الرحمن

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ

الرَّحْمَـٰنُ ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿٢﴾ خَلَقَ الْإِنسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ﴿٤﴾ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿٥﴾ وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ﴿٦﴾ وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿٧﴾ أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ﴿٨﴾ وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿٩﴾

 

اَلسَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ خَاتَمِ اَلنَّبِیِّینَ وَ سَیِّدِ اَلْمُرْسَلِینَ وَ صَفْوَةِ رَبِّ اَلْعَالَمِینَ أَمِینِ اَللَّهِ عَلَى وَحْیِهِ وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ وَ اَلْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ اَلْفَاتِحِ لِمَا اُسْتُقْبِلَ وَ اَلْمُهَیْمِنِ عَلَى ذَلِکَ کُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ اَلسَّلاَمُ عَلَى أَنْبِیَاءِ اَللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلاَئِکَتِهِ اَلْمُقَرَّبِینَ وَ عِبَادِهِ اَلصَّالِحِینَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ سَیِّدَ اَلْوَصِیِّینَ وَ وَارِثَ عِلْمِ اَلنَّبِیِّینَ وَ وَلِیَّ رَبِّ اَلْعَالَمِینَ وَ مَوْلاَیَ وَ مَوْلَى اَلْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ یَا أَمِینَ اَللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ سَفِیرَهُ فِی خَلْقِهِ وَ حُجَّتَهُ اَلْبَالِغَةَ عَلَى عِبَادِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا دِینَ اَللَّهِ اَلْقَوِیمَ وَ صِرَاطَهُ اَلْمُسْتَقِیمَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا اَلنَّبَأُ اَلْعَظِیمُ اَلَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ وَ عَنْهُ یُسْأَلُونَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ آمَنْتَ بِاللَّهِ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ وَ صَدَّقْتَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ مُکَذِّبُونَ وَ جَاهَدْتَ [فِی اَللَّهِ] وَ هُمْ مُحْجِمُونَ [مُجْمِحُونَ] وَ عَبَدْتَ اَللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ اَلدِّینَ صَابِراً مُحْتَسِباً حَتَّى أَتَاکَ اَلْیَقِینُ أَلاَ لَعْنَةُ اَللَّهِ عَلَى اَلظَّالِمِینَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ اَلْمُسْلِمِینَ وَ یَعْسُوبَ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ إِمَامَ اَلْمُتَّقِینَ وَ قَائِدَ اَلْغُرِّ اَلْمُحَجَّلِینَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ وَ وَصِیُّهُ وَ وَارِثُ عِلْمِهِ وَ أَمِینُهُ عَلَى شَرْعِهِ وَ خَلِیفَتُهُ فِی أُمَّتِهِ وَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ صَدَّقَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَى نَبِیِّهِ ...

... وَ قَالَ مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ اُنْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اُخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ فَمَا آمَنَ بِمَا أَنْزَلَ اَللَّهُ فِیکَ عَلَى نَبِیِّهِ إِلاَّ قَلِیلٌ وَ لاَ زَادَ أَکْثَرَهُمْ غَیْرَ تَخْسِیرٍ وَ لَقَدْ أَنْزَلَ اَللَّهُ تَعَالَى فِیکَ مِنْ قَبْلُ وَ هُمْ کٰارِهُونَ یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اَللّٰهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى اَلْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى اَلْکٰافِرِینَ یُجٰاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اَللّٰهِ وَ لاٰ یَخٰافُونَ لَوْمَةَ لاٰئِمٍ ذٰلِکَ فَضْلُ اَللّٰهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ وٰاسِعٌ عَلِیمٌ إِنَّمٰا وَلِیُّکُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا اَلَّذِینَ یُقِیمُونَ اَلصَّلاٰةَ وَ یُؤْتُونَ اَلزَّکٰاةَ وَ هُمْ رٰاکِعُونَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ اَلْغٰالِبُونَ رَبَّنٰا آمَنّٰا بِمٰا أَنْزَلْتَ وَ اِتَّبَعْنَا اَلرَّسُولَ فَاکْتُبْنٰا مَعَ اَلشّٰاهِدِینَ رَبَّنٰا لاٰ تُزِغْ قُلُوبَنٰا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنٰا وَ هَبْ لَنٰا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ اَلْوَهّٰابُ ...

 

 

صبره علیه السّلام على إیذاء المتوکل‌

و مما یشهد لذلک ما

رواه العلامة ابن الصباغ المالکی فی «الفصول المهمة» (ص 263 ط الغرى) قال:

و عن علیّ بن إبراهیم الطائفی قال: مرض المتوکّل من خراج خرج بحلقه فأشرف على الهلاک و لم یحسن أحد أن یمسّه بحدید فنذرت امّ المتوکّل لأبی الحسن علیّ بن محمّد إن عوفی ولدها من هذه العلّة لتعطینه مالا جلیلا من مالها، فقال الفتح بن خاقان للمتوکّل: لو بعثت إلى هذا الرّجل یعنی أبا الحسن فسألته فربّما کان على یده فرج لک فقال: ابعثوا إلیه فمضى إلیه رسول المتوکّل فقال: خذوا کسب الغنم و دیفوه بماء الورد وضعوه على الجراح ینفتح من لیلته بأهون ما یکون و یکون فی ذلک شفائه إنشاء اللّه تعالى، فلمّا عاد الرسول و أخبرهم بمقالته جعل من یحضر المتوکّل من خواصّه یهزأ من هذا الکلام فقال الفتح:

و ما یضرّ من تجربة ذلک فإنّی و اللّه لأرجو به الصّلاح فعملوه و وضعوه على الجراح فانفتح من لیلته و خرج کلّما فیه فشفی المتوکّل من الألم الّذی کان یجده فأخذت امّ المتوکّل عشرة آلاف دینار من مالها و وضعتها فی کیس و ختمت علیه و بعثت به إلى أبی الحسن علیه السّلام فأخذها و بعث إلیه المتوکّل بفضله کیسا فیه‌ خمسمائة دینار ثمّ بعد ذلک بمدّة طویلة کبیرة سعى شخص یقال له البطحانی لعنه اللّه بأبی الحسن علیه السّلام إلى المتوکّل و قال: عنده أموال و سلاح و عدد و لا آمن خروجه علیک فتقدّم المتوکّل إلى سعید الحاجب بأن یهجم علیه لیلا داره فی جماعة من الرّجال و الشجعان و یأخذ جمیع ما یجده عنده من الأموال و السّلاح و یحمله إلیه، قال إبراهیم بن محمّد قال لی سعید الحاجب: سرت إلى دار أبی الحسن لیلا بعد أن هجع النّاس فی جماعة من الرّجال الانجاد و معى الأعوان بالسلالم فصعدنا إلى سطح داره و فتحنا الباب و هجمنا بالشّموع و السرّج و النیران و فتشنا الدار جمیعا أعلاها و أسفلها موضعا موضعا و مکانا مکانا فلم نجد فیها شیئا ممّا سعى به علیه غیر کیسین أحدهما کبیر ملآن مختوم و الآخر صغیر فیه فضلة و سیف واحد فی جفیر خلق معلّق و وجدنا أبا الحسن قائما یصلّی على حصیر و علیه جبّة صوف و قلنسوة و لم یرتع لشی‌ء ممّا نحن فیه و لا اکترث فأخذت الکیسین و السیف و سرت إلى المتوکّل فدخلت علیه و قلت: هذا الّذی وجدنا من المال و السلاح و أخبرته بما فعلت و بما رأیت من أبی الحسن فوجد على الکیس الملآن ختم امّه فطلبها و سألها عنه فقالت: کنت نذرت فی علّتک إن عافاک اللّه منها لأعطیّن أبا الحسن عشرة آلاف دینار من مالی فحملتها إلیه فی هذا الکیس و هذا ختمی علیها فأضاف المتوکّل خمسمائة دینار أخرى إلى الخمسمأة الّتی کانت فی الکیس الصغیر من قبل و قال لسعید الحاجب أردد الکیسین و السیف و اعتذر لنا فیه ممّا کان منّا إلیه قال سعید: فرددت ذلک إلیه و قلت له: أمیر المؤمنین یعتذر إلیک ممّا جرى منه و قد زادک خمسمائة دینار على الخمسمأة دینار الّتی کانت فی الکیس من قبل و اشتهى منک یا سیّدى أن تجعلنی أنا الآخر فی حلّ فإنّی عبد مأمور و لا أقدر على مخالفة أمیر المؤمنین فقال لی یا سعید: «وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ»-.

 

احقاق الحق و ازهاق الباطل، قاضی نور الله تستری، جلد 12، ص 452

http://lib.eshia.ir/10271/12/452

 

 

عرض بنده چه بود؟ ناگفته نماند که بعضی یحتمل اشکال می کنند که اگر مثلاً در مورد همین لغت مستخلف یا مستخلف عنه در خود متن تامل و تعقل بیشتری می کردی، معنای آنرا هر چند که خیلی هم به صرف و نحو عربی وارد نباشی می توانستی بیابی! و احتیاجی هم نداشتی که خیلی وارد مقالات دیگر و بحثهای دیگری از همین نوع هم شوی تا آنجا که حتی اصل مسئله را هم یادت برود.

تقوای الهی

مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارًا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّـهِ ۚ وَاللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿الجمعه: ٥﴾

 

روزنامه کیهان، یکشنبه 27 مرداد 1398

امامت؛ عهد و فرمان خدا به مردم(خوان حکمت)

...

امامت؛ انتصابی است یا انتخابی؟
 آیا مسئله امامت انتصابی است یا انتخابی؟ آیا امام را مردم انتخاب می‌کنند که آنها می‌گویند یا امام و امامت عهد خداست که خدا می‌گوید؟ ما می‌گوییم امامت عهد خداست و خدا باید عطا کند ،چه اینکه به خلیل حق فرمود: (لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ)؛(6) باید بدانیم که این عهد، فاعل «ینال» است، یعنی امامت عهد من است، میثاق من است، حکم من است، فرمان من است. این فرمان باید از بالا صادر بشود، این سِمَت الهی است، سِمَت مردمی نیست. امامت انتخابی نیست تا مردم به کسی رأی امامت بدهند؛ امامت انتصابی است، چون خود ائمه از طرف ذات اقدس اله فرمودند اگر کسی بخواهد امام را بشناسد باید پیغمبر را بشناسد، اگر بخواهد پیغمبر را بشناسد، باید خدا را بشناسد، چرا؟ چون امامت جانشینی نبوت است، خلافت نبی است؛ اگر کسی خواست «خلیفهًْ‌النبی» را بشناسد باید مستخلف عنه را بشناسد، اگر مستخلف عنه را نشناخت که خلیفه را نمی‌شناسد و اگر کسی خواست نبی را بشناسد حتماً باید «الله» را بشناسد زیرا نبی، خلیفه «الله» است، تا کسی مستخلف عنه را نشناسد ،خلیفه را نمی‌شناسد. این سه‌ تا جمله چندین برهان عمیق کلامی را به همراه دارد؛ می‌گوید: «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ»؛ خدایا خودت را به من معرفی کن، من تو را بشناسم! چون اگر تو را نشناختم جانشین تو را که پیغمبر است نمی‌شناسم. نبوت که انتخابی نیست با رأی مردم نیست که مردم جمع بشوند کسی را نبی کنند. برهان مسئله هم این است: «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ». این «إنّک» شما در دعاها نمی‌بینید که استدلال بکند برهان اقامه کند، در دعاها این است که خدایا مشکل ما را حل کن! گناهان ما را بیامرز! بیماری ما را شفا بده! مشکلات دیگر را حل کن! برهان و استدلال در دعا نیست. دعا، خواستن و خواندن است، طلب کردن است، ناله کردن است، گریه کردن است، در آنجا استدلال نیست، اما در اینجا استدلال هست: «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ»، چرا؟ «فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ» خدایا! من می‌خواهم جانشین تو را، خلیفه تو را، مظهر تو را، آیت تو را بشناسم، من اگر مستخلف عنه را نشناختم چگونه خلیفه او را می‌شناسم. «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ»؛ نبوت را ،رسالت را، نبی را ،رسول را به من معرفی بکن! برای اینکه اگر من نبی را نشناسم، جانشین نبی را نمی‌شناسم. امام جانشین نبی است امام جانشین رسول است، این انتصابی است نه انتخابی! امام را باید غدیر معین کند نه سقیفه! 

....

 

وقتی حجم حکمت الهی زیاد می شود که باید آنرا مورد مطالعه و بررسی و تحقیق واقع کرد همانطور که در قرآن کریم هم آمده است:

 قُل لَّوْ کَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّکَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ کَلِمَاتُ رَبِّی وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا ﴿الکهف: ١٠٩﴾

یحتمل همه و همه نتوانند بطریق درست و صواب از این حکمت الهی ثوابی ببرند چرا که همه هم به امور امامت و نبوت و الله جل جلاله آیا تا چه حدودی دسترسی داشته باشند! مثلاً ما چقدر می دانیم که حتی مشکل شرح فخر رازی بر اشارات و تنبیهات کدام است و اشکالات جواجه نصیر طوسی بر  فخر رازی چیست؟! یا مستخلف عنه اصلا یعنی چه؟ یحتمل هم مقاله ی زیر جوابی برای ما داشته باشد:

خلافت انسان در قرآن، محمد هاشم زمانی، پژوهشهای قرآنی 1378 شماره 19 و 20 ویژه نامه امام خمینی (ره)

http://ensani.ir/fa/article/135023/

 

این یک مسئله ی بسیار مهمی است که امامت عهد و فرمان خدا است با مردم و اینکه بالاخره آیا امامت انتصابی است یا انتخابی؟ یعنی بنده ی حقیر یک وقتی واقعاً هم رفتم که برای ریاست جمهوری ثبت نام کنم و این کار را هم کردم. ولی این کار خیلی هم پیشرفت نکرد و همان اوایل کار یحتمل بخاطر اینکه بنده ی حقیر از رجال سیاسی هم خیلی نبودم، کسی خیلی محل ما نگذاشت و مسئله منتفی شد. اما گاهی مسئله از این نوع است که بنده ی حقیر می خواهم دولت خود را هم تشکیل دهم ولی نکته ی جالب توجه این است که با دولتمردان دیگری هم مواجه می شوم که آنها هم مدعی هستند که دولت آنها اتفاقاً خیلی هم بهتر است و بهتر خواهد بود از دولتی است که این بنده ی حقیر تشکیل میدهم و خواهم داد. عرض بنده لزوماً این دولت رسمی که ما داریم و الان سر کار است هم نیست. مدعی دیگری داریم که او هم می گوید من هم دولت تشکیل خواهم داد و آنوقت تو خواهی فهمید که داستان از چه قرار است و یک من ماست چقدر کره می دهد! صد البته که ائمه ی جماعات و ائمه ی جمعه و آیات عظام و مراجع تقلید و ولی فقیه را هم که داریم. و در عین حال هم مقاله ی کدام کودتا، کدام رضا شاه احمد غلامی در سرمقاله ی روزنامه ی شرق را هم داریم که اینجا نیز آمده است:

 

احمد غلامی، کدام کودتا، کدام رضا شاه

https://www.isna.ir/news/98052612382/

 

اینجا این سوال مطرح است که با این همه ی مشکلات و فتنه ها که بوده اند و می توانند در پیش رو باشند، کدام حجابها باید کنار روند تا معرفت الله و رسالت و امامت و دین چطور می توانند ما را به امام برسانند؟ بعضی یحتمل هم اشکال کنند که همین که ما یاران امام را بشناسیم که چه خصوصیاتی دارند، از آن طریق به امام و امامت پی خواهیم برد هر چند هم که او غایب باشد و امام در غیبت است. ولی اینجا مثلاً این سوال مطرح است که بالاخره ما امور فقهی در رابطه با حلال و حرام روابط جنسی را داریم که اتفاقاً در این میان امور روانشناسی و روانپزشکی و روانکاوی این امور نیز مطرح است. یک کتابی درآمده بود چند وقت پیش بنام پیکر فرهاد که عکس صادق هدایت را هم روی جلدش داشت. این کتاب را بنده با اینکه دارم هنوز نخوانده ام. یک کمی از سر و ته آن را که می خوانم کنارش می گذارم. اما رفتم ببینم که لااقل نویسنده ی آن کیست؟ دیدم اتفاقاً شهید آوینی نیز نقدی بر یک مقاله ای دارد از مقالاتی که نویسنده گویا مدیر مسئول آن بوده است: 

 

http://www.aviny.com/Article/Aviny/Chapters/Halazonha.aspx

 

شهید آوینی می فرمایند که نویسنده ی مقاله چهارده بار از نسل سوم ذکر می کند و بلکه این شبیه محی الدین است که او دیده بوده همه جا اسمش هست ولی بالاخره معلوم می شود که او کیست؟ که البته معلوم هم می شود که او در آلمان کتابهای ممنوعی را نیز چاپ می کند یا می فروشد.

ولی بنده راستش را بخواهید یاد همین عنوان کردن حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی خودمان می افتم که در جای جای این نظرات و بلکه پستها عنوان شده است. حالا کاری هم نداریم که بالاخره کوهمولوژیهای زایبرگ-ویتن و فلوئر-هیگارد-ویتن و برنامه ی (هندسی) لانگلندز ابرتقارنی ریاضی فیزیکی در نظریه های حمیدی مجیدی چیست؟! گاهی اوقات هم باید رفت شاگرد و طلبه و دانشجو شد ببینیم مسئله چیست تا بلکه بتوانیم حتی وارد گفتگویی هم شویم؟ یا محسن قد اتاک المسیء و قد امرت محسن ان یتجاور عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح تعلم منی.

نکته ای که اینجا باید در مورد حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی باید گفت همین است که فرقی هست بین حلال و حرام در مسائل فقهی که هر چقدر حجم حکمت متعالیه و بلکه فلسفه و ریاضی فیزیک زیاد شود، از میان برداشته نمی شود که کدام به کدام است؟ و معلوم می شود که کجا کسی دارد اسفار را بار خر می کند و کجا کسی دارد به حکمت متعالیه نظریه های حمیدی مجیدی فقهی می پردازد هر چند که حجم مسائل هم یحتمل خیلی زیاد شوند وئ یحتمل برق هم آیا هر آن بلکه برود. یعنی یک جایی هست که حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی واقعاً می تواند یک مکتبی را هم تشکیل دهد که مکتبی است جهانی. ولی جای دیگر حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی مجیدی فقهی چیز خاصی هم نیست و بلکه صاحب مکتب باید هم بگذارد فرار کند و برود جای دیگری چرا که مثلاً جای حلال و حرام را گم کرده است. البته گاهی حتی امام خمینی قدس سره را هم تبعید می کنند و امام خامنه ای را هم ساواک زندانی و شکنجه می کند. و اما بالاخره همچون عرض شهید آوینی حرف متینی است که بالاخره حکمت متعالیه ی نظریه های حمیدی محیدی فقهی چی؟ مکتب ات کو که از همه ی عالم بیایند و پای این مکتب تو بنشینند بجای اینکه تو بروی پای مکتب عالم و آدم بنشینی و آیا آخرش هم چیزی یاد بگیری یا خیر؟

اما این سوال از آن طرف هم مطرح است که بالاخره اگر امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم ظهور کنند و جلوی ما بایستند و اظهار کنند که امام زمان عجل الله فرجه الشریف خود من هستم! یا حتی او چنین چیزی را هم اظهار نکند ولی حکومت جهانی اش را مثلاً در جمهوری اسلامی شکل دهد، آیا چند نفر را داریم که مکتبی را که او تشکیل می دهد را نیز بشناسند و بلکه بروند زانوی تلمذ نزد او بزنند؟ یعنی بالاخره آیا در آن روز هم برای تعلیم و تربیت اموری مثل ریاضی فیزیک یا پزشکی  خوب نیست آقازاده ها به فرنگ سفر کنند و علم بیاموزند حتی از کافر و مشرک هم که باشد؟ یا اینکه حکومت او از مکتب او است که استخراج می شود؟! بالاخره ما سیاست هم داریم و سیاست ما هم عین دیانت ما است به گفته ی شهید مدرس.؛ و اما بالاخره در همین سیاست هم نمی شود به زور حتی فرزندان خود را کشان کشان به مسجد و حسینیه بکشانیم و بلکه هر کس خود مسئول است که خدا و پیغمبر و امام خود را بشناسد؛ اللهم عرفنی نفسک ... کلهم راع و کلهم مسئول! لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته و ارفع درجته.

اللهم صل علی محمد بن علی باقر علیهم االسلام

 

 

 

 

 

أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ

أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿الواقعة: ٦٤﴾