خبر | گزارش تصویری | صوت | فیلم
https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=60911
https://farsi.khamenei.ir/video-content?id=60900
1404/5/23
خورشید بیغروب
حضرت آیتالله خامنهای: «حادثه عاشورا مثل خورشید بیغروبی است که همواره بوده تا امروز، بعد از این هم خواهد بود. یک تصویر و ترسیم جاندار و باحقیقتی است از مبارزهی نور و ظلمت، جنگ حقّ و باطل، جنگ شرافت با لئامت و دنائت؛ البتّه اوجش روز عاشورا بود.» ۱۳۹۵/۰۷/۲۸
رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب، لوح «خورشید بیغروب» را منتشر میکند.
- ۰۴/۰۵/۲۶
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿١﴾ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٢﴾ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿٣﴾ مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿٤﴾ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿٥﴾ اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿٦﴾ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿٧﴾
ذکر صلوات بر آن حضرت
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى وَلِیِّ اَلْحَسَنِ وَ وَصِیِّهِ وَ وَارِثِهِ اَلْقَائِمِ بِأَمْرِکَ وَ اَلْغَائِبِ فِی خَلْقِکَ وَ اَلْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِکَ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ وَ أَنْجِزْ وَعْدَهُ وَ أَوْفِ عَهْدَهُ وَ اِکْشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجَابَ اَلْغَیْبَةِ وَ أَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحَائِفَ اَلْمِحْنَةِ وَ قَدِّمْ أَمَامَهُ اَلرُّعْبَ وَ ثَبِّتْ بِهِ اَلْقَلْبَ وَ أَقِمْ بِهِ اَلْحَرْبَ وَ أَیِّدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ اَلْمَلاَئِکَةِ مُسَوِّمِینَ وَ سَلِّطْهُ عَلَى أَعْدَاءِ دِینِکَ أَجْمَعِینَ وَ أَلْهِمْهُ أَنْ لاَ یَدَعَ مِنْهُمْ رُکْناً إِلاَّ هَدَّهُ وَ لاَ هَاماً إِلاَّ قَدَّهُ وَ لاَ کَیْداً إِلاَّ رَدَّهُ وَ لاَ فَاسِقاً إِلاَّ حَدَّهُ وَ لاَ فِرْعَوْنَ إِلاَّ أَهْلَکَهُ وَ لاَ سِتْراً إِلاَّ هَتَکَهُ وَ لاَ عَلَماً إِلاَّ نَکَّسَهُ وَ لاَ سُلْطَاناً إِلاَّ کَسَبَهُ وَ لاَ رُمْحاً إِلاَّ قَصَفَهُ وَ لاَ مِطْرَداً إِلاَّ خَرَقَهُ وَ لاَ جُنْداً إِلاَّ فَرَّقَهُ وَ لاَ مِنْبَراً إِلاَّ أَحْرَقَهُ وَ لاَ سَیْفاً إِلاَّ کَسَرَهُ وَ لاَ صَنَماً إِلاَّ رَضَّهُ وَ لاَ دَماً إِلاَّ أَرَاقَهُ وَ لاَ جَوْراً إِلاَّ أَبَادَهُ وَ لاَ حِصْناً إِلاَّ هَدَمَهُ وَ لاَ بَاباً إِلاَّ رَدَمَهُ وَ لاَ قَصْراً إِلاَّ خَرَّبَهُ [أَخْرَبَهُ] وَ لاَ مَسْکَناً إِلاَّ فَتَّشَهُ وَ لاَ سَهْلاً إِلاَّ أَوْطَأَهُ وَ لاَ جَبَلاً إِلاَّ صَعِدَهُ وَ لاَ کَنْزاً إِلاَّ أَخْرَجَهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ
إِلَهِی عَظُمَ اَلْبَلاَءُ وَ بَرِحَ اَلْخَفَاءُ وَ اِنْکَشَفَ اَلْغِطَاءُ وَ اِنْقَطَعَ اَلرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ اَلْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ اَلسَّمَاءُ وَ أَنْتَ اَلْمُسْتَعَانُ وَ إِلَیْکَ اَلْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ اَلْمُعَوَّلُ فِی اَلشِّدَّةِ وَ اَلرَّخَاءِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِی اَلْأَمْرِ اَلَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ اَلْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اِکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَانِ وَ اُنْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَانِ یَا مَوْلاَنَا یَا صَاحِبَ اَلزَّمَانِ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّاهِرِینَ
AI Overview
بله، این دیدگاه وجود دارد که بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای هر سوره از قرآن، به نوعی نشاندهنده رحمانیت و رحیمیت خداوند در همان سوره است و این آیه به عنوان یک کلید و آغازگر، ارتباط با محتوای آن سوره را برقرار میکند. به عبارت دیگر، هر سوره با توجه به محتوای خود، جلوهای از رحمانیت و رحیمیت خداوند را نشان میدهد و بسم الله به عنوان یک اشاره کلی به این ویژگیهای الهی در ابتدای هر سوره قرار گرفته است.
توضیحات بیشتر:
رحمانیت و رحیمیت:
«رحمان» به معنای رحمت عام خداوند است که شامل همه موجودات میشود و «رحیم» به معنای رحمت خاص خداوند است که به مؤمنان و بندگان صالح میرسد.
ارتباط با محتوای سوره:
برخی معتقدند که هر سوره با توجه به موضوع و محتوای خود، جلوهای خاص از این دو صفت الهی را به نمایش میگذارد.
استثنا در سوره توبه:
سوره توبه (برائت) با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز نمیشود. دلیل این امر، محتوای این سوره است که بیشتر درباره بیزاری از مشرکان و اعلام جنگ با آنهاست و این محتوا با روح رحمت و صلح سازگاری ندارد.
تفسیر آیات:
برخی از مفسران نیز معتقدند که آیه "بسم الله مجراها و مرساها" در سوره هود (آیه 41) نیز به نوعی تأکیدی بر همین موضوع است و نشان میدهد که حرکت و سکون کشتی نوح نیز با نام و یاد خداوند و در سایه رحمت او صورت گرفته است.
AI Overview
علامت مجرور در کلمه «بسم» و «الله» در عبارت «بسم الله الرحمن الرحیم» کسره است. در این عبارت، «بِ» حرف جرّ و «اسم» مجرور به حرف جرّ است. همچنین، «الله» مضافٌالیه برای «اسم» و مجرور است.
توضیح بیشتر:
حرف جرّ:
در زبان عربی، حروف جرّ کلماتی هستند که اسم بعد از خود را مجرور میکنند. در عبارت «بسم الله»، حرف «بِ» حرف جرّ است.
اسم مجرور:
اسم مجرور اسمی است که بعد از حرف جر قرار میگیرد و علامت مجرور بودن آن کسره است. در اینجا، «اسم» بعد از حرف جر «بِ» آمده و علامت مجرور بودن آن کسره است.
مضاف و مضافٌالیه:
«اسم» در اینجا مضاف و «الله» مضافٌالیه است. مضاف کلمهای است که به کلمه دیگری اضافه میشود و مضافٌالیه کلمهای است که به مضاف اضافه میشود.
علامت مضافٌالیه:
مضافٌالیه نیز مجرور است و علامت مجرور بودن آن کسره است. بنابراین، «الله» در اینجا مجرور به اضافه است و علامت مجرور بودن آن کسره است.
الرحمن و الرحیم:
کلمات «الرحمن» و «الرحیم» نیز مجرور هستند و در این آیه، به عنوان صفت برای «الله» و یا برای «الرحیم» در نظر گرفته میشوند و علامت مجرور بودن آنها نیز کسره است.
بنده در درسهای حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مد ظله العالی هم شنیدم که رحمانیت و رحیمیت در بسم الله الرحمن الرحیم برای هر سوره ای متعلق به همان سوره و مخصوص آن هم هست. این را امام خمینی جور دیگری می فرمایند که حتی بسم الله الرحمن الرحیم هر سوره ای متعلق به آن سوره هم هست چرا که بسم الله الرحمن الرحیم مجرور است و گویا در ادبیات عرب مجرور متعلق است به آنچه بعدش می آید؟! بله؟!!!
https://javadi.esra.ir/fa/w/%D8%AA%D8%A8%D9%8A%D9%8A%D9
%86-%D9%85%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%82-
%D8%A8%D8%A7%D8%A1-%D8%AF%D8%B1-
%D8%A8%D8%B3%D9%85-
%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91%D9%87-
%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%86-
%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%8A%D9%85-1
به هر حال، مسئله این است که آیا شما می توانید این رحمانیت و رحمیت را به عنوان یک دریایی و یک اقیانوسی از همین رحمانیت و رحمیت در طول و بلکه در عرض هر سوره ای هم مشاهده بفرمائیدف یا این یک چیزی است ماورای همان سوره که مثلاً در سوره ی کافرون یا تبت یدا المسد و امثالهم هم آمده است و بلکه در سوره ی توبه هم داریم که مخصوصاً هم با بسم الله شروع نمی شود و غضب الهی را هم می رساند و .... و اما این خیلی حرف عظیمی هم هست که شاگردی که سعی هم دارد از حالات خلاء خارج شده متوجه هم شود که وارد یک اقیانوسی از رحمانیت و رحیمیت الهی هم شده است آنچنان که بسم الله الرحمن الرحیم با ورود او در هر سوره ای هم چنین می کند و لذا در مقابل یک اقیانوس عظیمی از رحمانیت و رحیمیت هم واقع شده است. مثلاً:
بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿٢﴾ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿٣﴾ تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ ﴿٤﴾ سَلَامٌ هِیَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿٥﴾
بعضی یحتمل اشکال بفرمایند که شاگرد مثل یک چاهی است که این چاه آیا چطور هم باید به این اقیانوس رحمانیت و رحیمیت هم وصل شود و بلکه در طی طریق خود هم از حالات خلاء بسمت الفهای بینهایت آیات اللهی مراتب ودرجات متعالیه و اجتهاد و حضرات آیات عظام تقلید و حضرت ولی فقیه مد ظلهم العالی و امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم میل کند. این را یک جورهای دیگری هم مرحوم آیت الله حائری شیرازی نیز بیان می فرمودند. و مثلاً حتی حجت الاسلام حیدرقلی زاده نیز کمابیش فکر کنم یک ماه رمضان از عبقات الانوار میر سید حامد حسین کنتوری هم می فرمودند که قریب 100 جلد است و در 20 جلد هم نفحات الازهار فی عبقات الانوار را آیت الله سید علی میلانی در کتابشان ترجمه فرموده اند و .... موضوع این است که وارد این اقیانوس رحمانیت و رحیمیت هم آیا چطور باید شاگرد وارد شود و یاد بگیرد و حتی به الفهای بینهایت آیات اللهی مراتب ود رجات متعالیه هم پیشرفت کند و بلکه پس رفت هم ننماید و .... بالاخره بعضی اشکال هم می کنند که به هر حالپ، در نظریه ی ریسمان هم که حساب کنید، یک منظره ای اگر دارید، و اما یک باتلاقی هم دارید و .... و اما این یک مسئله ی دیگری است که امام حسین علیه السلام چطور هم از این باتلاق که در کربلا با آن روبرو هم گشتند تصمیم گرفتند که بگذرند و راه را از چاه هم به ما نشان دهند و ..... در این میان، مسئله کانه از این قرار است که بعضی که از کشتی امام حسین علیه السلام جا می مانند و بلکه در دشمنیهای یزیدی شان هم با آن حضرت مبارزه می کنند که حتی سوار کشتی هم نشوند، با این همه امام حسین علیه السلام از آنجایی که به این اقیانوس رحمانیت و رحیمیت الهی هم وصل است؛ همه ی عالم را هم دعوت به سوار شدن به کشتی نجات می فرمایند! و بیچاره آنهایی که باز هم عرضه ی سوار شدن را ندارند با اینکه در میان خیل عظیمی از دیگر مردم هم همه و همه گروه گروه سوار بر این کشتی حسینی در روز اربعین هم می شوند و تغییر پارادایم هم می دهند و .... و اما بعضی هم به اسم تغییر پارادایم نیز مانع سوار شدن بر کشتی نجات امام حسین شده و بلکه دست از کارهای یزیدی خود هم برنمی دارند و .... بالاخره یک وقتی هم باید کاری کرد که هر کسی حساب کار خودش را هم با امام حسین علیه السلام و ائمه ی اطهار و امام زمان عجل الله فرجه الشریف هم تشخیص دهد و حالا هر چقدر هم که توی خوکدونی باتلاقی اش نیز گیر کرده است و .... اینجا مسئله این است که طرف بهتر است برای اینکه سوار کشتی نجات هم شود، وصل شود یک جورهایی به امام زمان عجل الله فرجه الشریف و حالا هر چقدر هم که آن حضرت هنوز نیز در غیبت تشریف دارند و بلکه یک جهنمی هم یک جاهایی نهفته اند که باید چطور هم از آنها رد شده تا اقیانوسهای رحمانیت و رحیمیت را هم دریافت و ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة و .... یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور، کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور. لا اله الا الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و تقبل شفاعته وارفع درجته اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه