوه بر آن تنها نمی فرمایند که این بهشت را به تو خواهد داد و بلکه می فرمایند که بهشتی است ابدی چرا که تو موجودی هم هستی ابدی و نه موجودی محبوس در جسمت که محبوس در زمان و مکان هم هست. خیر؛ روح تو موجودی است ابدی! و ای موجود ابدی، نکند به چیزی کمتر از بهشت در این نشئه ی ابدی خود راضی شوی؟! نکند خود را گرفتار جهنمیها و جهنم کنی؟ نکند بلکه ابداً جهنمی کنی خودت را یک وقت که کارت را خراب خواهی کرد. به بهشت کمتر راضی نشوی یک وقتها؟! نه اینکه دعوا سر این باشد که خوب حالا همان نمازت را هم بخوان دیگر! نه نمازهای قضایت را هم بخوان و نمازهای قضای پدر و مادرت را هم اقامه کن و بلکه تا می توانی به ذکر و عبادت بپرداز و قرآن تلاوت کن و بهشتی شو و به اهل بیت عصمت و طهارت هم عشق و مودت بورز که نهایت عقل و علم و عاقلی و عالِمی هم همین است؛ حالا یحتمل بعضی بفرمایند ما در علم و عقل دیگر عشقبازی با اهل بیت عصمت و طهارت نداریم! نکند مودت را یک وقت کنار بگذاری که برعکس بگویی که من دارم عقل و علم را بدان می پردازم! اینجا یک جایی است که اگر تقیه کردی و گیر کردی، عقل و علمت را که از دست می دهی هیچی و بلکه دچار فراموشی هم خواهی شد. آلزامیر می گیری. برو به زنبورها بگو اهل بیت عصمت و طهارت را ندیدید و اینها یعنی همین دیگر! عقل و هوش را هم از سر می پراند و بلکه زنبورها هم پروانه و بلکه دیوانه ی اهل بیت عصمت و طهارت در نهایت عقل و هوش و علم می شوند! چرا که می فرماید: وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَـٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿الحشر: ١٩﴾ که همانا حدیث قدسی است که می فرماید من عرف ربه عرف نفسه. خوب، حالا حساب کنید که سالک الی الله گیر کرده باشد بین اهل دنیایی که نمی دانند چطور از این عالم دون به عالم بالا بروند؛ مثل این می ماند که گرفتار کروناییهایی شده ای که نه ماسک می زنند و نه بهداشت را رعایت می کنند و نه شیوه نامه های اجتماعی را رعایت می کنند؛ خوب معلوم است که تو هم کروناویروس خواهی گرفت هر چقدر هم سعی کنی که آنها را علاج و درمان هم کنی! بابا یک کاری بکن؛ یک تکانی به خودت بده؛ یک حرکتی بکن! با خدایت معامله کن! اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم اعرف حجتک، اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
1. الَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَیَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِیعًا ﴿النساء: ١٣٩﴾
2. وَلَا یَحْزُنکَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِیعًا هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿یونس: ٦٥﴾
3. مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّـهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَکْرُ أُولَـٰئِکَ هُوَ یَبُورُ ﴿فاطر: ١٠﴾
1. فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِینَ اسْتَنکَفُوا وَاسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَلَا یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ وَلِیًّا وَلَا نَصِیرًا ﴿النساء: ١٧٣﴾
2. وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ کُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّـهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ ﴿المائدة: ٦٤﴾
3. قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَیْءٍ حَتَّىٰ تُقِیمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿المائدة: ٦٨﴾
4. وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَـٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَمَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا ﴿الإسراء: ٤١﴾
5. وَإِذْ قُلْنَا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْنَاکَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا طُغْیَانًا کَبِیرًا ﴿الإسراء: ٦٠﴾
6. وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا ﴿الإسراء: ٨٢﴾
7. وَیَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا ﴿الإسراء: ١٠٩﴾
8. وَیَزِیدُ اللَّـهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ مَّرَدًّا ﴿مریم: ٧٦﴾
9. لِیَجْزِیَهُمُ اللَّـهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّـهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ ﴿النور: ٣٨﴾
10. بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِکَةِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَّثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿فاطر: ١﴾
11. لِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿فاطر: ٣٠﴾
12. هُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ فَمَن کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَلَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا ﴿فاطر: ٣٩﴾
13. وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ ﴿الصافات: ١٤٧﴾
14. وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَالْکَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ﴿الشورى: ٢٦﴾
راستش را بخواهید، بنده ی حقیر رفتم دنبال اینکه ببینم در اینترنت در مورد فرقهای ملینهای هیدروکسید آلومینیوم و هیدروکسید منیزیوم چه دارد که بگوید؟ و این را درست متوجه نشدم؛ و اما فهمیدم که حتی ملینهایی را هم داریم که مشمول هر دو است و بلکه هیدروکسید آلومینیوم ام جی آنرا می نامند. این را یحتمل از یک داروساز خوشرویی- نه اینکه پریرویی و بلکه خوش تیپ خوش محاسنی!- که به علمش هم خوب وارد باشد بتوان پرسید. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
...
بنده ی حقیر یک چیز دیگری هم عرض کنم! این درست است که حاج سید حسن بنی هاشمی روستای بید گنه را از تیمسار قدر در سال 1330 به قیمت یک میلیون تومان خرید همانطور که اگر بیدگنه را جستجو کنید این را در سایتی می یابید! اتفاقاً این سید حسن پدر بزرگ این حقیر هم هست. و بنده ی حقیر هنوز هم چند قطعه زمین آنجا دارم هر چند که بیشتر آنرا یا خودم یا پدرم برایم فروخت. و بیشتر آنجا کشاورزی هم می شد.
یک روز یک بنده ی خدایی- که همین زمینی را که سیماران در آن است را خریده بوده- آمد تلفنی گفت که این قطعه زمین دیگرت را هم بهم بفروش؛ حالا بگذریم که می خواست کل زمینها را هم را یک جا نیز وقتی دیگر معامله کند! بنده ی حقیر هم گفتم قصد فروش ندارم. بعد این خودش رفته بود سند مرا باطل کرده بود و برای خودش سند گرفته بود که این بابا یعنی این حقیر فراری است و آمریکا است و من هم قولنامه ام را در جبهه های حق علیه باطل در دفاع مقدس گم کرده بوده ام. از آن طرف هم یک خیلی خوش غیرتی آمد همین زمین را از بنده خرید با اینکه می دانست که این دیگری همین کار را هم کرده است. بعد که خرید، گفت که اینطور شده است. ما هم از روی سادگی پنج سال برای او دویدیم که معامله ای را که انجام شده بود و زمینی را که سندش را باطل کرده بودند را دوباره درستش کنیم و بالاخره درست شد. تو را به علی ببینید معامله های ما چطوری است؟
باز یک بار دیگر همین آقای خوش غیرت آمدند فرمودند که بیا یک آقایی هستند که فرموده اند که مایلند این قطعه ی دیگری را که نمی دانم کی بوده است را برایش وکالت بزنی! ما هم از آنجایی که حواسمان خیلی جمع هوشیاری و بیداری و اینها است، پرسیدم که این قطعه زمین دیگر مال کیست؟ فرمودند مال من است دیگر! آنرا هم بیاور برایم وکالتش را بزن. ما هم باز از روی سادگی سند را برداشتم بردیم وکالت برایش بزنیم و زدم هم. عرض بنده ی حقیر اینجا است که بعد که قرار بود او قولنامه اش را بیاورد، معلوم شد که مسئله چیز دیگری است و .... بگذریم! خلاصه ی کلام اینکه ما همینطوری نشسته ایم این روزها ببینیم کی یا شهید می شویم یا اینکه کی ممکن است همینی هم که داریم را نیز همه و همه را بیایند بگیرند ببرند و ...
یعنی عرض بنده ی حقیر این است که از همه خنده دارترش اینجا است که بنیاد مستضعفین هم در شهرک آتی ساز اوین- که بنده ی حقیر نیز آنجا اتفاقاً آپارتمانی دارم- برای مردم رفته است سندهایی را تهیه کرده است که به ورق پاره بیشتر شبیه است. یعنی چه؟ یعنی سندهایی را گرفته است که حتی پایان کار هم ندارند. حالا چطور رفته است این سندها را گرفته است؟ دیگر بماند! حالا بعضی گفتند سندت را بگیر؛ و بعضی دیگر فرمودند نگیرید. و حالا این گرانیها هم شده است و می خواهید بپرسید بالاخره وضعیت قیمتها و طلبکاری بنیاد مستضعفین بالاخره چطور شده است و آیا بالاتر رفته است یا همان است در این کرونایی؟ می فرمایند باید بلند شوی بیایی اینجا؛ اینجوری ما نمی توانیم جوابت را بدهیم!
ما که در این مملکت هیچ وقت گویا آبرویی نداشته ایم؛ و اما بعضی اوقات هم خوب است انسان بی آبرو شود و مثل یک کارمند جزء و رفته گرها کار کند انگار تا بلکه متوجه شود آیا ما در یک مملکت کمونیستی است که داریم زندگی می کنیم یا اینکه خیر سرمایه داری است یا اینکه حتی مسئله ماورای اینها و بلکه جمهوری اسلامی ایران است و هر کس گفت خراب شود این جمهوری اسلامی باید قربانش بروم رفت با او تا سر حد مرگ هم جنگید و شهید هم شد و این بنده ی حقیر است که خیلی ضد انقلابم! و در عین حال فکر نصیحت کردن هم بود از نوعی که لباس آبرو و عزت به تن دیگران کرد آنطور که همه ی مسلمانان باید با عزت و آبرو زندگی کنند و چه رسد به اینکه همچون لباس آبرومند دوختن با نخ سوزن نصیحت شود که آقایان خانمها دزدی نکنید و اختلاس ننمایید و حقوقهای نجومی ممنوع و ... هر چند که عزت همه از آن خدا هم هست. مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّـهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَکْرُ أُولَـٰئِکَ هُوَ یَبُورُ ﴿فاطر: ١٠﴾
...
ولی واقعاً هم حالا ماها توجه بفرمایید که خانه هایمان آیا چقدر شبیه قصرها و کاخها است یا شبیه کوخها و کپرها؟ ولی به غیر از اینها چه شباهتهایی هم دارند این خانه ها و منزلها با خانه ی خدایی که معمولاً هم ورود اشخاص بدان ممنوع است؟
از آن طرف آیا چطور باید متصور شد که خانه ی امام زمان عجل الله فرجه الشریف نیز به چه صورتی است؟ آیا خانه ای است خیلی ساده همچون یک چهار دیواری؟ یا وصل است به مسجد یا حسینه ای؟ یا یحتمل هم خیلی مجلل است؟ ولی به غیر از اینها دیگر چه شباهتهایی با خانه ی خدا دارد منزل آن حضرت؟ آیا تلفن هم دارد؟ آیا ایشان از موبایل هم مصرف می کنند؟ تلویزیون و رادیو و ... چی؟ ماشین و کشتی و هواپیما هم دارند؟
...
در نظر قبل بنده ی حقیر داشتم اضافه می کردم که بر حسب حدیث مثل الامام کمثل الکعبه [حتی در توهمات و تخیلات خود هم که شده] حساب بفرمایید که بنابراین امام نیز در کعبه است و حالا تلفن هم که دیگر لازم ندارد چرا که موبایل نیز آمده است؛ و لذا همه و همه با داشتن شماره تلفن امام می توانند با او تماس بگیرند. آمدم این را بنویسم که مطلب از صفحه ی نظرات پاک شد! یحتمل خدا حساب کرده بود که هنوز ناهارم را نخورده ام و خودش وارد میدان شد و پاک کرد همه چیز را!
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٢٨﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿١٢٩﴾ سوره مبارکه التوبة
قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّـهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعًا الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿الأعراف: ١٥٨﴾
وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَهَـٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿الزخرف: ٥١﴾
تناسب روشن برخی آیات قرآن کریم با وضع کنونی بشر
در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا میکند که وقتی انسان آیه را میخواند، میبیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. یک آیه، این آیه‌ی شریفه است که در سوره‌ی برائت است: لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن اَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛(۱) که این دو جمله‌ی اوّل آیه مربوط به همه‌ی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیه‌ی دیگر هم میگوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(۲) همه‌ی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جمله‌ی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران می‌آید و او از رنج شما رنج میبرد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقه‌مند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همه‌ی آحاد بشر است.
امروز جامعه‌ی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعه‌ی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشه‌ی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگ‌افروزی هست، مادّی‌گرایی افراطی هست که کمتر در دوره‌های تاریخ، این چنین گرایش مادّی‌ای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد....
علاج مسئله‌ی فلسطین و فاجعه‌ی جنگ یمن، با وحدت امّت اسلامی
به نظر ما هفته‌ی وحدت خیلی مهم است و اتّحاد مسلمانان درمان بسیاری از دردهای امّت اسلامی است. الان این جنگ فاجعه‌بار یمن که پنج سال است این ملّت مظلوم دارند در کوچه و بازار و خانه و بیمارستان و مدرسه و مجامع مردمی‌شان بمباران میشوند، حادثه‌ی کوچکی نیست، حادثه‌ی بسیار بزرگی است که واقعاً سعودی‌ها قساوت عجیبی را در این قضیّه دارند از خودشان نشان میدهند. یا در مسئله‌ی فلسطین؛ این دهن‌کجی چند دولت ضعیف ذلیل که به دنیای اسلام دهن‌کجی کردند، به امّت اسلامی دهن‌کجی کردند و مسئله‌ی فلسطین را به خیال خودشان نادیده گرفتند و با غاصب، با قاتل ارتباط برقرار کردند؛ بدون تردید همه‌ی اینها با وحدت امّت اسلامی علاج پیدا خواهد کرد و مشکلات دولتهای اسلامی و ملّتهای اسلامی -گرفتاری زیاد است دیگر، از کشمیر تا لیبی، همین طور که نگاه کنید، همه جا گرفتاری هست- این گرفتاری‌ها به برکت اتّحاد مسلمانها برطرف خواهد شد. این هم درباره‌ی مسئله‌ی هفته‌ی وحدت....
عقلانی و مدبّرانه بودن ستیزه‌گری با رژیم مستکبر آمریکا
و امّا مسئله‌ی سیزدهم آبان. جالب است که امسال سیزدهم آبان که روز مبارزه‌ی با استکبار است، مصادف شده است با ولادت پیامبر اعظم؛ این، آیه‌ی شریفه‌ی «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللهِ وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّاٰءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماٰءُ بَینَهُم»(۱۵) را به یاد انسان می‌آورد؛ از آن طرف ولادت، از این طرف «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار» که این حرکت عظیمی [بود] که جوانهای ما انجام دادند. سیزدهم آبان مظهر استکبارستیزی ملّت ایران بود؛ این جور نبود که با چند نفر ساکن در یک سفارتخانه مشکلی داشته باشند؛ مسئله، مسئله‌ی یک کار مهم و یک کار نمادینی بود در مبارزه‌ی با استکبار که بجا هم واقع شد. خب رژیم آمریکا رژیم استکباری است و رژیم استکباری، جامع بسیاری از ضررها و شیطنت‌ها و بدی‌ها است. رژیم استکباری، هم جنگ‌افروز است، هم تروریست است، هم تروریست‌پرور است، هم مداخله‌گر است، هم فاسد است، هم انحصارطلب است؛ یعنی وقتی میگوییم «رژیم استکباری»، استکبار جامع همه‌ی این زشتی‌ها و بدی‌ها و شیطنت‌ها است. بنابراین، ستیزه‌گری با این استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضیها میگویند «آقا! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است»؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود....
آمریکا، شروع‌کننده‌ی ستیزه‌گری
شروع‌کننده هم ما نبودیم؛ یعنی این جور نبود که اوّل [ما] شروع [کنیم] -در قرآن کریم هم اتّفاقاً در یک موردی عین همین وجود دارد: «وَ هُم بَدَءوکُم اَوَّلَ مَرَّة»(۱۶)- آنها شروع‌کننده بودند. بعد از انقلاب که ما به سفارت حمله نکردیم؛ سفارت آمریکا در اوّلِ انقلاب بود و مشغول کارشان هم بودند، امّا آنها شروع کردند علیه انقلاب حرکت کردن: هم در خود آمریکا قطعنامه بگذرانند، سخنرانی کنند، در کنگره علیه جمهوری اسلامی که تازه متولّد شده تصمیم‌گیری کنند، گروه تروریستی راه بیندازند، گروه‌های کودتاگر به وجود بیاورند و تمهید کنند و برنامه‌ریزی کنند، هم در خود سفارت -که بحق گفته شد «لانه‌ی جاسوسی»- تمهیدات جاسوسی عظیمی را فراهم بکنند؛ [لذا] آنها شروع کردند و شروع‌کننده آنها بودند. وقتی که شروع کردند، حرکت دانشجویان که به سفارت حمله کردند در حقیقت حرکت دفاعی بود، به‌جا بود، به‌موقع بود، کاملاً عقلانی بود....
نیاز به تحرّک بیشتر مسئولین در سه حوزه‌ی اقتصاد، امنیّت و فرهنگ
به نظر من در سه زمینه مسئولین بایستی یک مقداری تحرّک بهتری داشته باشند: یکی در زمینه‌ی اقتصاد است، یکی در زمینه‌ی امنیّت است، یکی در زمینه‌ی فرهنگ است؛ ما مسئولین در این سه زمینه باید تلاشهایمان را افزایش بدهیم. در زمینه‌ی اقتصاد نگاه صحیح و اصولی این است که مطلقاً به بیرون کشور نگاه نکنیم؛ نه اینکه رابطه‌مان را قطع کنیم؛ بنده هر دفعه که میگویم علاج را در داخل بجوییم، یک عدّه‌ای برمیدارند اینجا و آنجا، در فضای مجازی [میگویند:] «معتقدند که ما با خارج ارتباط را قطع کنیم»؛ نه، این نیست؛ ارتباطات باید برقرار باشد؛ مهم این است که ما علاج را از دیگران نخواهیم، علاج را از بیرون خودمان نخواهیم؛ علاج در درون خود ما است، در داخل کشور است که یک قلم عمده‌‌اش هم افزایش تولید است که بارها روی آن من تکیه کرده‌ام. باید یک تلاش برنامه‌ریزی‌شده و سازمان‌یافته در زمینه‌ی اقتصاد انجام بگیرد.
از سخنرانی تلویزیونی دیروز امام خامنه ای ولی فقیه مد ظله العالی بمناسبت
تولد حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
خوب، چون یک سوراخ کرمی به وبلاگ ما باز شده است که اگر زیادی بنویسی یحتمل یه هو همه اش پاک شود، حتی المقدور کم کم هم می نویسیم!
بنده یکی دو بار با این بچه هایی که توی خیابان تکدی گری می کنند شوخی کردم و مثل خودشان گفتم یک غذایی برای من بخر! یکی از آنها که پرروتر بود رفت عقبتر ایستاد و گفت از آن ریش سفیدت خجالت بکش! و همچین که مثلاً گفتم چی گفتی؟ و ...، گفت ببخشید و رفت! او اینقدر می فهمد که حرفی که بنده ی حقیر به او زدم بد است، ولی نمی تواند متصور شود که کاری که خودش هم می کند نیز بد است؟ یا یحتمل باید گفت که مشکل جای دیگری هم هست که او را به این روزش انداخته است! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته
-------------------------------
عرض بنده ی حقیر این است که یک فیلمی را نشان می داد سینمایی کانال نمایش که فیلمی بود هالیوودی راجع به اربابها و برده ها و بلکه برده داریهای آمریکایی که بنده قدری از آن را دیدم که حولناک هم بود. حالا شما فرض بفرمایید که همین برده ها را یک مرتبه بخواهید آزاد کنید؛ چطور می شود؟ آیا اصلا می شود؟ یا باید آزاد کردن برده ها طوری باشد که آنها بتوانند آزادی خود را حفظ کنند و بلکه دوباره به بردگی هم نیافتند.
می فرمایندکه مثلاً لئو تولستوی لااقل سعی کرد چنین کاری در روسیه کند؛ و اما آیا تا چه حدودی هم موفق شد؟ و الله اعلم. حالا فرض بفرمایید که تولستوی هم بیاید در معرض انقلاب سفیدی قرار بگیرد که تزار روسیه خواسته است رعیتها را از سر خودش باز کند و آنگاه از ترس انقلاب یا خود انقلابی هم شده است و خود رعیتها حالا بیایند زمینهای ده حاجی آقا را که بخرند هیچی و بلکه حالا ببینند برجهایش هم که ندارند بد نیست تصرف کنند بگیرند درش بنشینند؛ خوب دیگر برده و رعیت آزاد کردن به این خوبی دیگر چه می شود؟ این همه بزرگواریهای تولستوی را نمی خواست! تولستوی غلط کرده بوده است که این همه ملک و رعیت و اینها داشته است و حتی اشرافزاده هم بوده است! البته چندی بعد هم انقلاب کمونیستی اکتبر 1917 روسیه واقع شد. و در این میان بعضی اشارات زیادی نیز به آثاری مثل داستایوسکی دارند.
و لذا نکته ای که هست اینجا است که بعدها بقول معروف اصلا دین را تعطیل کردند هر چند که مسابقات تسلیحاتی هسته ای هنوز هم بین ابرقدرتها ادامه دارد. یعنی بنظر می رسد که یک جاهایی درست است که مسئله یا صفر است یا بینهایت، و اما اینکه این صفر/بینهایتی چطور هم واقع می شود نیز مهم است. مثلاً اگر بشریت و بلکه جهان سوم مدام در معرض چنین وضعیتی واقع باشد که کانه همین الان است که دشمنان با انواع سلاحهای کشتار جمعی حمله کرده و همه چیز را نابود هم کنند؛ خوب، این دیگر صفر اندر صفر اندر صفری است که حالا بینهایتش هم کجا است در افقی که قرار است در آینده هویدا شود؟ و الله اعلم. البته این درست است که کشورهای جهان سوم بیشتر هم در معرض چنین خطری هستند ولی این بدان معنا نیست که خود ابرقدرتها نیز از چنین وضعیتی مصون هستند و بلکه یحتمل تمدن بشری است که یک مرتبه گویی دارد فرو می ریزد. انگار خدا دارد به انسانها گوشزد می کند که ای بدبخت این همه فرصت داشتی که بدنبال عدل الهی و بلکه محبت و مودت فی القربی بروی یا خیر؟ و حالا که نمیروی و نخواهی رفت، همان بهتر که خودت را نابود هم کنی و بلکه در این کارت با هم مسابقه هم بدهید! بنده ی حقیر عرضم این است که چنین بشر امروزی ای چطور قرار است شب خوابش هم ببرد با این همه مشغولیات و نگرانیهای ذهنی اش و نه کمترین دغدغه ای برای بکار انداختن عقلش در عبادات خدایش و بلکه ورودش در بهشتی ابدی؟ شما به این بشر مدام بفرمایید نمازت یادت نره! ببینید کروناویروس کوید-19 را بهتر می فهمد یا نمازش را؟! هفت شهر عشق را عطار گشت، ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته.
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٢٨﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿١٢٩﴾ سوره مبارکه التوبة
قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّـهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعًا الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿الأعراف: ١٥٨﴾
وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَهَـٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿الزخرف: ٥١﴾
تناسب روشن برخی آیات قرآن کریم با وضع کنونی بشر
در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا میکند که وقتی انسان آیه را میخواند، میبیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. یک آیه، این آیه‌ی شریفه است که در سوره‌ی برائت است: لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن اَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛(۱) که این دو جمله‌ی اوّل آیه مربوط به همه‌ی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیه‌ی دیگر هم میگوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(۲) همه‌ی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جمله‌ی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران می‌آید و او از رنج شما رنج میبرد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقه‌مند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همه‌ی آحاد بشر است.
امروز جامعه‌ی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعه‌ی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشه‌ی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگ‌افروزی هست، مادّی‌گرایی افراطی هست که کمتر در دوره‌های تاریخ، این چنین گرایش مادّی‌ای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد....
علاج مسئله‌ی فلسطین و فاجعه‌ی جنگ یمن، با وحدت امّت اسلامی
به نظر ما هفته‌ی وحدت خیلی مهم است و اتّحاد مسلمانان درمان بسیاری از دردهای امّت اسلامی است. الان این جنگ فاجعه‌بار یمن که پنج سال است این ملّت مظلوم دارند در کوچه و بازار و خانه و بیمارستان و مدرسه و مجامع مردمی‌شان بمباران میشوند، حادثه‌ی کوچکی نیست، حادثه‌ی بسیار بزرگی است که واقعاً سعودی‌ها قساوت عجیبی را در این قضیّه دارند از خودشان نشان میدهند. یا در مسئله‌ی فلسطین؛ این دهن‌کجی چند دولت ضعیف ذلیل که به دنیای اسلام دهن‌کجی کردند، به امّت اسلامی دهن‌کجی کردند و مسئله‌ی فلسطین را به خیال خودشان نادیده گرفتند و با غاصب، با قاتل ارتباط برقرار کردند؛ بدون تردید همه‌ی اینها با وحدت امّت اسلامی علاج پیدا خواهد کرد و مشکلات دولتهای اسلامی و ملّتهای اسلامی -گرفتاری زیاد است دیگر، از کشمیر تا لیبی، همین طور که نگاه کنید، همه جا گرفتاری هست- این گرفتاری‌ها به برکت اتّحاد مسلمانها برطرف خواهد شد. این هم درباره‌ی مسئله‌ی هفته‌ی وحدت....
عقلانی و مدبّرانه بودن ستیزه‌گری با رژیم مستکبر آمریکا
و امّا مسئله‌ی سیزدهم آبان. جالب است که امسال سیزدهم آبان که روز مبارزه‌ی با استکبار است، مصادف شده است با ولادت پیامبر اعظم؛ این، آیه‌ی شریفه‌ی «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللهِ وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّاٰءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماٰءُ بَینَهُم»(۱۵) را به یاد انسان می‌آورد؛ از آن طرف ولادت، از این طرف «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار» که این حرکت عظیمی [بود] که جوانهای ما انجام دادند. سیزدهم آبان مظهر استکبارستیزی ملّت ایران بود؛ این جور نبود که با چند نفر ساکن در یک سفارتخانه مشکلی داشته باشند؛ مسئله، مسئله‌ی یک کار مهم و یک کار نمادینی بود در مبارزه‌ی با استکبار که بجا هم واقع شد. خب رژیم آمریکا رژیم استکباری است و رژیم استکباری، جامع بسیاری از ضررها و شیطنت‌ها و بدی‌ها است. رژیم استکباری، هم جنگ‌افروز است، هم تروریست است، هم تروریست‌پرور است، هم مداخله‌گر است، هم فاسد است، هم انحصارطلب است؛ یعنی وقتی میگوییم «رژیم استکباری»، استکبار جامع همه‌ی این زشتی‌ها و بدی‌ها و شیطنت‌ها است. بنابراین، ستیزه‌گری با این استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضیها میگویند «آقا! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است»؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود....
آمریکا، شروع‌کننده‌ی ستیزه‌گری
شروع‌کننده هم ما نبودیم؛ یعنی این جور نبود که اوّل [ما] شروع [کنیم] -در قرآن کریم هم اتّفاقاً در یک موردی عین همین وجود دارد: «وَ هُم بَدَءوکُم اَوَّلَ مَرَّة»(۱۶)- آنها شروع‌کننده بودند. بعد از انقلاب که ما به سفارت حمله نکردیم؛ سفارت آمریکا در اوّلِ انقلاب بود و مشغول کارشان هم بودند، امّا آنها شروع کردند علیه انقلاب حرکت کردن: هم در خود آمریکا قطعنامه بگذرانند، سخنرانی کنند، در کنگره علیه جمهوری اسلامی که تازه متولّد شده تصمیم‌گیری کنند، گروه تروریستی راه بیندازند، گروه‌های کودتاگر به وجود بیاورند و تمهید کنند و برنامه‌ریزی کنند، هم در خود سفارت -که بحق گفته شد «لانه‌ی جاسوسی»- تمهیدات جاسوسی عظیمی را فراهم بکنند؛ [لذا] آنها شروع کردند و شروع‌کننده آنها بودند. وقتی که شروع کردند، حرکت دانشجویان که به سفارت حمله کردند در حقیقت حرکت دفاعی بود، به‌جا بود، به‌موقع بود، کاملاً عقلانی بود....
نیاز به تحرّک بیشتر مسئولین در سه حوزه‌ی اقتصاد، امنیّت و فرهنگ
به نظر من در سه زمینه مسئولین بایستی یک مقداری تحرّک بهتری داشته باشند: یکی در زمینه‌ی اقتصاد است، یکی در زمینه‌ی امنیّت است، یکی در زمینه‌ی فرهنگ است؛ ما مسئولین در این سه زمینه باید تلاشهایمان را افزایش بدهیم. در زمینه‌ی اقتصاد نگاه صحیح و اصولی این است که مطلقاً به بیرون کشور نگاه نکنیم؛ نه اینکه رابطه‌مان را قطع کنیم؛ بنده هر دفعه که میگویم علاج را در داخل بجوییم، یک عدّه‌ای برمیدارند اینجا و آنجا، در فضای مجازی [میگویند:] «معتقدند که ما با خارج ارتباط را قطع کنیم»؛ نه، این نیست؛ ارتباطات باید برقرار باشد؛ مهم این است که ما علاج را از دیگران نخواهیم، علاج را از بیرون خودمان نخواهیم؛ علاج در درون خود ما است، در داخل کشور است که یک قلم عمده‌‌اش هم افزایش تولید است که بارها روی آن من تکیه کرده‌ام. باید یک تلاش برنامه‌ریزی‌شده و سازمان‌یافته در زمینه‌ی اقتصاد انجام بگیرد.
از سخنرانی تلویزیونی دیروز امام خامنه ای ولی فقیه مد ظله العالی بمناسبت
تولد حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
خوب، چون یک سوراخ کرمی به وبلاگ ما باز شده است که اگر زیادی بنویسی یحتمل یه هو همه اش پاک شود، حتی المقدور کم کم هم می نویسیم!
بنده یکی دو بار با این بچه هایی که توی خیابان تکدی گری می کنند شوخی کردم و مثل خودشان گفتم یک غذایی برای من بخر! یکی از آنها که پرروتر بود رفت عقبتر ایستاد و گفت از آن ریش سفیدت خجالت بکش! و همچین که مثلاً گفتم چی گفتی؟ و ...، گفت ببخشید و رفت! او اینقدر می فهمد که حرفی که بنده ی حقیر به او زدم بد است، ولی نمی تواند متصور شود که کاری که خودش هم می کند نیز بد است؟ یا یحتمل باید گفت که مشکل جای دیگری هم هست که او را به این روزش انداخته است! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٢٨﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿١٢٩﴾ سوره مبارکه التوبة
قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّـهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعًا الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿الأعراف: ١٥٨﴾
وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قَالَ یَا قَوْمِ أَلَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَهَـٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿الزخرف: ٥١﴾
تناسب روشن برخی آیات قرآن کریم با وضع کنونی بشر
در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا میکند که وقتی انسان آیه را میخواند، میبیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. یک آیه، این آیه‌ی شریفه است که در سوره‌ی برائت است: لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن اَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛(۱) که این دو جمله‌ی اوّل آیه مربوط به همه‌ی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیه‌ی دیگر هم میگوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(۲) همه‌ی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جمله‌ی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران می‌آید و او از رنج شما رنج میبرد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقه‌مند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همه‌ی آحاد بشر است.
امروز جامعه‌ی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعه‌ی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشه‌ی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگ‌افروزی هست، مادّی‌گرایی افراطی هست که کمتر در دوره‌های تاریخ، این چنین گرایش مادّی‌ای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.
استفاده‌ی استکبار از ابزار علم و فنّاوری برای اعمال قدرت طاغوتی
خب بعضی از اینها [از جمله] نابرابری، تبعیض، عدم عدالت، وجود طواغیت همیشه در طول تاریخ بوده است، مال امروز نیست منتها امروز برای اِعمال این قدرت طاغوتی از ابزار علم دارد استفاده میشود، از فنّاوری دارد استفاده میشود ؛ یعنی مثلاً فرض کنید که فرعون میگفت «اَلَیسَ لی مُلکُ مِصر»؛(۳) خیلی خب، در محدوده‌ی مصر هر غلطی میخواست میکرد. امروز آمریکا که همان فرعونِ آن روزِ مصر است، به کشور آمریکا اکتفا نمیکند و نمیگوید «الیس لی ملک آمریکا»! [بلکه] بلند میشود می‌آید وارد کشورهای دیگر میشود، جنگ درست میکند، تسلّط پیدا میکند، پایگاه میسازد؛ یعنی وضع این جوری است و کاری که امروز طواغیت با استفاده‌ی از دانش بشری و پیشرفت دانش میکنند، تبعیضی که هست، نابرابری‌ای که هست، جنگ افروزی‌ای که هست، از همیشه بیشتر است. واقعاً «عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم»؛(۴) روح مطهّر نبیّ مکرّم امروز از این رنج بشری آزرده است؛ و مشتاق سعادت بشر است و مشتاق هدایت بشر است و به معنای واقعی کلمه مثل یک پدر مهربان به دنبال این است که بشر خوشبخت بشود، به صراط مستقیم هدایت بشود و به سرانجامی که به نفع او است برسد....
علاج مسئله‌ی فلسطین و فاجعه‌ی جنگ یمن، با وحدت امّت اسلامی
به نظر ما هفته‌ی وحدت خیلی مهم است و اتّحاد مسلمانان درمان بسیاری از دردهای امّت اسلامی است. الان این جنگ فاجعه‌بار یمن که پنج سال است این ملّت مظلوم دارند در کوچه و بازار و خانه و بیمارستان و مدرسه و مجامع مردمی‌شان بمباران میشوند، حادثه‌ی کوچکی نیست، حادثه‌ی بسیار بزرگی است که واقعاً سعودی‌ها قساوت عجیبی را در این قضیّه دارند از خودشان نشان میدهند. یا در مسئله‌ی فلسطین؛ این دهن‌کجی چند دولت ضعیف ذلیل که به دنیای اسلام دهن‌کجی کردند، به امّت اسلامی دهن‌کجی کردند و مسئله‌ی فلسطین را به خیال خودشان نادیده گرفتند و با غاصب، با قاتل ارتباط برقرار کردند؛ بدون تردید همه‌ی اینها با وحدت امّت اسلامی علاج پیدا خواهد کرد و مشکلات دولتهای اسلامی و ملّتهای اسلامی -گرفتاری زیاد است دیگر، از کشمیر تا لیبی، همین طور که نگاه کنید، همه جا گرفتاری هست- این گرفتاری‌ها به برکت اتّحاد مسلمانها برطرف خواهد شد. این هم درباره‌ی مسئله‌ی هفته‌ی وحدت....
عقلانی و مدبّرانه بودن ستیزه‌گری با رژیم مستکبر آمریکا
و امّا مسئله‌ی سیزدهم آبان. جالب است که امسال سیزدهم آبان که روز مبارزه‌ی با استکبار است، مصادف شده است با ولادت پیامبر اعظم؛ این، آیه‌ی شریفه‌ی «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللهِ وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّاٰءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماٰءُ بَینَهُم»(۱۵) را به یاد انسان می‌آورد؛ از آن طرف ولادت، از این طرف «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار» که این حرکت عظیمی [بود] که جوانهای ما انجام دادند. سیزدهم آبان مظهر استکبارستیزی ملّت ایران بود؛ این جور نبود که با چند نفر ساکن در یک سفارتخانه مشکلی داشته باشند؛ مسئله، مسئله‌ی یک کار مهم و یک کار نمادینی بود در مبارزه‌ی با استکبار که بجا هم واقع شد. خب رژیم آمریکا رژیم استکباری است و رژیم استکباری، جامع بسیاری از ضررها و شیطنت‌ها و بدی‌ها است. رژیم استکباری، هم جنگ‌افروز است، هم تروریست است، هم تروریست‌پرور است، هم مداخله‌گر است، هم فاسد است، هم انحصارطلب است؛ یعنی وقتی میگوییم «رژیم استکباری»، استکبار جامع همه‌ی این زشتی‌ها و بدی‌ها و شیطنت‌ها است. بنابراین، ستیزه‌گری با این استکبار، با این پدیده، عین عقلانیّت است. حالا بعضیها میگویند «آقا! این خلاف عقلانیّت است، خلاف تدبیر است»؛ نه، خلاف تدبیر نبود؛ این درست عین عقلانیّت بود؛ تسلیم شدن و زیر بار رفتن، ضدّ عقلانیّت بود....
آمریکا، شروع‌کننده‌ی ستیزه‌گری
شروع‌کننده هم ما نبودیم؛ یعنی این جور نبود که اوّل [ما] شروع [کنیم] -در قرآن کریم هم اتّفاقاً در یک موردی عین همین وجود دارد: «وَ هُم بَدَءوکُم اَوَّلَ مَرَّة»(۱۶)- آنها شروع‌کننده بودند. بعد از انقلاب که ما به سفارت حمله نکردیم؛ سفارت آمریکا در اوّلِ انقلاب بود و مشغول کارشان هم بودند، امّا آنها شروع کردند علیه انقلاب حرکت کردن: هم در خود آمریکا قطعنامه بگذرانند، سخنرانی کنند، در کنگره علیه جمهوری اسلامی که تازه متولّد شده تصمیم‌گیری کنند، گروه تروریستی راه بیندازند، گروه‌های کودتاگر به وجود بیاورند و تمهید کنند و برنامه‌ریزی کنند، هم در خود سفارت -که بحق گفته شد «لانه‌ی جاسوسی»- تمهیدات جاسوسی عظیمی را فراهم بکنند؛ [لذا] آنها شروع کردند و شروع‌کننده آنها بودند. وقتی که شروع کردند، حرکت دانشجویان که به سفارت حمله کردند در حقیقت حرکت دفاعی بود، به‌جا بود، به‌موقع بود، کاملاً عقلانی بود....
نیاز به تحرّک بیشتر مسئولین در سه حوزه‌ی اقتصاد، امنیّت و فرهنگ
به نظر من در سه زمینه مسئولین بایستی یک مقداری تحرّک بهتری داشته باشند: یکی در زمینه‌ی اقتصاد است، یکی در زمینه‌ی امنیّت است، یکی در زمینه‌ی فرهنگ است؛ ما مسئولین در این سه زمینه باید تلاشهایمان را افزایش بدهیم. در زمینه‌ی اقتصاد نگاه صحیح و اصولی این است که مطلقاً به بیرون کشور نگاه نکنیم؛ نه اینکه رابطه‌مان را قطع کنیم؛ بنده هر دفعه که میگویم علاج را در داخل بجوییم، یک عدّه‌ای برمیدارند اینجا و آنجا، در فضای مجازی [میگویند:] «معتقدند که ما با خارج ارتباط را قطع کنیم»؛ نه، این نیست؛ ارتباطات باید برقرار باشد؛ مهم این است که ما علاج را از دیگران نخواهیم، علاج را از بیرون خودمان نخواهیم؛ علاج در درون خود ما است، در داخل کشور است که یک قلم عمده‌‌اش هم افزایش تولید است که بارها روی آن من تکیه کرده‌ام. باید یک تلاش برنامه‌ریزی‌شده و سازمان‌یافته در زمینه‌ی اقتصاد انجام بگیرد.
از سخنرانی تلویزیونی دیروز امام خامنه ای ولی فقیه مد ظله العالی بمناسبت
تولد حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=46771
لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿١٢٨﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿١٢٩﴾ سوره مبارکه التوبة
درس اخلاق حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی؛ (بیاد داشته باشید که اول سه خط آدرس سایت را به هم بچسبانید و بعد آدرس را وارد بفرمایید:)
http://javadi.esra.ir/-/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-
%D8%AF%D8%B1%D8%B3-
%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-1398-05-24#_ftn2
إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا ﴿الأحزاب: ٥٦﴾
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد النبی و علی ذریته و علی اهل بیته
باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ خر! بین خر و جیگر گیر کرده ایم انگار ما بدجوری خیلی خیلی.... بنده دیگر نخواهم نوشت؛ و السلام نامه تمام!!!
بعضی یحتمل اشکال می کنند که مسئله اینقدر طول تفصیل ندارد؛ روانشناسی و روانکاوی توپولوژیک ضمیرهای خودآگاه بیداریهای هندسی تر و ضمیرهای ناخودآگاه رویاهای توپولوژیکی تر و امام زمان عجل الله فرجه الشریف و حضرت عیسی مسیح علیه السلام و مسجد جمکران و ساخت آن آیا در رویا بوده است یا در بیداری که آن حضرت دستور فرموده اند یا ...؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته
بالاخره باید هم قبول کرد که وقتی گناهان در افراد خیلی خیلی جمع می شوند، اگر یک بیماری ای مثلاً یک روز طول بکشد که درمان شود یک وقت دیدید همان بیماری یک مرتبه شد مادام العمر و مسائل خیلی جزئی شدند مسائلی خیلی حاد و مزمن و بغرنج و همینطوری عقده ها است که تل انبار می شوند روی هم و ....
--------------------------------
این یک تدبیر و امیدی را می طلبد که جای خواب و بیداری را کسی با هم اشتباه نگیرد؛ حالا یحتمل اگر در خوب متصور شود که بیدار است خیلی برایش مشکل ایجاد نشود. ولی اگر در بیداری هم متصور شود که خواب است و خلاصه خواب و بیداریش را نتواند تشخیص دهد کدام به کدام است اینجا یحتمل مشکلزا است.
---------------------------------
یعنی اینکه این دوگانه ی جابجایی خواب و بیداری آنجایی که توپولوژی و بلکه هندسه اش ناجابجایی است، ناورداهایی را ایجاد می کند که می توانند بیماریهایی حاد و مزمن را ایجاد کنند در صورتی که همان بیماریها اگر در شرایط عادی محیطی و فردی بوقوع می پیوستند ممکن بود یک شبه درمان شوند.
إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا ﴿الأحزاب: ٥٦﴾
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد النبی و علی ذریته و علی اهل بیته
باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ خر! بین خر و جیگر گیر کرده ایم انگار ما بدجوری خیلی خیلی.... بنده دیگر نخواهم نوشت؛ و السلام نامه تمام!!!
بعضی یحتمل اشکال می کنند که مسئله اینقدر طول تفصیل ندارد؛ روانشناسی و روانکاوی توپولوژیک ضمیرهای خودآگاه بیداریهای هندسی تر و ضمیرهای ناخودآگاه رویاهای توپولوژیکی تر و امام زمان عجل الله فرجه الشریف و حضرت عیسی مسیح علیه السلام و مسجد جمکران و ساخت آن آیا در رویا بوده است یا در بیداری که آن حضرت دستور فرموده اند یا ...؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته
بالاخره باید هم قبول کرد که وقتی گناهان در افراد خیلی خیلی جمع می شوند، اگر یک بیماری ای مثلاً یک روز طول بکشد که درمان شود یک وقت دیدید همان بیماری یک مرتبه شد مادام العمر و مسائل خیلی جزئی شدند مسائلی خیلی حاد و مزمن و بغرنج و همینطوری عقده ها است که تل انبار می شوند روی هم و ....
--------------------------------
این یک تدبیر و امیدی را می طلبد که جای خواب و بیداری را کسی با هم اشتباه نگیرد؛ حالا یحتمل اگر در خوب متصور شود که بیدار است خیلی برایش مشکل ایجاد نشود. ولی اگر در بیداری هم متصور شود که خواب است و خلاصه خواب و بیداریش را نتواند تشخیص دهد کدام به کدام است اینجا یحتمل مشکلزا است.
إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا ﴿الأحزاب: ٥٦﴾
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد النبی و علی ذریته و علی اهل بیته
باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ خر! بین خر و جیگر گیر کرده ایم انگار ما بدجوری خیلی خیلی.... بنده دیگر نخواهم نوشت؛ و السلام نامه تمام!!!
بعضی یحتمل اشکال می کنند که مسئله اینقدر طول تفصیل ندارد؛ روانشناسی و روانکاوی توپولوژیک ضمیرهای خودآگاه بیداریهای هندسی تر و ضمیرهای ناخودآگاه رویاهای توپولوژیکی تر و امام زمان عجل الله فرجه الشریف و حضرت عیسی مسیح علیه السلام و مسجد جمکران و ساخت آن آیا در رویا بوده است یا در بیداری که آن حضرت دستور فرموده اند یا ...؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته
بالاخره باید هم قبول کرد که وقتی گناهان در افراد خیلی خیلی جمع می شوند، اگر یک بیماری ای مثلاً یک روز طول بکشد که درمان شود یک وقت دیدید همان بیماری یک مرتبه شد مادام العمر و مسائل خیلی جزئی شدند مسائلی خیلی حاد و مزمن و بغرنج و همینطوری عقده ها است که تل انبار می شوند روی هم و ....
إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا ﴿الأحزاب: ٥٦﴾
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
اللهم صل علی محمد النبی و علی ذریته و علی اهل بیته
باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ باز پاک شد؛ خر! بین خر و جیگر گیر کرده ایم انگار ما بدجوری خیلی خیلی.... بنده دیگر نخواهم نوشت؛ و السلام نامه تمام!!!
بعضی یحتمل اشکال می کنند که مسئله اینقدر طول تفصیل ندارد؛ روانشناسی و روانکاوی توپولوژیک ضمیرهای خودآگاه بیداریهای هندسی تر و ضمیرهای ناخودآگاه رویاهای توپولوژیکی تر و امام زمان عجل الله فرجه الشریف و حضرت عیسی مسیح علیه السلام و مسجد جمکران و ساخت آن آیا در رویا بوده است یا در بیداری که آن حضرت دستور فرموده اند یا ...؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته
1. وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللَّـهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللَّـهُ الشَّاکِرِینَ ﴿آل عمران: ١٤٤﴾
2. مَّا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِکُمْ وَلَـٰکِن رَّسُولَ اللَّـهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَکَانَ اللَّـهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا ﴿الأحزاب: ٤٠﴾
3. وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿محمد: ٢﴾
4. مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَٰلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا ﴿الفتح: ٢٩﴾
بنده ی حقیر بدنبال دکتر ماری ژوکند که می گشتم به بعضی اسامی برخوردم که خواستم ببینم به چه معنا است. گویا ریشه ی کلمه همان کوروش خودمان است که در زبانهای دیگر تغییراتی نیز یافته اند! حالا بعضی می آیند داستانها می سازند که چرا اینها اسمی را نمی توانند آنطور که ما می گوییم بگویند و جور دیگری هم می فرمایند. البته خود ما هم مثلاً کوروش را سیروس هم می گوییم و ....
https://en.wikipedia.org/wiki/Kira_(given_name)#:~:text=In%20Russia
n%20Kira%20(%D0%9A%D0%B8%CC%81%D1%80%D0%B0)%20is,
the%20Persian%2DGreek%20name%20Kyra.
بنده ی حقیر همینطورری که در نظر قبل آمده است بدنبال دکتر ماری ژوکندِ روانشناس می گشتم دیدم که آلن بَریر یک شعری راجع به لا ماری ژوکند خوانده است که یحتمل به مسئله ی ما بی ربط است ولی خواستم شعر را به فرانسه و بعد معنای انگلیسی آنرا نیز اینجا بیاورم چرا که بعضی دیگر نیز علاقه مند باشند به دیدن و بلکه خواندن آن؛ البته بعضی یحتمل هم اشکال کنند که این در شان رسول اکرم نیست که از این نوع شعرها اینجا بیاوری و یحتمل هم منیزیوم در ملینت بیش از حد خورده ای و بهتر است تبدیلش کنی به ملینهای آلومینیوم دار، ولی عرض بنده ی حقیر این است که بالاخره مقایسه که می شود نمود. عرض بنده ی حقیر این است که بعضی می فرمایند که این کارها خیلی زشت است و فرضاً از شیعه ی ائمه ی اطهار علیهم السلام و خصوصاً امام زمان عجل الله فرجه الشریف جایز نیست، ولی بعد خودشان حتی در خلوت نیز که خیر و بلکه علناً آن کار دیگر می کنند. هیهات من الذلة.
Yeah, you've seen it, you've known it
Ouais, t'en as vu t'en as connu
Crews
Des équipages
From all shores
De tous rivages
From all countries
De tous pays
Yeah, you've seen it, you've known it
Ouais, t'en as vu t'en a connu
Offshore guys
Des gars du large
Without tattoos
Sans tatouages
Or all garnished
Ou tout garnis
They used to come to the bistro on rue du Havre
Ils venaient là dans le bistrot d'la rue du Havre
For a trip
Pour un voyage
Into infinity
Dans l'infini
They looked at you with eyes
Ils te r'gardaient avec des yeux
What were they saying
Qu'en disaient large
Marie too wise
Marie trop sage
Mary pretty
Marie jolie
Come back to us
Reviens vers nous
Mary pretty
Marie jolie
Marie the blonde
Marie la blonde
From the back of the World
Du bout du monde
Come back to us
Reviens vers nous
Come back to us
Reviens vers nous
Mary pretty
Marie jolie
Marie Mona Lisa
Marie Joconde
From the heart of the world
Du coeur du monde
Come back to us
Reviens vers nous
But it happens sometimes that the heart gets tired
Mais il arrive oui parfois que le coeur se lasse
Rescuing frozen hearts
Au sauvetage des coeurs transis
For a handsome guy
Pour un beau gars
Who offered you a palace
Qui te proposa un palace
A stormy evening
Un soir d'orage
And you left
Et t'es partie
And since that time in the bistro on rue du Havre
Et depuis c'temps dans le bistrot d'la rue du Havre
Marie mermaid Marie Jolie
Marie sirène Marie jolie
They all come back there and sing in chorus on stormy evenings
Ils r'viennent tous là et chantent en choeur les soirs d'orage
For you to come back
Pour que tu r'viennes
Dear mary
Marie chérie
Come back to us
Reviens vers nous
Mary pretty
Marie jolie
Marie the blonde
Marie la blonde
From the back of the World
Du bout du monde
Come back to us
Reviens vers nous
Come back to us
Reviens vers nous
Mary pretty
Marie jolie
Marie Mona Lisa
Marie Joconde
From the heart of the world
Du coeur du monde
Come back to us
Reviens vers nous
From the heart of the world
Du coeur du monde
Come back to us
Reviens vers nous
Dear ..., I wonder if you can help me with topological therapies of Jacques Lacan. I am reading a book somehow referring to it by Movalleli in Persian: Elemnts of psychoanalysis, Freud and Lacan! But his other book the preface of which I read a little from Amazon is perhaps more advanced: Dreams, Neuroscience, and Psychoanalysis. Actually, I was looking for Dr. Marie Joconde and Google came up with your name; you don't happen to know her by any chance, do you? Of course, she might not even exist in our external world! Nonetheless, if topological psychoanalysis exists, then even Marie Joconde the psychologist might also be a very nice living being too; don't you agree? Sincerely yours, Hamid
کد امنیتی: 66694
71. وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآیَةٍ لَّیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿الروم: ٥٨﴾
72. وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاکِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿السجدة: ١٢﴾
73. وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَکُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا ﴿الأحزاب: ٦٧﴾
74. رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرًا ﴿الأحزاب: ٦٨﴾
75. فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ ﴿سبإ: ١٩﴾
76. قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ ﴿سبإ: ٢٦﴾
77. وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ ﴿فاطر: ٣٤﴾
78. وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُم مَّا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَن تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ ﴿فاطر: ٣٧﴾
79. قَالُوا رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿یس: ١٦﴾
80. فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿الصافات: ٣١﴾
81. وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ ﴿ص: ١٦﴾
82. قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَـٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ ﴿ص: ٦١﴾
83. وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿الزمر: ٢٧﴾
84. الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَکَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿غافر: ٧﴾
85. رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدتَّهُمْ وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿غافر: ٨﴾
86. قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِّن سَبِیلٍ ﴿غافر: ١١﴾
87. إِذْ جَاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّـهَ قَالُوا لَوْ شَاءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَائِکَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ ﴿فصلت: ١٤﴾
88. وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا رَبَّنَا أَرِنَا اللَّذَیْنِ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِیَکُونَا مِنَ الْأَسْفَلِینَ ﴿فصلت: ٢٩﴾
89. إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿فصلت: ٣٠﴾
90. فَلِذَٰلِکَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ مِن کِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَکُمُ اللَّـهُ رَبُّنَا وَرَبُّکُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکُمْ أَعْمَالُکُمْ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمُ اللَّـهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿الشورى: ١٥﴾
91. وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ ﴿الزخرف: ١٤﴾
92. رَّبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿الدخان: ١٢﴾
93. إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿الأحقاف: ١٣﴾
94. وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ کَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَیْسَ هَـٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿الأحقاف: ٣٤﴾
95. قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَـٰکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ ﴿ق: ٢٧﴾
96. وَالَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿الحشر: ١٠﴾
97. قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنکُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ کَفَرْنَا بِکُمْ وَبَدَا بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَمَا أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّـهِ مِن شَیْءٍ رَّبَّنَا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا وَإِلَیْکَ أَنَبْنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ ﴿الممتحنة: ٤﴾
98. رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿الممتحنة: ٥﴾
99. یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّـهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَىٰ رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّـهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَىٰ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿التحریم: ٨﴾
100. قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ ﴿القلم: ٢٩﴾
101. عَسَىٰ رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿القلم: ٣٢﴾
102. یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَدًا ﴿الجن: ٢﴾
103. وَأَنَّهُ تَعَالَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا ﴿الجن: ٣﴾
104. إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿الانسان: ١٠﴾
اسکیزوفرنی سیاسی؛ یک مشت توهّم و مشتی بر چانه!(یادداشت روز)http://kayhan.ir/fa/news/203222
یحتمل بعضی اشکال کنند که انسان ذاتاً فراموشکار است و لذا اسمش هم رویش است: انسان که از نسی یا فراموشی می آید هر چند که همینطور هم می فرمایند که انسان از اُنس و انس گرفتن هم می آید. ولی خوب، یک جاهایی که دیگر انسان خدایش را هم فراموش می کند مطمئناً گمراه شده است و خودش را هم فراموش می کند. من عرف نفسه عرف ربه. وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَـٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿الحشر: ١٩﴾.